Αποχή από το φασιστικό δημοψήφισμα - φάρσα στις 5 του Ιούλη - Ανακοίνωση Κ.Ε. ΟΑΚΚΕ

Για μια ακόμα φορά οι σοσιαλφασίστες της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ βάζουν τη χώρα σε μεγάλες περιπέτειες, τις χειρότερες από κάθε άλλη φορά, όπως βάζουν και την Ευρώπη.

Αν αυτή η συμμορία που κυβερνάει τη χώρα αποφάσιζε ότι βγαίνει από το ευρώ και από την Ευρώπη και καλούσε το λαό σε ένα δημοψήφισμα με αυτό το ερώτημα, η χώρα μας θα υπέφερε πολύ, αλλά αυτό θα οδηγούσε σ’ ένα βαθύ ξεκαθάρισμα των πραγμάτων και για τον ελληνικό λαό και για τους λαούς της Ευρώπης. Στην Ελλάδα θα είχαμε έναν ανοιχτό πολιτικό  πόλεμο και η Ευρώπη θα είχε να λύσει ένα σοβαρό μεν, αλλά οπωσδήποτε στην κύρια πλευρά  εξωτερικό ως προς την ίδια ζήτημα.

Όμως η συμμορία - όπως πάντα - κάνει κάτι που βασανίζει και σαπίζει και τη χώρα μας και την Ευρώπη, αφού όχι μόνο δεν οδηγεί σε κανενός είδους ξεκαθάρισμα τα πράγματα, αλλά τα περιπλέκει, ιδιαίτερα τα περιπλέκει για την Ευρώπη. Και τα περιπλέκει γιατί  δεν είναι μόνο αυτή η συμμορία που συμπεριφέρεται έτσι, αλλά σε αυτό το παιχνίδι σαν άφθαστος παρτενέρ παίζει και όλη η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν μαζί με τη φασιστική κυβερνητική του απόφυση (ΑΝΕΛ) και κυρίως - και εντελώς χαρακτηριστικά - μαζί με τους ναζιστές συμμάχους και προστατευόμενούς του της «Χρυσής Αυγής», καλεί το έθνος να αποφασίσει μόλις μέσα σε εφτά μέρες να απαντήσει σε ένα καταπληκτικό ερώτημα, δηλαδή σε ένα ερώτημα που υπάρχει αλλά και δεν υπάρχει, που είναι γνωστό στους ψηφοφόρους αλλά είναι και άγνωστο, που είναι ένα αλλά είναι και πολλαπλό, που είναι καθορισμένο αλλά μπορεί και να αλλάξει στη διάρκεια του ίδιου του δημοψηφίσματος. 

Λέμε ότι το ερώτημα υπάρχει και δεν υπάρχει γιατί η συγκεκριμένη πρόταση των θεσμών υπήρξε, αλλά σήμερα δεν υπάρχει, αφού επίσημα αποσύρθηκε από το Γιούρογκρουπ, λέμε ότι είναι γνωστό γιατί έχει δημοσιευτεί αλλά ελάχιστοι ψηφοφόροι θα έχουν το κίνητρο ή την δυνατότητα να το διαβάσουν και να το κατανοήσουν, λέμε ότι είναι απλό αλλά είναι και πολλαπλό, γιατί ναι μεν πρόκειται για ένα και μόνο κείμενο, όμως αυτό αποτελείται από παρά πολλά ποσά και παραμέτρους στις οποίες ο ψηφοφόρος δεν μπορεί να τοποθετηθεί, δηλαδή δεν μπορεί να απαντήσει  στο πού διαφωνεί και πού συμφωνεί, τέλος λέμε ότι είναι καθορισμένο γιατί υποβάλλεται σαν στιγμιότυπο μιας φάσης μιας διαπραγμάτευσης αλλά που μπορεί ανά πάσα στιγμή να αλλάξει σε μια άλλη φάση της διαπραγμάτευσης, οπότε  οι ίδιοι οι εμπνευστές του δημοψηφίσματος θα μετατρέψουν το «όχι» τους σε «ναι», όπως παραδέχτηκαν με τον  υπουργό Οικονομικών τους μπροστά σε όλη την εμβρόντητη ανθρωπότητα.

Αυτά όλα τα αντιφατικά είναι εσκεμμένα και οργανωμένα αντιφατικά, καθώς η βασική ιδιότητα που έχει αυτό το δημοψήφισμα είναι να αποτελεί μέρος μιας διαπραγμάτευσης στην οποία δεν θα συμμετέχουν οι όποιοι ψηφοφόροι σαν διαπραγματευόμενοι, αλλά σαν αντικείμενο της διαπραγμάτευσης, δηλαδή σαν πιόνια που κινούν όχι μόνο  οι  ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και  οι ναζιστές, που ψήφισαν να γίνει αυτό το δημοψήφισμα, αλλά και αυτοί που τάχα διαμαρτυρόμενοι κατά της αναγκαιότητας ή ακόμα και της νομιμότητας αυτού του δημοψηφίσματος σχεδιάζουν να συμμετέχουν σε αυτό ή αφήνουν ασαφείς τις προθέσεις τους. 

Αυτοί περιλαμβάνουν όχι μόνο  και όχι τόσο το πιο αντιευρωπαϊκό κόμμα, το ψευτοΚΚΕ, πρωταθλητή του κάθε «όχι» ή της κάθε λάσπης  ενάντια στον ευρωπαϊκό δημοκρατισμό, αλλά και τα υποτιθέμενα ευρωπαϊκά και δημοκρατικά ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, αν νομιμοποιήσουν με ένα  «ναι» τους αυτήν την φασιστική φάρσα που κάποιοι από αυτούς καταγγέλλουν και σαν πραξικοπηματική.

Η  ΟΑΚΚΕ λοιπόν καλεί το λαό να μην συμμετέχει σε αυτό το δημοψήφισμα - φάρσα και να κάνει ενεργητική αποχή διαμαρτυρόμενη για τη διεξαγωγή του και μην αναγνωρίζοντας το όποιο αποτέλεσμά του σαν έκφραση πραγματικής λαϊκής βούλησης.  

Όποιο «ναι»  μπει στην ψηφοφορία της 5 του Ιούλη σαν φιλοευρωπαϊκό θα έχει παίξει το παιχνίδι που θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως έγινε με τις δύο βουβές συγκεντρώσεις του «Μένουμε Ευρώπη» στο Σύνταγμα.

Αυτά τα «ναι» σε επίπεδο βάσης είναι ειλικρινή, αλλά οι ηγέτες διαχειριστές τους τα χρησιμοποιούν  σαν  αλατοπίπερο πάνω στον καλυμμένο  αντιευρωπαϊσμό και τελικά στον απόλυτο φιλορωσισμό  του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων ναζί  και κνίτικων «όχι».

Είναι αυτά τα ψεύτικα «ναι»  που  δελεάζουν  ασταμάτητα και ταλαντεύουν την Ευρώπη και δίνουν το πάτημα στις φιλορώσικες ηγετικές φράξιες τύπου  Μέρκελ, Ολάντ, Ρέντσι, Γιουνκέρ και Σία να υπονομεύουν την ευρωπαϊκή ενότητα, δίνοντας διαρκώς νέο  έδαφος ελιγμών στους επιδέξιους Έλληνες πράκτορες των νέων τσάρων. Χάρη σε αυτά τα ψεύτικα «ναι», οι ηγεσίες  ΝΔ,  ΠΑΣΟΚ και  Ποταμιού σκοτώνουν την Ελλάδα από το 2010, κρύβοντας το παραγωγικό τους σαμποτάζ πίσω από τα μνημόνια,  που άλλοτε  ηλιθίως και άλλοτε από πολιτική αδυναμία υπογράφει η Ευρώπη με αυτούς τους διπρόσωπους. Χάρη σε αυτά τα ψεύτικα «ναι» στα μνημόνια, των οποίων οι Έλληνες διαχειριστές υπονομεύουν κάθε προοδευτικό μεταρρυθμιστικό σημείο και εφαρμόζουν  κάθε μισητό, γίνεται ο γενικά φιλοευρωπαϊκός λαός μας όλο και πιο αντιευρωπαίος και  πιο φιλορώσος.

Αυτό το σιχαμερό και καταστροφικό παραμύθι πρέπει να τελειώνει. Κάθε φορά που θα μπαίνει σε αυτό το λαό το δίλημμα: σκληρά μνημονιακά μέτρα ή έξω από την Ευρώπη, πρέπει αυτός να απαντάει ότι  το δίλημμα αυτό στην ουσία  δεν μπαίνει από τους Ευρωπαίους δανειστές, αλλά στο βάθος μπαίνει από τους Έλληνες  σαμποταριστές που «διαπραγματεύονται» με αυτούς. Αν δηλαδή σταματήσει το σαμποτάζ στην παραγωγή, θα σταματήσει και το παραπάνω ψεύτικο δίλημμα.

Το ζήτημα είναι να υπάρξει η άρνηση αυτού του διλήμματος που στη συγκεκριμένη βομβαρδιζόμενη χώρα και στη δοσμένη  ιστορική στιγμή είναι το ξεμπλοκάρισμα της παραγωγής, για την ακρίβεια το δικαίωμα στην παραγωγή, ιδιαίτερα στην καρδιά της που είναι η βιομηχανική. Αλλά επειδή μια βιομηχανική επένδυση και η συνακόλουθη παραγωγή δεν δίνει άμεση αλλαγή στην απασχόληση, τις ασφαλιστικές εισφορές και γενικά τα δημοσιονομικά έσοδα, το πού θα βρεθούν τα λεφτά για μια μεταβατική περίοδο θα λυνόταν α) με την φορολόγηση των «θεσμικά» αφορολόγητων, όπως της εκκλησίας, της κρατικής ολιγαρχίας και της διεφθαρμένης κρατικής γραφειοκρατίας και β), και κυρίως, το πολύχρονο νοίκιασμα για πελώριες επενδύσεις της μπλοκαρισμένης κρατικής και ιδιωτικής  τουριστικής γης.

Για παράδειγμα αν  ξεμπλοκαριζόταν μόνο το «Ελληνικό» των 7 δισ. και η ιδιωτική βραχονησίδα Πάτροκλος του Σαρωνικού (στην οποία το διακομματικό καθεστώς αρνείται επένδυση 16 δισ. εδώ και χρόνια), αυτά θα έδιναν σε χρόνο μηδέν ποσά προκαταβολής ικανά για να μην κοπεί ούτε ένα ευρώ από τα λεφτά των συνταξιούχων χωρίς να επιβαρυνθεί βάναυσα φορολογικά η  γενική παραγωγή.

Να γιατί δεν πρέπει κανένας πολίτης να απαντά στους ψευτοευρωπαίους του  ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού  με ένα  «ναι» ή «όχι»  στα μέτρα και με τους όρους που αυτοί βάζουν. Το σύνθημά μας πριν από οποιοδήποτε «ναι» ή «όχι»  πρέπει να είναι: να πέσουν απ’  την εξουσία οι σαμποταριστές που λειτουργούν εδώ και πέντε χρόνια  σαν «διαπραγματευτές» - διαχειριστές αυτών των «ναι» και των «όχι» απέναντι στην Ευρωπαϊκή  Ένωση.

Αθήνα, 28/6/2015