Ανασκάλεμα

Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΚΟΣΜΩΝ


Το ΚΜ δημοσιεύει σήμερα ένα σημαντικό ντοκουμέντο του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος: πρόκειται για το άρθρο της Σύνταξης της «Λαϊκής Ημερησίας» του Πεκίνου «Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΜΑΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΟ ΜΑΡΞΙΣΜΟ – ΛΕΝΙΝΙΣΜΟ», με επεξηγήσεις για το άρθρο από την «Επιθεώρηση» του Πεκίνου. Το ντοκουμέντο αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά την 1η του Νοέμβρη του 1977 και στα ελληνικά εκδόθηκε ένα μήνα αργότερα, το Δεκέμβρη του 1977, από το ΕΚΚΕ, ενώ σε ανάλογη έκδοση μέσα από τις «Μορφωτικές Εκδόσεις» του προχώρησε το ίδιο διάστημα και το ΜΛΚΚΕ. Η αναδημοσίευση εδώ είναι από την έκδοση του ΕΚΚΕ.

Τα τελευταία χρόνια, η μαοϊκή Θεωρία των Τριών Κόσμων έχει ξανάρθει κάπως στην επικαιρότητα των ιδεολογικών ζυμώσεων, με έναν παράδοξο τρόπο. Στις εχτιμήσεις των κνιτών στο «18ο» (11o) συνέδριο του ψευτοΚΚΕ για το «σοσιαλισμό», χωρίς καμία επεξήγηση, κατακεραυνωνόταν η συγκεκριμένη θεωρία ως «αντιεπιστημονική» στα πλαίσια του «αριστερού οπορτουνιστικού» μαοϊστικού ρεύματος, που στρουγγίζεται από τους κυρίους αυτούς στον «αντικομμουνισμό του χθες και του σήμερα». Οι κνίτες τοποθετούν χρονικά τη γέννηση αυτής της θεωρίας στη δεκαετία του ’60, ενώ αυτή ουσιαστικά είναι γέννημα των αρχών της δεκαετίας του ’70, μετά τη σοσιαλιμπεριαλιστική εισβολή στην Τσεχοσλοβακία του 1968 και τη ρώσικη επίθεση στην Λαϊκή Κίνα -στον ποταμό Ουσούρι- το 1969. Η διαστρέβλωσή της από τους σοσιαλφασίστες είναι πάντα χοντροκομμένη, ενώ σχεδόν ποτέ δεν υπεισέρχονται στην ουσία της αλλά την αφορίζουν ως «απλοϊκή», «αντιεπιστημονική», «προκάλυμμα του κινέζικου εθνικισμού», «μη λαμβάνουσα υπ’ όψη το κοινωνικό καθεστώς κάθε χώρας» κλπ. 

Τρέμουν μήπως η ριζοσπαστική νεολαία και διανόηση, υιοθετώντας την αριστερή κριτική του Μάο και του ΚΚ Κίνας στα 1963-1964 στις δεξιές - φιλελεύθερες - υφεσιακές προς τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό πλευρές της καπιταλιστικής παλινόρθωσης στην ΕΣΣΔ, περάσει και στην  μετά το 1968 μαοϊστική κριτική των «σκληρών αριστερών αντιιμπεριαλιστικών» , σοσιαλιμπεριαλιστικών πολιτικών και πρακτικών της περιόδου Μπρέζνιεφ. Γι΄ αυτό, και παρά τη δήθεν «αντιδεξιά» - «αντι20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ» ψευτοσταλινική γραμμή τους, προσπαθούν με κάθε μέσο να αποσιωπούν ότι η πιο βαθιά και αρχειακή κριτική στον αντιλενινισμό και στο δεξιό οπορτουνισμό του 20ού Συνεδρίου έχει γίνει από τους Κινέζους κομμουνιστές στις αρχές της δεκαετίας του '60 κι όχι ψευδεπίγραφα με μισόλογα το ...2009, με ταυτόχρονη πλήρη κάλυψη (από τους ψευτοκομμουνιστές) των φασιστικών εισβολών του Μπρέζνιεφ. Τότε, το '63, οι κύριοι αυτοί λυσσούσαν στην υπεράσπιση του Χρουστσόφ και προτιμούσαν (!) τους Αμερικάνους ιμπεριαλιστές από την «υπερεπαναστατική δογματική» Κίνα!

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Ο επαναστατικός Μάης του '68 και ο σοσιαλφασισμός


Μάης του 1968 - Μάης του 2011: το ΚΜ αναδημοσιεύει ένα άρθρο που πρωτοδημοσιεύτηκε τον Ιούνη του 1998 στην εφημερίδα «Νέα Ανατολή» της ΟΑΚΚΕ (φύλλο 306). Πρόκειται για μια ανάλυση του επαναστατικού γαλλικού Μάη του ’68, από μαρξιστική - λενινιστική - μαοϊστική σκοπιά. Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον στοιχείο της συγκεκριμένης ανάλυσης είναι πως έρχεται σε αντιπαράθεση με τη μικροαστική φιλολογία περί τον Μάη, που κριτικάρει το ρεβιζιονιστικό – σοσιαλφασιστικό Γαλλικό «Κ»Κ ότι «δεν επεδίωξε την κατάληψη της εξουσίας και υπεράσπισε την αστική δημοκρατία λόγω σοσιαλδημοκρατικού ρεφορμισμού», αν και όντως υπήρχαν και τέτοια σοσιαλδημοκρατικά στοιχεία στο εσωτερικό του, σα δευτερεύουσα πλευρά.

Αντίθετα, η αναλυτική γραμμή του άρθρου βασίζεται στη θέση πως ο Μάης είχε να παλέψει από τη μια με τον εξωτερικό εχθρό του, την κλασσική γαλλική Δεξιά του ντεγκωλισμού, κι από την άλλη με τον εσωτερικό του υπονομευτή και διαστρεβλωτή, τους Γάλλους «κνίτες», που δεν προσπαθούσαν όμως «απλά να τον τιθασεύσουν», όπως βαυκαλίζονται οι μικροαστοί αριστεριστές, αλλά αντίθετα να τον αντιστρέψουν και το κουφάρι του να το κάνουν όχημα για να μπουκάρουν στο αστικό κράτος και να ασκήσουν από κει τη διχτατορία τους, σε συμμαχία στην αρχή με τους κλασσικούς αστούς και στη συνέχεια μόνοι τους.

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ : Ο ΜΑΡΞΙΣΜΟΣ ΛΕΝΙΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (1946)


Ένας από τους βασικούς λόγους που μπήκε μπροστά η δημιουργία τούτου του ιστολογίου, όπως γίνεται φανερό και στη σύντομη εκείνη πρώτη ανάρτησή του, ήταν η υπεράσπιση της μαρξιστικής κοσμοθεωρίας και της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος από κάθε λογής πολιτικούς απατεώνες, που τις διαστρεβλώνουν και τις πλάθουνε καταπώς τους βολεύει.

 

Τούτο δε σημαίνει –όπως ίσως μπορεί να θεώρησε κάποιος εσφαλμένα από μιαν ασάφεια εκείνης της ανάρτησης- πως δεν υπάρχουν οργανωμένες δυνάμεις που τιμούν το σφυροδρέπανο που βρίσκεται δίπλα στο όνομά τους, ούτε πως το ΚΜ, που είναι ένα ιστολόγιο και τίποτε περισσότερο ή λιγότερο, επιφύλασσε για τον εαυτό του το ρόλο του επαρμένου, μοναχικού, δήθεν μοναδικού «υπερασπιστή» του μαρξισμού στη χώρα μας (άλλωστε, για να λέμε την αλήθεια, μια τέτοια έπαρση και μεγαλομανία δε θα τη σήκωναν, πέρα από το πολιτικά γελοίο του ζητήματος, τα ιδεολογικά και γνωστικά κυβικά του). Σήμαινε απλώς μια ιδεολογική κήρυξη πολέμου (πιο σωστά την έναρξη της συμμετοχής σε έναν πόλεμο που ήδη διεξαγόταν) ενάντια στον υπερδεξιό ψευτομαρξισμό που ξέβρασαν οι ΚΟΒες του ψευτοΚΚΕ ιδιαίτερα μετά το 1989, και ο οποίος εκφράζεται τόσο από τους νεοτροτσκιστές του ΝΑΡ και της σημερινής καθοδήγησης του Περισσού, όσο και από τους «αριστερορευματίες» του ΣΥΝ και τους αλαβανικούς του ΜΑΑ, με όλες τις εξωκοινοβουλευτικές τροτσκιστικές ουρές τους.

 

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Να τσακίσουμε τις συμμορίες των μαχαιροβγαλτών δολοφόνων της Χρυσής Αυγής! Κάτω τα χέρια από τους μετανάστες! Τώρα δημοκρατικά μέτρα ενάντια στη δουλεμπορική λαθρομετανάστευση!


Ο αέρας μυρίζει μπαρούτι και τα πράγματα δεν φαίνεται να βαίνουν προς αποκλιμάκωση, αλλά προς πλήρη πολιτική εκτροπή. Για πρώτη φορά, έχουμε να κάνουμε με οργανωμένα, χτηνώδικα πογκρόμ κατά δικαίων και αδίκων, ναζιστικού – φυλετικού χαραχτήρα. Ήδη στο κέντρο της Αθήνας έχουν ξυλοκοπηθεί από μεικτά περίπολα χρυσαυγιτών και αγαναχτισμένων, πολιτικά καθυστερημένων ανθρώπων που σέρνονται πίσω από τους ναζιστές, δεκάδες μετανάστες, μαζί και πολλοί σκούροι στο δέρμα (!!) Έλληνες, που δεν πρόλαβαν να εξηγήσουν στους «τιμωρούς» ότι ανήκουν σε «ανώτερη» ράτσα. Μέχρι και λεωφορεία σταματούν οι «Άριοι», ώστε να κατεβάσουν και να σαπίσουν στο ξύλο, πολλοί μαζί, ανυπεράσπιστους ανθρώπους.

Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

9 του Μάη 1945: Η συντριβή του ναζισμού στην Ευρώπη. Να μην αφήσουμε το φασισμό να ξανασηκώσει κεφάλι

Αμερικάνοι και Σοβιετικοί φαντάροι στον ποταμό Έλβα (Απρίλης 1945)

Το ιστολόγιο αναθυμάται με συγκίνηση τα εκατομμύρια των μαχητών και των αμάχων, που χάθηκαν την εξαετία 1939-1945 στη μάχη κατά των νεοκανίβαλων του εθνικοσοσιαλισμού/φασισμού του Άξονα Γερμανίας – Ιαπωνίας - Ιταλίας, από το βομβαρδισμένο Λονδίνο και τα βουνά της ελληνοαλβανικής μεθορίου, τις αχανείς εκτάσεις της ευρωπαϊκής ΕΣΣΔ, μέχρι τη Χαβάη και την Ινδοκίνα.

Σήμερα που ο φασισμός ντύνεται πολλές φορές με «αντιιμπεριαλιστικό» και «αντιπλουτοκρατικό» μανδύα (σε ένα βαθμό το έκανε και τότε, αλλά τότε υπήρχε η προλεταριακή ΕΣΣΔ και η Γ' Κομμουνιστική Διεθνής που τον αποκάλυπταν), νομίζουμε πως πρέπει πάντα να κρατάμε ως κόρη οφθαλμού τη γραμμή της αντιφασιστικής ενότητας και πάλης, σε κάθε χώρα χωριστά, αλλά και διεθνώς.

Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

5/5/2010 – 5/5/2011: Οι δημοκράτες δεν ξεχνούν τους 3 εργαζόμενους της Μαρφίν



Νώντας, Παρασκευή, Αγγελική
– η τελευταία τεσσάρων μηνών έγκυος… Τρεις εργαζόμενοι στο κεντρικό υποκατάστημα της Marfin Egnatia Bank επί της οδού Σταδίου, αριθμός 23… Για δικούς του λόγους ο καθένας, λόγους τους οποίους δεν έχει σημασία πια να μαντέψουμε ή να εικάσουμε, πήραν την απόφαση να μη συμμετάσχουν στην κρατική «πανελλαδική απεργία» και στην «έφοδο στη Βουλή κατά των πολιτικών» της 5ης του Μάη του 2010, παρέα με τους ΛΑΟΣτζήδες, τους Χρυσαυγίτες με τις ελληνικές σημαίες και τα ψευτοαναρχικά μηδενιστικά τάγματα εφόδου… Και το πλήρωσαν με τη ζωή τους! Κι όχι μόνο! Κάποια καθάρματα, σκυλεύοντας τη μνήμη τους, συνεχίζουν να τους ποδοπατούνε μετά θάνατο με τις εξής δύο ερμηνείες της «τύχης» τους: πρώτη, εκείνη που λέει «να μη δούλευαν σε μέρα πανεργατικής απεργίας – δικιά τους η ευθύνη» - δεύτερη, εκείνη των κλασσικών ναζιστών της Χρυσής Αυγής που σπεύδουν να τους υιοθετήσουν, χαρακτηρίζοντάς τους «Έλληνες - θύματα της αναρχομπολσεβικικής τρομοκρατίας» και ουσιαστικά αυτοπαρουσιαζόμενοι ως θεματοφύλακες της μνήμης τους…

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Για το Θανάση Βέγγο...


Είναι γεγονός πως η ίδια η, ακόμα και αισθητική, φυσιογνωμία τούτου δω του ιστολογίου είναι σχετικά περιοριστική ως προς τη θεματολογία του, σε σχέση με άλλα, φιλικά του δημοκρατικά και αριστερά ιστολόγια, που από τη λιγότερο «βαριά» δομή και χαραχτήρα τους προσφέρονται και για δημοσιέψεις όχι αμιγώς πολιτικές, ίσως λιγάκι πιο προσωπικές και συναισθηματικά φορτισμένες.

Δε μετανιώνουμε γι’ αυτό, άλλωστε εξ αρχής δηλώθηκε πως δεν επρόκειτο για ένα ιστολόγιο που να λειτουργεί στην κύρια πλευρά του σαν προσωπικό ημερολόγιο στοχασμών, αλλά κυρίως σαν μια προσπάθεια ιδεολογικο-πολιτικής κατάθεσης σκέψεων, θέσεων και ντοκουμέντων. Αυτός είναι και ο λόγος που το ιστολόγιο σίγησε, παρά τη μεγάλη στενοχώρια που του προκάλεσε ο θάνατος δύο πολύ αγαπημένων καλλιτεχνών, που άγγιξαν με την ευαισθησία της καλλιτεχνικής τους δημιουργίας και κατάθεσης την ψυχή του λαού τις τελευταίες δεκαετίες, του Μανώλη Ρασούλη και του Νίκου Παπάζογλου.

Τώρα που έφυγε από κοντά μας στα 84 του ο Θανάσης ο Βέγγος, ένας από τους πιο γλυκούς και σεμνούς ανθρώπους του χώρου του επί δεκαετίες, προκαλώντας αυθεντική πανελλήνια συγκίνηση (και για το ίδιο το γεγονός, όσο και για το τέλος μιας εποχής λαϊκής αθωότητας και καλοσύνης που ενσάρκωναν οι ρόλοι τους οποίους ερμήνευε), αισθανθήκαμε την ανάγκη να του αποτίσουμε ένα μικρό φόρο τιμής, σε πλήρη αντιστοιχία με τα συναισθήματα της πλατιάς μάζας του λαού μας.

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2011: ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΚΑΙ Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ – Αφίσα της Οργάνωσης για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ (ΟΑΚΚΕ)


Επειδή η βερμπαλιστική φλυαρία των ψεύτικων "φίλων της εργατικής τάξης" θα μας ξεκουφάνει και τούτη την Πρωτομαγιά, κι επειδή οι πρωτομάστορες του αντεργατικού νεοελληνικού αίσχους για άλλη μια φορά θα υποδυθούν τους σωτήρες της εργατιάς και του λαού, τους οποίους οι ίδιοι έριξαν στα τάρταρα της δυστυχίας, δημοσιεύουμε τούτη την αφίσα που κολλήσανε στην Αθήνα αυτές τις μέρες οι συναγωνιστές μας της Οργάνωσης για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ.

Νομίζουμε πως δένει όμορφα σε λίγες κουβέντες τα άμεσα καθήκοντα της εργατικής τάξης της χώρας μας για να γλιτώσει τώρα δα από την πείνα στην οποία την έχουν ρίξει, κι αυτήν και την υπόλοιπη φτωχολογιά, οι χειρότεροι εχθροί της, με την προοπτική της ανάδειξής της σε πρωτοπόρα, καθοδηγητική δύναμη του έθνους στο δρόμο για το σοσιαλιστικό – κομμουνιστικό μέλλον, που θα αγκαλιάσει αναπόφευκτα, αργά ή γρήγορα, ολάκερη την ανθρωπότητα.