Ανασκάλεμα

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Η Άνοιξη της Πράγας, η ρώσικη εισβολή στην Τσεχοσλοβακία και οι αντικομμουνιστές του ψευτοΚΚΕ



Η εργατιά στην πρωτοπορία του αντισοσιαλφασιστικού
και αντισοσιαλιμπεριαλιστικού αγώνα - Πράγα 1968
Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται. Το τσάκισμα του παγκόσμιου επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος στις συμπληγάδες του δεξιού και «αριστερού» ρεβιζιονισμού, καθώς και η αντιστροφή του κουφαριού του σε πρωτοπορία του σύγχρονου φασισμού από τους σουσλοφικούς σοσιαλναζήδες, επιτρέπει σε όλα τα τρωκτικά του αντικομμουνισμού να κυκλοφορούν κραδαίνοντας κόκκινα λάβαρα χωρίς ίχνος τσίπας.

Αυτό είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Στην Ελλάδα όμως, έχει ειδικές πλευρές. Κι αυτό γιατί στην Ελλάδα έχει στηθεί από τις αρχές της δεκαετίας του ’60 και πιότερο μετά το 1974 ένα πολύ πιστό, γλοιώδικο και προκλητικό ρώσικο σοσιαλφασιστικό πραχτορείο, που έχει μάλιστα και την ιδιότητα των απροσχημάτιστων αλμάτων από τα δεξιά στα «αριστερά», ανάλογα με τη φάση και τις βουλές των αφεντικών του. Πρόκειται για το ψευτοΚΚΕ της Παπαρήγα, για το αντικομμουνιστικό κονκλάβιο με έδρα το μέγαρο του Περισσού.

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Σαν σήμερα το Μπλόκο της Κοκκινιάς – Να μην το ξεχάσουμε ποτέ – Να τσακίσουμε τους ναζήδες δολοφόνους της Χρυσής Αυγής



Το ΚΜ αναδημοσιεύει ένα σύντομο χρονικό του εγκλήματος του Μπλόκου της Κοκκινιάς, που το διέπραξαν μαζί οι Γερμανοί ναζιστές καταχτητές και τα δοσιλογικά - εθνοπροδοτικά τσιράκια τους των Ταγμάτων Ασφαλείας και των «μπουραντάδων». Το χρονικό αυτό προέρχεται από μια επετειακή έκδοση του Δήμου της Νίκαιας.

Το μπλόκο εκείνο της 17ης τ΄ Αυγούστου του 1944 δεν ήταν όμως μονάχα ένα χιτλερικό και ταγματαλήτικο έγκλημα. Ήταν και μια ανυπέρβλητη θυσία του λαού της εργατοσυνοικίας-προσφυγούπολης της Κοκκινιάς, των πατριωτών και δημοκρατών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ, που είχαν για επικεφαλής, πρωτοπόρους και οργανωτές τους, τους ηρωικούς κομμουνιστές του πραγματικού τότε ΚΚΕ. Αυτοί οι τελευταίοι ήταν που δέχτηκαν στα κορμιά τους το πιο μεγάλο μένος και την κτηνωδία των διεστραμμένων προδοτών, που ανάλαβαν όχι μονάχα να δείχνουνε καλυμμένοι με τη μαύρη κουκούλα τους αγωνιστές της πατρίδας και της λευτεριάς, αλλά και να διεκπεραιώσουν για τα χιτλερικά αφεντικά τους και το σωματικό τους μακέλεμα.

Λέμε σωματικό, γιατί την ψυχή, την καρδιά, το πνεύμα του παγκόσμιου τότε αγώνα της πολιτισμένης ανθρωπότητας κατά του κανιβαλικού εθνικοσοσιαλισμού, κανένα βρώμικο ταγματαλήτικο, προδοτικό χέρι δε μπορούσε να τα ξεριζώσει.