Ανασκάλεμα

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Ομιλία αντιφασίστα καθηγητή σε σχολείο για την 28η Οκτωβρίου


Πρόκειται για ομιλία η οποία εκφωνήθηκε σε σχολείο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στην καθιερωμένη γιορτή για την 28η Οκτωβρίου, στα 2009. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι τότε (πριν τρία μόλις χρόνια) κανένας από τους σημερινούς όψιμα «ανησυχούντες» για την εκτίναξη της πολιτικής απήχησης των ναζιστών της Χρυσής Αυγής δεν έβγαζε άχνα, ούτε γι’ αυτήν ούτε για το φασιστικό ΛΑΟΣ που τότε μεσουρανούσε κι έστρωνε το έδαφος για τους ναζήδες. 

Αλλά και κανένας σοσιαλφασίστας ψευτοαριστερός δε δεχόταν τότε μύγα στο σπαθί του για τα «ανοιχτά σύνορα», που ήταν γι’ αυτούς η πεμπτουσία του αντιρατσισμού, κι ας σήμαινε πείνα, πόνο, εξαθλίωση και μαχαιριές για τους μετανάστες και ταυτόχρονα αποκτήνωση του ντόπιου προλεταριάτου μέσα από την ανεργία, το σπάσιμο του μεροκάματου και την εθνορατσιστική διάσπαση.

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

45 χρόνια από τη δολοφονία του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα - Σημειώσεις για μια μαοϊστική κριτική του τσεγκεβαρισμού


Ernesto Che Guevara
Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 45 χρόνια από τη δολοφονία του Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα από τη βολιβιανή αντίδραση, η οποία ζούσε και ανέπνεε τότε κάτω από τις φτερούγες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

Ήταν το τέλος μιας σύντομης (13 χρόνια όλα όλα) αλλά ιδιαίτερα έντονης διαδρομής του Γκεβάρα στις τάξεις του επαναστατικού κινήματος.

Όμως, ο τρόπος με τον οποίο χάθηκε ο Τσε δεν είναι, όπως νομίζουν οι επηρεασμένοι από την αστική, ρεβιζιονιστική και σοσιαλφασιστική μυθολογία, η κορυφή του, αλλά κατά μία έννοια φυσική απόρροια και συνέπεια του στρατηγικού του πολιτικού λάθους. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι πέθανε με το κεφάλι ψηλά, πράγμα που κανένας τίμιος άνθρωπος δε μπορεί να αμφισβητήσει.

Ο Γκεβάρα μπήκε στο επαναστατικό κίνημα στα ύστερα χρόνια της σταλινικής περιόδου, αρχές δεκαετίας του ’50, λίγο πριν το σοσιαλφασιστικό πραξικόπημα στην ΕΣΣΔ (το οποίο, σύμφωνα με τον ίδιο το Χρουστσόφ, ετοιμαζόταν τουλάχιστο από το 1942). Την περίοδο δηλαδή που η νίκη της κινέζικης επανάστασης ακτινοβολούσε και που όλοι οι προοδευτικοί και ειρηνόφιλοι λαοί, με επικεφαλής τους Στάλιν – Μάο, κατάγγελλαν και πολεμούσαν (οι Κινέζοι και με το ντουφέκι) την ωμή ιμπεριαλιστική εισβολή και διαμελισμό της Κορέας από τις ΕΠΑ και τους συμμάχους τους.

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2012

Ο Ομπάμα μίλια δεξιότερος και αντιδραστικότερος από το Ρόμνεϋ


Το συγκεκριμένο άρθρο δίνει ανάγλυφα μια εικόνα του ποιες είναι οι δύο γραμμές που συγκρούονται -χοντρικά- μέσα στη ιμπεριαλιστική-μονοπωλιακή αστική τάξη των Ενωμένων Πολιτειών της Αμερικής.

Αυτή η σύγκρουση έχει μεγάλη σημασία, γιατί έχει να κάνει με το κατά πόσο η βρώμικη αμερικάνικη υπερδύναμη, έστω για το δικό της ιμπεριαλιστικό συμφέρο, θα προβάλλει κάποια αντίσταση στο ρωσοκινεζικό ναζιστικό Άξονα και στον ισλαμοφασισμό ή θα συνεχίσει να βρίσκεται όχι μόνο στρατηγικά απέναντι στους λαούς, αλλά και τακτικά στο πλευρό του κύριου εχθρού της Ευρώπης και βαθύτερα του πλανήτη, της Ρωσίας, όπως συμβαίνει επί προεδρίας Ομπάμα.

Ο Ομπάμα έχει καταφέρει μέχρι στιγμής, δουλεύοντας απ’ ότι φαίνεται σε αγαστή συνεργασία με την πρακτόρισσα του Κρεμλίνου Χίλαρι Κλίντον, να παραδώσει στον Άξονα, πέρα από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, πρόσφατα και την Τυνησία, την Αίγυπτο, τη Λιβύη, το μισό Μάλι, ενώ εκεί οδεύουν η Γεωργία και το Πακιστάν.