Το βρώμικο φαιο-«κόκκινο» παιχνίδι με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο

Ρουπακιώτης - Μπαλτάκος

Το πρόβλημα με το σοσιαλιμπεριαλισμό είναι ότι ξέρει καλά τα κουσούρια όλων τους ανεξαιρέτως. Κάθε αστικού ρεύματος, είτε κλασσικού είτε προερχόμενου από το στρατόπεδο του λαού που έγινε αντιλαϊκό στην πορεία, ακόμα και μεμονωμένων πολιτικών τους εκπροσώπων.

 

Τούτο αποτυπώνεται ανάγλυφα στο παιχνίδι που παίζεται από τις έξι καθεστωτικές κοινοβουλευτικές ηγεσίες και τη ναζιστική συμμορία γύρω από το λεγόμενο «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο».

Ξαφνικά, δυο ηγεσίες ανοιχτά (ΔΗΜΑΡ – ΠΑΣΟΚ) και μία σε δήθεν επικουρικό ρόλο (ΣΥΡΙΖΑ), οι οποίες ουδέποτε δέχτηκαν και μάλιστα αντιστρατεύονταν τη λογική της δρακόντειας δημοκρατικής αυστηρότητας σε ρατσιστές και ναζήδες, ακόμη κι όταν οι κανίβαλοι αυτοί απλώς «διαδίδουν τις ιδέες τους», πριν ν’ αρχίσουνε το ξύλο, την τρομοκρατία, τα μαχαιρώματα και τις δολοφονίες, έγιναν δήθεν «διαπρύσιοι κήρυκες» της θέσπισης αντιρατσιστικής νομοθεσίας, και μάλιστα εμφανίζονται να θεωρούν το θέμα «ζήτημα αρχής».

Ψευτοαπεργία της ΟΛΜΕ και επιστράτευση των καθηγητών - Μέρος της ίδιας θεατρικής παράστασης του καθεστώτος

Το γεγονός ότι το καθεστώς κορυφής των 6+2 κομμάτων Βουλής και Ευρωβουλής συν τη ναζιστική συμμορία των κανίβαλων έχει ολοκληρωθεί στην αρραγή του ενότητα, πέρα από «μνημονιακές» ή «αντιμνημονιακές» ρητορείες για ξεκάρφωμα, έχει απλοποιήσει εξαιρετικά τα πράγματα σε «συγκρούσεις» όπως εκείνη στο ζήτημα της απεργίας και της επιστράτευσης των καθηγητών.

Τι έχουμε στη συγκεκριμένη περίπτωση;; Μια τρικομματική κυβέρνηση με σαμποταριστές ηγέτες που με τη ΔΕΗ, τους φόρους, τη γραφειοκρατία της και τις τράπεζές της στραγγαλίζει την πραγματική παραγωγή στη χώρα, χρησιμοποιώντας κατάλληλα και το αντιδραστικό στην κύρια πλευρά μνημόνιο των δανειστών.

Αφού λοιπόν τσακίζει την παραγωγή, για να φέρει στη συνέχεια στα ίσα τα ζύγια του κρατικού ελλείμματος, πετσοκόβει επί δικαίων και αδίκων, άμεσα στο δημόσιο τομέα κι έμμεσα σε αυτοαπασχολούμενους, εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα κλπ. Τέτοια περίπτωση αποτελούνε και οι ρυθμίσεις για τους καθηγητές.

ΣΥΡΙΖΑ: Ανοιχτά με τον Καμμένο - ΑΝΕΛ, μουλωχτά με τους ναζήδες - Το φαιο-«κόκκινο» μέτωπο συγκροτείται γοργά

Ο Τσίπρας τελευταία μιλάει ανοιχτά. Δεν χρειάζεται ούτε το τελευταίο φύλλο συκής «αριστεροσύνης» για να καλύπτει τα ανομήματα που σκαρώνει πάνω στην πλάτη του λαού που κατέστρεψαν οι φαιο-«κόκκινοι» σύντροφοί του εδώ και 32 χρόνια. Έτσι, πρόσφατα και με αφορμή κάλεσμα του Καμμένου για πρόταση μομφής κατά του Στουρνάρα, ο παλιός κνίτης και νυν αρχηγός του «όλου ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ», της τελευταίας φορεσιάς της ηγετικής κλίκας του ΣΥΝ, έφτιασε ουσιαστικά στρατηγική συμμαχία με τους Ανεξάρτητους Έλληνες (ΑΝΕΛ).

Λίγες μέρες αργότερα, και σε συνέντευξη Τύπου, η νεαρή «ελπίδα» του σοσιαλφασισμού, δήλωσε ότι «όπως ο Τσάβες χρησιμοποίησε δεξιούς υπουργούς για να σηματοδοτήσει την εθνική ενότητα στην πρώτη του κυβέρνηση», έτσι κι εκείνος θα χρησιμοποιήσει τους ακροδεξιούς και φαιο-«κόκκινους» οικονομικά «αστέρες» του κόμματος του Καμμένου.

Ο ρώσος νεοναζιστής - ευρασιάτης Ντούγκιν στο ελληνικό πανεπιστήμιο !

Την Παρασκευή 12 του Απρίλη 2013, σε μια αίθουσα στην Πλάκα, το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων του Πάντειου Πανεπιστήμιου, σε συνεργασία με το Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Πειραιά (η παλιά Βιομηχανική) διοργανώσανε από κοινού μια εκδήλωση με θέμα «Η Γεωπολιτική της Ρωσίας».

Σε ό,τι αφορά την επιλογή του βασικού εισηγητή για το θέμα, οι «κύριοι» αυτοί -που λυμαίνονται το ελληνικό πανεπιστήμιο και τα λεφτά με τα οποία το χρηματοδοτεί η εργατιά κι ευρύτερα η φτωχολογιά με τους φόρους της- έπεσαν «διάνα»: κάλεσαν τον κατ’ εξοχήν εκπρόσωπο της σύγχρονης ρωσικής νεοναζιστικής, επεκτατικής ιμπεριαλιστικής γεωπολιτικής, το νεοναζιστή και θαυμαστή των Waffen SS «θεωρητικό» Αλεξάντερ Ντούγκιν.

Αυτόν τον κανίβαλο οι ανεκδιήγητοι αυτοί «επιστήμονες» και «διεθνολόγοι» τον ονομάτισαν στην πρόσκληση της εκδήλωσής τους «διεθνούς εμβέλειας θεωρητικό».

Κύπρος - «κούρεμα» : Οι ψευτοαριστεροί αποκαλύπτουν για πρώτη φορά ανοιχτά τη ρωσόδουλη φυσιογνωμία τους

Αποτελεί στέρεη πεποίθηση των μαοϊστών για την μετά το 1989 περίοδο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών που ξέρασε από τις γραμμές του το ενιαίο πραχτορείο της Μόσχας, το ψευτοΚΚΕ του Φλωράκη, δηλαδή -εχτός φυσικά του ίδιου του σημερινού ψευτοΚΚΕ- οι ηγετικές ομάδες των ΝΑΡ - ΣΥΝ και σήμερα ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και «προσωπικότητες» τύπου Δαμανάκη – Ανδρουλάκη - Ν. Μπίστη και σία, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, συνέχισαν κανονικότατα να δουλεύουν πολιτικά και ιδεολογικά για το ίδιο αφεντικό για το οποίο εργάζεται και ο Περισσός: για την ρώσικη υπερδύναμη, δηλαδή για την υπερσυγκεντρωμένη κρατικοφασιστική αστική τάξη του Κρεμλίνου, η οποία από τον Χρουστσόφ έως τον Πούτιν έχει την ίδια ταξική ποιότητα και χαρακτήρα.

Κάτι τέτοιο δεν εδράζεται σε «αστυνομικά» στοιχεία, αν και υπάρχουν και τέτοια, όπως π.χ. η στενότατη σχέση του Ανδρουλάκη με τον πράχτορα της Ρωσίας, «εθνικό» ολιγάρχη Κόκκαλη, η υπερπροβολή από τα κανάλια του καθεστώτος, ειδικά επί Σημίτη αλλά και αργότερα, του γυρολόγου κομμάτων παλιού τραμπούκου της «Κ»ΝΕ Νίκου Μπίστη, που σήμερα προσαράζει στη ΔΗΜΑΡ, δημοσιεύματα για (αργο)μισθίες της Δαμανάκη από εταιρείες συμφερόντων Μπόμπολα, του έτερου ρωσοφτιαγμένου «εθνικού» ολιγάρχη, η αναγωγή του εμφατικά καθεστωτικού και εντελώς ανοιχτά ρωσόδουλου Δελαστίκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε «εθνικό αναλυτή» και θαμώνα των εκπομπών του Πρετεντέρη, του Χατζηνικολάου κλπ.

Να γίνει το μεταλλείο χρυσού στις Σκουριές - Όχι στο εγκληματικό σαμποτάζ του ΣΥΡΙΖΑ και του καθεστώτος

Το ΚΜ, μέσα στον ορυμαγδό των εξελίξεων από τη νέα ρωσοκίνητη προβοκάτσια κατά της ευρωπαϊκής ενότητας, αλλά και της εθνικής ανεξαρτησίας Ελλάδας και Κύπρου, αναδημοσιεύει το γράμμα μιας κατοίκου της περιοχής των Μαντεμοχωρίων Χαλκιδικής για το θέμα των μεταλλείων χρυσού στις Σκουριές.

Πρόκειται για ένα θέμα το οποίο πιθανότατα θα περάσει πλέον σε δεύτερο πλάνο, ωστόσο απασχόλησε πολύ την κοινή γνώμη το τελευταίο διάστημα. Τα εντελώς εξαρτημένα από το κράτος και την «εθνική» γραμμή κανάλια του καθεστώτος, με επικεφαλής τους Λαζόπουλους, τους Αυτιάδες, τους Σρόιτερ, έδωσαν τα ρέστα τους για να «περάσουν» στο λαό τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ περί «δολοφονικής επένδυσης».

Κι αυτό σε αντίθεση τόσο με τις γνωματεύσεις των ειδικών επιστημόνων οι οποίοι, υπό την πίεση των κατοίκων, έχουν εκπονήσει περιβαλλοντικές μελέτες με αυστηρότατες προδιαγραφές, όσο και με την κοινή λογική.

Δέκα λόγοι για τους οποίους δε θα μας λείψει ο Ούγκο Τσάβες

Οι επαναστάτες ούτε χαίρονται ούτε αγαλλιάζουν μπροστά στο θάνατο, ακόμα και όταν αυτός χτυπά, από φυσικά αίτια, αντιδραστικούς και εχθρούς των λαών και της προόδου. Εξαίρεση αποτελεί ο θάνατος υπεραντιδραστικών από το τιμωρό χέρι του λαού, όταν αυτό συμφωνάει με τις διαθέσεις των πλατιών μαζών και τις εκφράζει, αποτελώντας κορυφαία εκδήλωση της ταξικής και παλλαϊκής οργής για τα εγκλήματά τους, καθώς και μέσο λαϊκής και δημοκρατικής τρομοκρατίας κατά των οπαδών και επίδοξων συνεχιστών τους (π.χ. εκτέλεση Μουσολίνι από τους ιταλούς αντιφασίστες παρτιζάνους).

Ο Ούγκο Τσάβες ήταν ένας αντιδραστικός. Μιλιταριστής, πραξικοπηματιστής, είχε πολεμήσει σαν καραβανάς τη δεκαετία του ’70 ενάντια στο αντάρτικο της «Κόκκινης Σημαίας» (Bandera Roja), αντιρεβιζιονιστικής οργάνωσης η οποία σήμερα, παρά τη γκεβαρική – χοτζική κληρονομιά της, έχει κάνει στροφή, σε ένα βαθμό θεωρητική και σε μεγαλύτερο πρακτική στο μαοϊκό αντισοσιαλφασισμό και συμμετέχει πρωτοπόρα στο δημοκρατικό μέτωπο της αντιπολίτευσης, που λέγεται Unidad (Ενότητα).

Επρόκειτο για έναν Ανδρέα Παπανδρέου επί το λατινοαμερικάνικο, ο οποίος στρατολογήθηκε μέσω του αρχιπράκτορα της Ρωσίας, πρώην επαναστάτη Φιντέλ Κάστρο, μετά την αποφυλάκισή του για το αποτυχημένο πραξικόπημα που επιχείρησε το 1992. Στόχος των Κάστρο – Τσάβες, αυτών των κορδωμένων παγωνιών, δεν ήταν φυσικά η αυτοδύναμη αντιιμπεριαλιστική ανάπτυξη του Τρίτου Κόσμου ενάντια στις δύο υπερδυνάμεις και στον ιμπεριαλισμό συνολικά, αλλά η μετατροπή της «πίσω αυλής» του σε κάθοδο αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, της Λατινικής Αμερικής, σε προκεχωρημένο φυλάκιο του ρώσικου σοσιαλιμπεριαλισμού και των κινέζων συμμάχων του στον Τρίτο Κόσμο.

Για την ανάπτυξη της μαρξιστικής θεωρίας και πράξης στη σημερινή φάση εξέλιξης του ιμπεριαλισμού** (Κείμενο της ΟΑΚΚΕ)

Με την ευκαιρία της δημοσίευσης του φιλοσοφικού δοκιμίου του Μάο Τσε Τουνγκ  

«Για την Πράξη»

Δημοσιεύσαμε σε δύο συνέχειες στα φύλλα 483 και 484 της Νέας Ανατολής το σπουδαίο φιλοσοφικό δοκίμιο «Για την Πράξη» που έγραψε ο Μάο Τσε Τουνγκ το 1937 στη διάρκεια του αντιγιαπωνέζικου εθνικοαπελευθερωτικού πολέμου. Στο κάθε κομμάτι είχαμε γράψει και από ένα μικρό πρόλογο. Τώρα το δημοσιεύουμε όλο μαζί στην ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ.

Αρχικά είχαμε την πρόθεση να ενοποιήσουμε κάπως τους δύο προλόγους, με έναν τρίτο επίσης ολιγόλογο. Αρχίζοντας όμως να γράφουμε αυτόν τον τελευταίο, αισθανθήκαμε την ανάγκη να διατυπώσουμε κάποιες σκέψεις για το γενικότερο πλαίσιο μέσα στο οποίο κατά τη γνώμη μας εξελίσσεται η σημερινή πάλη για την ανάπτυξη της μαρξιστικής γνώσης και τελικά της πράξης. Δεν είναι τυχαίο ότι από όλα τα θεωρητικά κείμενα του Μάο Τσε Τουνγκ διαλέξαμε αυτό για να δημοσιεύσουμε σε αυτή τη φάση και μάλιστα το μεταφράσαμε και από το γαλλικό πρωτότυπο των παλιών κινέζικων Εκδόσεων του Λαού για να είναι πιο ακριβής η απόδοση στα ελληνικά. Είμαστε στη φάση που η θεωρία του επαναστατικού μαρξισμού ναι μεν εξακολουθεί να είναι θαμμένη κάτω από τόνους άγνοιας, διαστρέβλωσης και λάσπης, όμως έχει αρχίσει να γίνεται πολύ πολυτιμότερη από όσο πριν γιατί πολλοί καταπιεσμένοι άνθρωποι, ιδιαίτερα στη χώρα μας αλλά και παγκόσμια αρχίζουν να βγαίνουν από μια αρκετά μακριά περίοδο πολιτικής αποχαύνωσης στην οποία τους έριξε μια αντίστοιχη περίοδος σχετικής ιμπεριαλιστικής σταθεροποίησης και σχετικής ευημερίας, ιδιαίτερα στο Βορρά. 

Για την κριτική περί «οικονομισμού» και «παραγωγισμού» της ΟΑΚΚΕ

Η αφίσα της ΟΑΚΚΕ στο
Εργατικό Κέντρο Βόλου, η οποία είχε εξοργίσει
τους σοσιαλφασίστες σαμποταριστές του ψευτοΚΚΕ.
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΩΣΤΕ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΑΜΠΟΤΕΡ.

Έχουμε κάποιες ενδείξεις τον τελευταίο καιρό ότι οι θέσεις της ΟΑΚΚΕ προκαλούν όλο και περισσότερο πολιτικό ενδιαφέρον στους αριστερούς και δημοκρατικούς ανθρώπους, ακόμα και μέσα σε αυτό που λέμε «χώρο του κινήματος», δηλαδή στο χώρο εκείνων που συχνά καλόπιστα πιστεύουν ότι κάνουν λαϊκή αντίσταση, ενώ κάνουν καθεστωτική επέλαση για λογαριασμό της σοσιαλφασιστικής ηγεσίας τους.

Τέτοιες τάσεις είχαμε διαπιστώσει πριν 5-6 χρόνια όταν η καραμανλική ΝΔ άρχισε τα πολιτικά ανοίγματα προς μια όλο και πιο ισχυρή και όλο και πιο φασιστική πουτινική Ρωσία και φάνηκε ότι η βασική θέση της ΟΑΚΚΕ για τον ηγεμονικό ρόλο της τελευταίας στα ελληνικά πράγματα δεν ήταν μια φαντασιοπληξία που τόσο εύκολα μπορούσαν να χλευάζουν οι σοσιαλφασίστες.

Για μια κατάπτυστη γκεμπελική δήλωση του ΣΥΡΙΖΑίου προέδρου της ΕΣΗΕΑ

Δεν πρέπει κανείς να κουράζεται να επαναλαμβάνει ότι ο σοσιαλφασισμός είναι η πιο ολοκληρωμένη μορφή αστικής και αντιλαϊκής αντίδρασης, ακόμη κι αν οι «μικρομεσαίοι» υπάλληλοι - φορείς του δεν έχουν πλήρη συνείδηση της φύσης του.

Τα ξημερώματα της Παρασκευής 11 του Γενάρη, συμμορίες του σοσιαλφασιστικού και ψευτοαναρχικού υπόκοσμου στόχευσαν με εμπρηστικές επιθέσεις τα σπίτια πέντε δημοσιογράφων, τους οποίους προφανώς είχαν πολιτογραφήσει «εχθρούς του λαϊκού κινήματος». 

Το χτύπημα είχε το χαρακτήρα δήθεν αλληλεγγύης κατά της εκκένωσης από την κυβέρνηση και την αστυνομία χώρων που τελούσαν υπό κατάληψη από αναρχικές συλλογικότητες.

Οι σοσιαλφασίστες με αναρχική προβιά πολιτογράφησαν τους συγκεκριμένους δημοσιογράφους εχθρούς της «αριστεράς και της αντικαπιταλιστικής προόδου», εχθρούς εκείνων που φέρουν την κύρια ευθύνη για την καταστροφή, την πείνα και το φασισμό που έχουν ήδη βρει και που περιμένουν στο κοντινό μέλλον ετούτο το λαό.

Χρυσή Αυγή: «Συστημική» οργάνωση ή καθεστωτική ναζιστική συμμορία;

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΟΙ ΧΙΤΛΕΡΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ. ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΨΩΜΙ – ΔΟΥΛΕΙΑ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

Ο ναζιστής Μιχαλολιάκος επιδεικνύει τη χιτλερική μπόχα 
της βρώμικης ψυχής του - Πίσω του όλο το καθεστώς

Η άνοδος, η παρά φύση πολιτική γιγάντωση μιας ναζιστικής συμμορίας δολοφόνων μαχαιροβγαλτών είναι φυσικό να έχει δημιουργήσει όχι μονάχα αποστροφή, αλλά και μεγάλη ανησυχία σε κάθε πατριώτη, σε κάθε δημοκράτη κι ακόμα περισσότερο σε κάθε αριστερό σε τούτη δω τη χώρα.

Αυτά τα συναισθήματα, αυτό το μαύρο σύννεφο που έχει επικαθίσει πάνω από την ψυχή κάθε ελευθερόφιλου ανθρώπου στην Ελλάδα και, σε ένα βαθμό, και στην Ευρώπη, δε μπορεί να τα ελέγξει ούτε να τα αφυδατώσει το διακομματικό καθεστώς κορυφής των υπόλοιπων οκτώ κομμάτων (μαζί με τις προς το παρόν ημιθανείς εφεδρείες του φασιστικού ΛΑΟΣ και των Οικολόγων Πράσινων).

Μπορεί όμως κάλλιστα να προσπαθήσει, και το κάνει ήδη, να τα αφυδατώσει και να τα καναλιζάρει στις δικές του βρώμικες ατραπούς. Τέτοιος υποκριτικός και κάλπικος είναι ο «αντιφασισμός» και ο «αντιχρυσαυγιτισμός» της καθεστωτικής ψευτοαριστεράς ΣΥΡΙΖΑ-ψευτοΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του εντελώς υποταγμένου στην τελευταία ψευτοαναρχισμού (στο μεγαλύτερό του κομμάτι).

Ιδιαίτερα επιτυχημένη η αντιναζιστική διαδήλωση της 15ης Δεκεμβρίου - Υπονομευτές οι υποτιθέμενοι «συμπαραστάτες» της

ΟΑΚΚΕ και ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ συμμετείχαν στην πορεία του EGAM - Ενάντια στο ρατσισμό, τον αντισημιτισμό, το νεοναζισμό

Μέλη της ΟΑΚΚΕ και της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας
κρατούν χαρτόνια με αντιναζιστικά συνθήματα
πριν το ξεκίνημα της πορείας στις 15/12

Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 15 του Δεκέμβρη με επιτυχία η πρώτη μαζική αντιναζιστική πορεία στη χώρα μας. Με αυτήν από τα χέρια των προβοκατόρων του ψευτοαναρχισμού και της λεγόμενης «ριζοσπαστικής αριστεράς» η αντιναζιστική πάλη αρχίζει να περνάει στα χέρια των δημοκρατών.

Αυτό δεν το χρωστάμε δυστυχώς ακόμα σε ένα μαζικό δημοκρατικό φορέα ή μέτωπο δημοκρατικών φορέων μέσα στην Ελλάδα, αλλά στο ότι κάποιες ευρωπαϊκές δημοκρατικές οργανώσεις που εκπροσωπούνται από το EGAM δεν άντεχαν άλλο το αίσχος της εισόδου των ελλήνων ναζί στο Κοινοβούλιο μιας χώρας της ΕΕ και διοργάνωσαν εκείνες μια μαζική στο πολιτικό περιεχόμενο και στη μορφή της αντιρατσιστική διαδήλωση.

Αίγυπτος - Παλαιστίνη: Ισλαμοφασισμός, ισραηλινοί σωβινιστές και αντιστάσεις

Ο φίλος του Ομπάμα ισλαμοφασίστας Μόρσι
με το σύντροφό του, ηγέτη 
της Χαμάς, Μεσάαλ

Από τη δημοσίεψη του συγκεκριμένου άρθρου την περασμένη Δευτέρα, έχει μεσολαβήσει η παραίτηση του ακροδεξιού ισραηλινού ΥΠΕΞ και αρχηγού του κόμματος Γισραέλ Μπεϊτάνου Αβιγκντόρ Λίμπερμαν λόγω κατηγοριών για διαφθορά, η οποία πιθανά να αλλάζει σε ένα μικρό βαθμό τον εσωτερικό πολιτικό χάρτη του Ισραήλ.

Επίσης, βρίσκεται σε εξέλιξη το δημοψήφισμα για το νέο σύνταγμα της Αιγύπτου, στο οποίο προχώρησε ο ισλαμοφασίστας Μόρσι, παρά τις έντονες και δυναμικές αντιδράσεις της κοσμικής αντιπολίτευσης.

Ο ρόλος του κέντρου είναι ο αγαπημένος των
ρώσων νεοναζήδων ιμπεριαλιστών

Παράλληλα, και σε ό,τι αφορά στη Συρία, ήδη η Ρωσία έχει δέσει με χοντρά σκοινιά τμήμα της αντιπολίτευσης στον Άσαντ, μάλιστα σε πρόσφατη σύσκεψη στη Μόσχα έβαλε έναν σύριο φίλο της ή/και τσιράκι της, στέλεχος του αντιΆσαντ μπλοκ, να καταδικάσει την «αμερικανική επέμβαση στα εσωτερικά της αντιπολίτευσης», επειδή οι Αμερικάνοι καταδίκασαν (δικαίως) σαν τρομοκρατική την ισλαμοφασιστική, αλκαϊντιανή συμμορία της Τζαμπχάτ Αλ Νούσρα, η οποία μάχεται τον Άσαντ και σκοτώνει μαζικά αμάχους με επιθέσεις αυτοκτονίας.

Ζήτω το αληθινό Πολυτεχνείο! Κάτω οι προδότες και σφετεριστές του, προστάτες των ναζί

ΖΗΤΩ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!

Η μεγάλη μάζα των αγωνιστών του Πολυτεχνείου πάλεψε επικεφαλής όλων των δημοκρατών ενάντια στη χούντα και στην αμερικάνικη υπερδύναμη με αυτοθυσία και ανιδιοτέλεια για μια Ελλάδα ανεξάρτητη, λαϊκή και δημοκρατική. ΛΙΓΟΙ μόνο από αυτούς χρησιμοποίησαν αυτόν τον αγώνα για να ανεβούν οι ίδιοι και να φέρουν στην εξουσία νέα αφεντικά. Στην μεγάλη πλειοψηφία τους οι άνθρωποι της εξέγερσης του '73 έμειναν σεμνοί, ανώνυμοι  και  δημοκρατικοί και το παράδειγμα και η κουλτούρα τους απλώθηκε στη χώρα. Γι' αυτό η κληρονομιά του Πολυτεχνείου ΚΥΛΑΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ  που δεν θα αργήσει να  ξαναπολεμήσει το φασισμό.

ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΤΩΡΑ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ - Άρθρο από την ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ στην «Εφημερίδα των Συντακτών»

Ο «Ιός» από τις στήλες της «Εφημερίδας των Συντακτών» ξεκίνησε μια καμπάνια με τίτλο «Για τη θεσμική αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής», από το πρώτο κιόλας φύλλο της στις 5 Νοεμβρίου 2012. Τα ερωτήματα που καλούνται να απαντηθούν είναι: «Υπάρχουν τρόποι να σταματήσουμε τη ναζιστική βία που έχει εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα; Υπάρχουν δημοκρατικοί θεσμοί που μπορούν να αντιπαρατεθούν στην προκλητική παραβατική δράση μιας βίαιης ναζιστικής ομάδας που θέλει να λέγεται κόμμα; Πρέπει να τεθεί εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή;». Στα πλαίσια αυτά φιλοξενήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2012 τοποθέτηση της συν. Άννας Στάη, εκ μέρους της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας, την οποία και αναδημοσιεύουμε.

http://www.antinazi.gr/articles_sintakt.htm

ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΤΩΡΑ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Της Άννας Στάη*

Μια δολοφονική ναζιστική συμμορία πρέπει να είναι υποχρεωτικά εκτός νόμου. Διαφορετικά, κανένα υποψήφιο θύμα της (μετανάστης, μέλος εθνικής μειονότητας, Εβραίος, ομοφυλόφιλος, Ρομά, ή δημοκράτης υπερασπιστής τους) δεν μπορεί να αμυνθεί νομικά στη βία της.

Ομιλία αντιφασίστα καθηγητή σε σχολείο για την 28η Οκτωβρίου

Πρόκειται για ομιλία η οποία εκφωνήθηκε σε σχολείο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στην καθιερωμένη γιορτή για την 28^η Οκτωβρίου, στα 2009. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι τότε (πριν τρία μόλις χρόνια) κανένας από τους σημερινούς όψιμα «ανησυχούντες» για την εκτίναξη της πολιτικής απήχησης των ναζιστών της Χρυσής Αυγής δεν έβγαζε άχνα, ούτε γι’ αυτήν ούτε για το φασιστικό ΛΑΟΣ που τότε μεσουρανούσε κι έστρωνε το έδαφος για τους ναζήδες. 

Αλλά και κανένας σοσιαλφασίστας ψευτοαριστερός δε δεχόταν τότε μύγα στο σπαθί του για τα «ανοιχτά σύνορα», που ήταν γι’ αυτούς η πεμπτουσία του αντιρατσισμού, κι ας σήμαινε πείνα, πόνο, εξαθλίωση και μαχαιριές για τους μετανάστες και ταυτόχρονα αποκτήνωση του ντόπιου προλεταριάτου μέσα από την ανεργία, το σπάσιμο του μεροκάματου και την εθνορατσιστική διάσπαση.

45 χρόνια από τη δολοφονία του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα - Σημειώσεις για μια μαοϊστική κριτική του τσεγκεβαρισμού

Ernesto Che Guevara

Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 45 χρόνια από τη δολοφονία του Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα από τη βολιβιανή αντίδραση, η οποία ζούσε και ανέπνεε τότε κάτω από τις φτερούγες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

Ήταν το τέλος μιας σύντομης (13 χρόνια όλα όλα) αλλά ιδιαίτερα έντονης διαδρομής του Γκεβάρα στις τάξεις του επαναστατικού κινήματος.

Όμως, ο τρόπος με τον οποίο χάθηκε ο Τσε δεν είναι, όπως νομίζουν οι επηρεασμένοι από την αστική, ρεβιζιονιστική και σοσιαλφασιστική μυθολογία, η κορυφή του, αλλά κατά μία έννοια φυσική απόρροια και συνέπεια του στρατηγικού του πολιτικού λάθους. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι πέθανε με το κεφάλι ψηλά, πράγμα που κανένας τίμιος άνθρωπος δε μπορεί να αμφισβητήσει.

Ο Γκεβάρα μπήκε στο επαναστατικό κίνημα στα ύστερα χρόνια της σταλινικής περιόδου, αρχές δεκαετίας του ’50, λίγο πριν το σοσιαλφασιστικό πραξικόπημα στην ΕΣΣΔ (το οποίο, σύμφωνα με τον ίδιο το Χρουστσόφ, ετοιμαζόταν τουλάχιστο από το 1942). Την περίοδο δηλαδή που η νίκη της κινέζικης επανάστασης ακτινοβολούσε και που όλοι οι προοδευτικοί και ειρηνόφιλοι λαοί, με επικεφαλής τους Στάλιν – Μάο, κατάγγελλαν και πολεμούσαν (οι Κινέζοι και με το ντουφέκι) την ωμή ιμπεριαλιστική εισβολή και διαμελισμό της Κορέας από τις ΕΠΑ και τους συμμάχους τους.

Ο Ομπάμα μίλια δεξιότερος και αντιδραστικότερος από το Ρόμνεϋ

Το συγκεκριμένο άρθρο δίνει ανάγλυφα μια εικόνα του ποιες είναι οι δύο γραμμές που συγκρούονται -χοντρικά- μέσα στη ιμπεριαλιστική-μονοπωλιακή αστική τάξη των Ενωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Αυτή η σύγκρουση έχει μεγάλη σημασία, γιατί έχει να κάνει με το κατά πόσο η βρώμικη αμερικάνικη υπερδύναμη, έστω για το δικό της ιμπεριαλιστικό συμφέρο, θα προβάλλει κάποια αντίσταση στο ρωσοκινεζικό ναζιστικό Άξονα και στον ισλαμοφασισμό ή θα συνεχίσει να βρίσκεται όχι μόνο στρατηγικά απέναντι στους λαούς, αλλά και τακτικά στο πλευρό του κύριου εχθρού της Ευρώπης και βαθύτερα του πλανήτη, της Ρωσίας, όπως συμβαίνει επί προεδρίας Ομπάμα.

Ο Ομπάμα έχει καταφέρει μέχρι στιγμής, δουλεύοντας απ’ ότι φαίνεται σε αγαστή συνεργασία με την πρακτόρισσα του Κρεμλίνου Χίλαρι Κλίντον, να παραδώσει στον Άξονα, πέρα από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, πρόσφατα και την Τυνησία, την Αίγυπτο, τη Λιβύη, το μισό Μάλι, ενώ εκεί οδεύουν η Γεωργία και το Πακιστάν. 

Καταγγελία από την ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ενάντια σε ΣΕΚ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΣΥΡΙΖΑ για τις προβοκατόρικες μέθοδές τους

ΥΠΟΥΛΗ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΣΕΚ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

Την ώρα που οι δημοκράτες ανησυχούν βαθιά με την άνοδο και την κλιμάκωση της βίας της ναζιστικής συμμορίας της «Χρυσής Αυγής» και αναζητούν τρόπους να την ανακόψουν και να τη συντρίψουν ενώνοντας τις δυνάμεις τους, κλιμακώνεται μια ύπουλη, προβοκατόρικη και φασιστικού τύπου επίθεση ενάντια στην «Αντιναζιστική Πρωτοβουλία» από το ΣΕΚ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με την ανοιχτή υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ.

Συγκεκριμένα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με επικεφαλής της το ΣΕΚ και σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, δημιούργησαν πρόσφατα ένα μετωπικό σχήμα και του έδωσαν το όνομα «Αντιναζιστική Πρωτοβουλία Πειραιά», σαν να πρόκειται για τοπικό τμήμα της οργάνωσής μας.

To Σάββατο 22 του Σεπτέμβρη στον Πειραιά, το σχήμα αυτό ηγήθηκε συγκέντρωσης και διαδήλωσης, που είχε συνδιοργανωτές την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον ΣΥΡΙΖΑ και κεντρικό ομιλητή - εκπρόσωπο του σχήματος, ένα στέλεχος του ΣΕΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Για τις παράτες της Χρυσής Αυγής στο Μελιγαλά και το θράσος των εθνοπροδοτών ναζιστών

Οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής παραταγμένοι στρατιωτικά
στις 16/9/2012 μπροστά στην πηγάδα του Μελιγαλά

Το ΚΜ θα ήθελε πολύ να κάνει μια έστω σύντομη μελέτη και πραγμάτεια του ζητήματος της μάχης του Μελιγαλά μεταξύ του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και των υπολειμμάτων του Τάγματος Ασφαλείας Καλαμών - Μελιγαλά, στα μέσα του Σεπτέμβρη του ’44, και των γεγονότων που την ακολούθησαν.

Λόγοι ανώτερης βίας (στην πραγματικότητα έλλειψης χρόνου) δεν καθιστάνε μπορετό κάτι τέτοιο. Ωστόσο τα καθάρματα δεν περιμένουν. Οι οργανωμένες ναζιστικές ορδές έδωσαν -την Κυριακή που μας πέρασε- στο μνημόσυνο της «Πηγάδας», για πρώτη φορά μετά το 1982, μαζικό και μάλιστα ανοιχτά ταγματαλήτικο χαραχτήρα.

Οι κραυγές «Τιμή σε χίτες και ταγματασφαλίτες» και «Αλήτες φονιάδες κομμουνιστές» έδωσαν και πήραν από τη στρατιωτικά οργανωμένη κλάκα της Χρυσής Αυγής. 

ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΕΙΝΑΣ - ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΤΩΝ 7 ΚΟΜΜΑΤΩΝ - ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΟΙ ΝΑΖΙ ΤΗΣ «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ»

ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ

ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΕΙΝΑΣ

ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΤΩΝ 7 ΚΟΜΜΑΤΩΝ

ΕΚΤΟΣ ΝΟΜΟΥ ΟΙ ΝΑΖΙ ΤΗΣ «ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ»

Η ΕΥΡΩΠΗ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ, Η ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ Η ΚΙΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΘΟΡΥΒΑ ΤΑ ΛΑΦΥΡΑ

ΟΙ 7 KOMMATIKEΣ ΗΓΕΣΙΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΝΑ ΧΡΕΩΚΟΠΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΑΘΛΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΠΟΥΛΑΝΕ ΤΖΑΜΠΑ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΜΜΑΧΟ ΤΗΣ ΚΙΝΑ

ΤΑ ΝΕΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΗ ΡΩΣΟΔΟΥΛΗ «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ ΑΥΡΙΟ ΤΗΝ ΚΤΗΝΩΔΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ

Τα νέα φασιστικά ιμπεριαλιστικά αφεντικά της χώρας

Αυτό που ανοιχτά ή με τρόπο επαναλαμβάνει από το 2009 σύσσωμο το πολιτικό σύστημα είναι ότι η Γερμανία θέλει την εξαθλίωση της χώρας μας για να την αγοράσει φτηνά. Αποδεικνύεται όμως σήμερα ότι τη χρεωκοπημένη Ελλάδα δεν την αγοράζει η Γερμανία, αλλά την αγοράζουν αθόρυβα, σχεδόν τζάμπα και χωρίς διαγωνισμούς, η Ρωσία και η σύμμαχός της Κίνα. Κανένα από τα 7 κόμματα δεν το καταγγέλλει αυτό, ενώ κάποιοι καλοθελητές λένε ότι μόνο οι Ρώσοι και οι Κινέζοι επενδύουν επειδή μόνο αυτοί είναι σύμμαχοί μας.

Τέτοιες μέρες το ’49 η υποχώρηση του ΔΣΕ – Τιμή και δόξα στους ήρωες της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής δημοκρατίας – Αιώνια καταισχύνη στους φαιο-«κόκκινους» συκοφάντες τους

Αφορμή για τούτο το γραφτό σχόλιο δεν είναι κάποιο αφηρημένο επετειακό καθήκον. Είναι η αναγέννηση, το βρικολάκιασμα πιο καλά, του κλασσικού ταγματασφαλίτικου και χίτικου πνεύματος αντιμετώπισης της ιστορίας της χώρας μας τη μεγάλη δεκαετία του ’40, με τη συνενοχή και τη συμπαιγνία ολόκληρου του πολιτικού συστήματος κορυφής.

Ο Χορτιάτης μετά την καταστροφή του από Γερμανούς και
ταγματαλήτες

Την ώρα που οι ναζήδες της «Χρυσής Αυγής» προσκαλούνται σήμερα, 2 του Σεπτέμβρη, σαν «καθωσπρέπει κοινοβουλευτικό κόμμα» από τον εκλεγμένο με τη στήριξη της ΝΔ δήμαρχο Πυλαίας – Χορτιάτη Ιγνάτιο Καϊτετζίδη να «τιμήσουν» τα θύματα των παππούδων τους στις 2/9/1944, δηλαδή να φτύσουν στους τάφους 246 σκοτωμένων από τους ταγματαλήτες κατοίκων του Χορτιάτη, η σαμαροφυλλάδα «Δημοκρατία» δίνει με την κυριακάτικη έκδοσή της την -γυρισμένη στην περίοδο του απριλιανού φασισμού ’67 - ’74- ταινία του Ηλία Μαχαίρα «Γράμμος – Βίτσι».