H OAKKE KATEBAINΕΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ
ΧΑΡΗ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ - Η ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Ήταν συγκινητικός ο τρόπος με τον οποίο
τα μέλη και οι φίλοι της ΟΑΚΚΕ ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά της «για να
είναι η ΟΑΚΚΕ εκεί» στις εκλογές στις 20 του Σεπτέμβρη. Πραγματικά έπεσε
σαν ηλεκτρισμός το σύνθημα για την αληθινά μοναδική αντίσταση στο
εγκληματικό καθεστώς. Έτσι εξασφαλίστηκαν τα πρώτα απαραίτητα χρήματα για
το κατέβασμα που είναι για την αγορά παραβόλων και την κατάθεσή τους
από τους δικαστικούς επιμελητές, για την προκαταβολή για το τύπωμα και
την αποστολή ψηφοδελτίων και για υπόλοιπα έξοδα. Συνολικά μαζεύτηκαν
18.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι σε ένα αρκετά κοντινό διάστημα πρέπει να
δοθούν κι άλλα χρήματα για να εξοφληθούν συνολικά οι εκλογικές μας
υποχρεώσεις. Καταλαβαίνει κανείς πόσο είναι απαραίτητη η συνέχιση της
οικονομικής εξόρμησης.
Καλούμε τους φίλους μας να συνεχίσουν
την προσπάθεια και την προσφορά τους, ξέροντας ότι ακόμα κι ένα μικρό
ποσό είναι πολύ μεγάλη υπόθεση για μας.
Δημοσιεύουμε παρακάτω το ψηφοδέλτιο της ΟΑΚΚΕ με τους υποψήφιους στις 56 περιφέρειες της χώρας:
1) Β΄ ΑΘΗΝΩΝ: Ηλίας Ζαφειρόπουλος, πολ. μηχανικός
2) Α΄ ΑΘΗΝΩΝ: Ελένη Κωνσταντινοπούλου, ιδ. υπάλληλος
3) Α΄ ΠΕΙΡΑΙΑ: Στάη Άννα, υπομηχανικός
4) Β΄ ΠΕΙΡΑΙΑ: Διονύσης Γουρνάς, ηλεκτροσυγκολλητής
5) ΑΤΤΙΚΗΣ: Γιάννης Νικολόπουλος, μαθηματικός
6) Α΄ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ: Πιέρρος Γουρνάς, τεχνίτης
7) Β΄ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ: Βαγγέλης Παπουτσής, οινολόγος
8) ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ: Ελένη Γαντζάκη, ιδ. υπάλληλος
9) ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ: Ευστράτιος Καρίπης, μεταλλεργάτης
10) ΑΡΚΑΔΙΑΣ: Παναγιώτης Μαυρονικόλας, ιδ. υπάλληλος
11) ΑΡΤΑΣ: Ειρήνη Μπουρίτη, ιδ. υπάλληλος
12) ΑΧΑΪΑΣ: Γιώργος Παγωμένος, ιδ. υπάλληλος
13) ΒΟΙΩΤΙΑΣ: Γιώργος Ζαφειρόπουλος, γραφίστας
14) ΓΡΕΒΕΝΩΝ: Βασιλεία Ζαραφίδου, οικιακά
15) ΔΡΑΜΑΣ: Οδυσσέας Μωραΐτης, μεταλλεργάτης
16) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ: Βαρβάρα Λειβαδίτη-Αλικανιώτη, συνταξιούχος
17) ΕΒΡΟΥ: Σοφία Χουρίδου, άνεργη
18) ΕΥΒΟΙΑΣ: Βασιλική Μήλτσου, συνταξιούχος
19) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ: Ταξιάρχης Γκορόγιας, βιομηχανικός εργάτης
20) ΖΑΚΥΝΘΟΥ: Χρήστος Λιασόπουλος, ιδ. υπάλληλος
21) ΗΜΑΘΙΑΣ : Ροζέλλα Μαστοράκη, ιδ. υπάλληλος
22) ΗΛΕΙΑΣ: Αργυρώ Στεφοπούλου, συνταξιούχος
23) ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: Χρήστος Λασκαρίδης, Φυσικός
24) ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ: Μιχάλης Παγωμένος, ηλεκτρολόγος
25) ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ: Παύλος Καρύδης, σωληνουργός
26) ΚΑΒΑΛΑΣ: Παναγιώτης Τέννες, μηχ/γος-μηχ/κός
27) ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ: Δημήτρης Κανσός, μεταλλεργάτης
28) ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ: Γαλάτεια Κυπραίου, οικιακά
29) ΚΕΡΚΥΡΑΣ: Θεοδώρα Δαλιέτου, ιδ. υπάλληλος
30) ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ: Παρασκευή Σιανδρή, ιδ. υπάλληλος
31) ΚΙΛΚΙΣ: Ελένη Ζαφειροπούλου, ιδ. υπάλληλος
32) ΚΟΖΑΝΗΣ: Ηλίας Τσολομίτης, συνταξιούχος
33) ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ: Παναγιώτης Χρήστου, μεταλλεργάτης
34) ΚΥΚΛΑΔΩΝ: Θανάσης Νικολάου, μουσικός
35) ΛΑΚΩΝΙΑΣ: Μαρία Ροδίτου, ελ. επαγγελματίας
36) ΛΑΡΙΣΗΣ: Θανάσης Κοφίνας, μαθηματικός
37) ΛΑΣΙΘΙΟΥ: Βαγγέλης Γαλάνης, μηχανικός
38) ΛΕΥΚΑΔΑΣ: Διονύσης Βόγλης, μεταλλεργάτης
39) ΛΕΣΒΟΥ: Νίκος Σοφτζόγλου, φοιτητής ΤΕΙ
40) ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ: Ειρήνη Κούτελου, δικηγόρος
41) ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ: Βαγγέλης Χρήστου, ιδ. υπάλληλος
42) ΞΑΝΘΗΣ: Γιώργος Σοφτζόγλου, πτυχιούχος Φιλοσοφικής
43) ΠΕΛΛΗΣ: Στέργιος Γκιουλάκης, ναυτεργάτης
44) ΠΙΕΡΙΑΣ: Ελεάνα Ζαραφίδου, ιδ. υπάλληλος
45) ΠΡΕΒΕΖΗΣ: Σπύρος Καββαδάς, άνεργος
46) ΡΕΘΥΜΝΗΣ: Κων/νος Πολυδεύκης, συν/ξιούχος μεταλλεργάτης
47) ΡΟΔΟΠΗΣ: Άννα Παλαβιτσίνη, φιλόλογος
48) ΣΑΜΟΥ: Χρήστος Κωνσταντινόπουλος, ιδ. υπάλληλος
49) ΣΕΡΡΩΝ : Αναστασία Μπασκούτα, συν/ξιούχος εκπαιδευτικός
50) ΤΡΙΚΑΛΩΝ: Σωτήρης Βάσκος, ηλεκτρολόγος
51) ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ: Γιάννης Πολυδεύκης, σωληνουργός
52) ΦΛΩΡΙΝΗΣ: Κων/νος Κούτελος, ιδ. υπάλληλος
53) ΦΩΚΙΔΟΣ: Βαρβάρα Σέγκου, άνεργη
54) ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ: Ηλίας Ζαφειρόπουλος, πολ. μηχανικός
55) ΧΑΝΙΩΝ: Μαρουσώ Μπρόφα, σχεδιάστρια
56) ΧΙΟΥ: Γιάννης Ρήγας, ιδ. υπάλληλος
2) Α΄ ΑΘΗΝΩΝ: Ελένη Κωνσταντινοπούλου, ιδ. υπάλληλος
3) Α΄ ΠΕΙΡΑΙΑ: Στάη Άννα, υπομηχανικός
4) Β΄ ΠΕΙΡΑΙΑ: Διονύσης Γουρνάς, ηλεκτροσυγκολλητής
5) ΑΤΤΙΚΗΣ: Γιάννης Νικολόπουλος, μαθηματικός
6) Α΄ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ: Πιέρρος Γουρνάς, τεχνίτης
7) Β΄ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ: Βαγγέλης Παπουτσής, οινολόγος
8) ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ: Ελένη Γαντζάκη, ιδ. υπάλληλος
9) ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ: Ευστράτιος Καρίπης, μεταλλεργάτης
10) ΑΡΚΑΔΙΑΣ: Παναγιώτης Μαυρονικόλας, ιδ. υπάλληλος
11) ΑΡΤΑΣ: Ειρήνη Μπουρίτη, ιδ. υπάλληλος
12) ΑΧΑΪΑΣ: Γιώργος Παγωμένος, ιδ. υπάλληλος
13) ΒΟΙΩΤΙΑΣ: Γιώργος Ζαφειρόπουλος, γραφίστας
14) ΓΡΕΒΕΝΩΝ: Βασιλεία Ζαραφίδου, οικιακά
15) ΔΡΑΜΑΣ: Οδυσσέας Μωραΐτης, μεταλλεργάτης
16) ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ: Βαρβάρα Λειβαδίτη-Αλικανιώτη, συνταξιούχος
17) ΕΒΡΟΥ: Σοφία Χουρίδου, άνεργη
18) ΕΥΒΟΙΑΣ: Βασιλική Μήλτσου, συνταξιούχος
19) ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ: Ταξιάρχης Γκορόγιας, βιομηχανικός εργάτης
20) ΖΑΚΥΝΘΟΥ: Χρήστος Λιασόπουλος, ιδ. υπάλληλος
21) ΗΜΑΘΙΑΣ : Ροζέλλα Μαστοράκη, ιδ. υπάλληλος
22) ΗΛΕΙΑΣ: Αργυρώ Στεφοπούλου, συνταξιούχος
23) ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: Χρήστος Λασκαρίδης, Φυσικός
24) ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ: Μιχάλης Παγωμένος, ηλεκτρολόγος
25) ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ: Παύλος Καρύδης, σωληνουργός
26) ΚΑΒΑΛΑΣ: Παναγιώτης Τέννες, μηχ/γος-μηχ/κός
27) ΚΑΡΔΙΤΣΗΣ: Δημήτρης Κανσός, μεταλλεργάτης
28) ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ: Γαλάτεια Κυπραίου, οικιακά
29) ΚΕΡΚΥΡΑΣ: Θεοδώρα Δαλιέτου, ιδ. υπάλληλος
30) ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ: Παρασκευή Σιανδρή, ιδ. υπάλληλος
31) ΚΙΛΚΙΣ: Ελένη Ζαφειροπούλου, ιδ. υπάλληλος
32) ΚΟΖΑΝΗΣ: Ηλίας Τσολομίτης, συνταξιούχος
33) ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ: Παναγιώτης Χρήστου, μεταλλεργάτης
34) ΚΥΚΛΑΔΩΝ: Θανάσης Νικολάου, μουσικός
35) ΛΑΚΩΝΙΑΣ: Μαρία Ροδίτου, ελ. επαγγελματίας
36) ΛΑΡΙΣΗΣ: Θανάσης Κοφίνας, μαθηματικός
37) ΛΑΣΙΘΙΟΥ: Βαγγέλης Γαλάνης, μηχανικός
38) ΛΕΥΚΑΔΑΣ: Διονύσης Βόγλης, μεταλλεργάτης
39) ΛΕΣΒΟΥ: Νίκος Σοφτζόγλου, φοιτητής ΤΕΙ
40) ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ: Ειρήνη Κούτελου, δικηγόρος
41) ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ: Βαγγέλης Χρήστου, ιδ. υπάλληλος
42) ΞΑΝΘΗΣ: Γιώργος Σοφτζόγλου, πτυχιούχος Φιλοσοφικής
43) ΠΕΛΛΗΣ: Στέργιος Γκιουλάκης, ναυτεργάτης
44) ΠΙΕΡΙΑΣ: Ελεάνα Ζαραφίδου, ιδ. υπάλληλος
45) ΠΡΕΒΕΖΗΣ: Σπύρος Καββαδάς, άνεργος
46) ΡΕΘΥΜΝΗΣ: Κων/νος Πολυδεύκης, συν/ξιούχος μεταλλεργάτης
47) ΡΟΔΟΠΗΣ: Άννα Παλαβιτσίνη, φιλόλογος
48) ΣΑΜΟΥ: Χρήστος Κωνσταντινόπουλος, ιδ. υπάλληλος
49) ΣΕΡΡΩΝ : Αναστασία Μπασκούτα, συν/ξιούχος εκπαιδευτικός
50) ΤΡΙΚΑΛΩΝ: Σωτήρης Βάσκος, ηλεκτρολόγος
51) ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ: Γιάννης Πολυδεύκης, σωληνουργός
52) ΦΛΩΡΙΝΗΣ: Κων/νος Κούτελος, ιδ. υπάλληλος
53) ΦΩΚΙΔΟΣ: Βαρβάρα Σέγκου, άνεργη
54) ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ: Ηλίας Ζαφειρόπουλος, πολ. μηχανικός
55) ΧΑΝΙΩΝ: Μαρουσώ Μπρόφα, σχεδιάστρια
56) ΧΙΟΥ: Γιάννης Ρήγας, ιδ. υπάλληλος
ΟΑΚΚΕ-Ο Λεβέντης της αριστεράς
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας κατατρόπωσες... Ποπο τι πρωτότυπη κριτική... Δεν μπορώ να συνέλθω από τέτοιο χτύπημα...
ΔιαγραφήΑκριβώς, το ότι δεν είναι πρωτότυπη θα έπρεπε να σε προβληματίζει
ΔιαγραφήΤο να σε ταυτίζουν με έναν γραφικό, δυστυχισμένο ψυχοπαθή που νομίζει ότι ο διάβολος είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι (όπως εσύ νομίζεις ότι πηγή όλων των κακών είναι ο πούτιν) δεν είναι και πολύ τιμητικό για έναν αριστερό
Ναι, μόνο που ξεχνάς κάτι σημαντικό: οι λίγοι σχετικά άνθρωποι (λίγοι σε σχέση με την πλατιά μάζα του λαού) που ξέρουν τι είναι η ΟΑΚΚΕ και οι άνθρωποι που την αποτελούν, δεν έχουν καθόλου τέτοια εικόνα γι' αυτήν. Αντιθέτως, έχουν την εικόνα μιας συνεπούς αριστερής και κομμουνιστικής οργάνωσης, που όπου παρεμβαίνει σέβεται το λαό και τις διαθέσεις του, δεν τραμπουκίζει, δεν καπελώνει, δεν κάνει παλιανθρωπιές, δεν επιζητάει υλικά οφέλη ή προνόμια, αποτελείται από προλετάριους και φτωχούς υπάλληλους και κυρίως, πάνω απ' όλα, έχει λόγο και τιμή μέσα στο κίνημα, που δε τα έχει κηλιδώσει ποτέ. Όποτε συμμετείχε σε συνεργασίες ή μέτωπα με άλλες οργανώσεις, ακόμα και με αυτές του "αντικαπιταλιστικού" τροτσκιστικού χώρου (π.χ. για το μακεδονικό), όλοι είχαν να λένε, παρά τις διαφωνίες, ότι οι ΟΑΚΚΕίτες πάντα τηρούσαν τα συμφωνημένα μέχρι κεραίας και ποτέ δεν κορόιδεψαν, δεν μπήκαν σε πολιτικά κουτσομπολιά, σε φράξιες των μεν εναντίον των δε, γενικά στον μικροαστικό σιχαμένο βούρκο που είναι πλέον το λεγόμενο εξωκοινοβούλιο.
ΔιαγραφήΆρα λοιπόν τα περί λεβέντη και γραφικού δε τα λέει ο λαός. Τα λένε κάτι καθάρματα της ψευτοΑριστεράς, ναζήδες στην ουσία (κνίτες, ζωηκωνσταντοπουλλοφιλοι, συριζαίοι, ναρίτες κλπ.), που πονάνε ακριβώς γιατί η ΟΑΚΚΕ, παρά το μικρό της οργανωτικό μέγεθός, αποκαλύπτει τι δεξιούρες, φασίστες και πουτινικοί είναι.
ΜΠΡΑΒΟ ΣΚΙΣΑΤΕ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ τι είσαι ρε φιλαράκο; Για να σου ανταποδώσω τα συγχαρίκια το ρωτάω...
ΔιαγραφήΗ απομόνωση απο το εργατικό κίνημα σε τι βοηθάει την οακκε; Άλλωστε ο Λένιν δεν υποστήριζε στον ¨Αριστερισμό´ οτι οι κομμουνιστές πρεπει να συμμετέχουν στα μαζικά συνδικάτα ασχέτως με τον πολιτικό συσχετισμό σε αυτα ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθόλου απομονωμένη δεν είναι η ΟΑΚΚΕ από το εργατικό κίνημα. Αν μιλάς για τα κλάσσικά συνδικάτα, όπως μισολειτουργούν ακόμα, επί πολλά χρόνια συμμετείχε στη διοίκηση του Σωματείου Μετάλλου Πειραιά, ενώ έστελνε αντιπροσώπους και στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζόμενων στο Μέταλλο. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι στο πρώτο ασκούσαν ωμή δικτατορία με τραμπουκισμούς και νοθείες οι αντεργάτες του ψευτοΚΚΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης η ΟΑΚΚΕ είχε όχι απλά παρέμβαση αλλά και αναγνωρισμένη από τους εργάτες (όχι καπέλωμα) πολιτική ηγεμονία από ένα σημείο και μετά στο σωματείο των εργαζομένων στα λιπάσματα του Πειραιά, ειδικά στον 10χρονο αγώνα μετά το κλείσιμό του για την αποκατάσταση των απολυμένων. Με τις διαφωνίες της στην τακτική, βρίσκεται επίσης δίπλα στα σωματεία των εργαζομένων στα μεταλλεία Χαλκιδικής. Γενικά παρεμβαίνει παντού και μάλιστα, πολλές φορές, κι εκεί που δεν υπάρχει "επίσημο" συνδικάτο, μπαίνει μπροστά και καθοδηγάει εργατικούς αγώνες, όπως εκείνος των 800 εργαζόμενων στις κατασκευές (στην πλειοψηφία τους μετανάστες) που απολύθηκαν όταν ο ΣΥΡΙΖΑ σαμποτάρισε το εμπορικό κέντρο του Βωβού και το γήπεδο του ΠΑΟ.
Παρέμβαση είχε η ΟΑΚΚΕ και στο συνδικάτο του εργοστασίου της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας, ενώ έχει κατά καιρούς επαφές και με άλλα συνδικάτα χώρων που βρίσκονται στο στόχαστρο του σαμποταριστικού καθεστώτος (ΛΑΡΚΟ κλπ.). Παρέμβαση επίσης έχει και σε ΕΛΜΕ όπου μέλη της εργάζονται ως καθηγητές, αλλά είχε (παλιότερα τουλάχιστον σίγουρα) και στους υπαλλήλους του Δημοσίου.
Δεν βλέπω λοιπόν καμία απομόνωση της ΟΑΚΚΕ από το εργατικό κίνημα, όπως και κανέναν αριστερίστικο σεχταρισμό, όπως υπονοείς.
Μήπως θέλεις να εξηγήσεις καλύτερα τι εννοείς; Γιατί αν εννοείς τη συμμετοχή της σε αντιμνημονιακές πορείες με γραμμή "κάτω η λιτότητα του Σόιμπλε που χωρίς αυτήν θα μασταν μια χαρά" ή σε πορείες του ΠΑΜΕ, όπου συνήθως συμμετέχουν οι κομματικές συμμορίες του Περισσού και κανάς δυο ξέμπαρκοι άνθρωποι, νομίζω ότι καταλαβαίνεις γιατί η ΟΑΚΚΕ συνειδητά δεν βρίσκεται εκεί...
Όχι ratm το βασικό πρόβλημα που μπήκε στους εργάτες στον Ασπρόπυργο δεν ήταν η μειώση μισθού, αλλά οι απολύσεις. Απλά η εργοδοσία μετά από τις αντιρρήσεις του σωματείου του Βόλου έκανε την πρόταση, αντί για απολύσεις, να μοιραστούν ένα βάρος όλοι οι εργάτες, με μείωση χρόνου δουλειάς, άρα και λιγότερα χρήματα το μήνα (όχι όμως μείωση των χρημάτων που παίρνανε ανά ώρα δουλειάς). Το σωματείο στον Ασπρόπυργο δεν δέχτηκε αυτή την πρόταση, το σωματείο στο Βόλο τη δέχτηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γραμμή Ασπρόπυργου κάτω από την καθοδήγηση του ΠΑΜΕ ήταν «καμιά απόλυση» σαν θέση αρχής, που την επικαλείται πάντα όταν θέλει να κλείσει ένα εργοστάσιο. Το «καμιά απόλυση» δεν υπήρξε ποτέ θέση αρχής για το εργατικό κίνημα.
Είναι βέβαια ένα πολύ σωστό αίτημα όταν μια εργοδοσία απολύει για να εντατικοποίησει τη δουλειά όσων παραμένουν ή απολύει για να αντιμετωπίσει όσο μπορεί πιο φτηνά μια προσωρινή πτώση εργασιών. Όταν μια εταιρεία έχει ζημιές επί 4 χρόνια με αυξανόμενους ρυθμούς και μείωση τζίρου σε τρία χρόνια από 478 εκατ. σε 270 εκατ. (Ασπρόπυργος μαζί με Βόλο), επειδή λόγω βαθιάς κρίσης στην οικοδομή έχει καταστραφεί η εσωτερική κατανάλωση χάλυβα και οι εξαγωγές της συντρίβονται από τους ανταγωνιστές της εξ αιτίας της ψηλής τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας (80 προς 30 στο ηλεκτρικό και 50 προς 30 στο φυσικό αέριο), τότε το «καμιά απόλυση» είναι είτε αριστερισμός του αισχίστου είδους, είτε μια προβοκάτσια σε βάρος της εργατικής τάξης.
Μάλιστα όχι μόνο σε βάρος του συγκεριμένου ζωντανού κομματιού της που χάνει τη δουλειά του μέσα στα χρόνια μιας εφιαλτικής ανεργίας, αλλά και της εργατικής τάξης στρατηγικά που χάνει μια ισχυρη υλική βάση της αυριανής σοσιαλιστικής αντιιμπεριαλιστικής της εξουσίας.
Αν οι εργάτες του Ασπροπύργου είχαν μπροστά τους μια ταξική καθοδήγηση και όχι σαμποταριστές για λογαριασμό της ρωσοκινέζικης νεοαποικιακής εργοδοσίας (και των ευρωπαίων και ντόπιων συνεργατών της) που δεν θέλει με τίποτα βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα, θα έβαζαν στην εργοδοσία Μάνεση δύο αιτήματα και άλλα δύο στον συλλογικό ξενόδουλο καπιταλιστή που λέγεται ελληνικό κράτος:
Στο Μάνεση 1ο εργατικό έλεγχο σε όσα περισσότερα λογιστικά στοιχεία τους είναι αναγκαία για να έχουν καλή εικόνα της οικονομικής κατάστασης της επιχείρησης 2ο επαναφορά όλων των συμβάσεων στις προηγούμενες συνθήκες μόλις αυτή η κατάσταση στοιχειωδώς βελτιωθεί
Στο κράτος: 1ο Μείωση της τιμής ρεύματος και του φυσικού αερίου για όλη τη βιομηχανία και ιδιαίτερα για τη χαλυβουργία 2ο Να δοθεί άδεια για εγκατάσταση που θα έκοβε σκραπ και τον ταινιόδρομο που θα το μετέφερε στο εργοστάσιο του Ασπροπύργου. Αυτήν την άδεια την πολέμησαν με λύσσα ΣΥΡΙΖΑ και ψευτοΚΚΕ και κατάφεραν να την ματαιώσουν.
Τέτοια αιτήματα ασφαλώς είναι «εγκλήματα ιεροσυλίας» για έναν συνδικαλισμό που υποβιβάζει συνειδητά την εργατική τάξη στο επίπεδο του στενού και τελικά καταστροφικού οικονομισμού του μισθωτού δούλου, ώστε αυτός να μην νοιάζεται ποτέ για την συγκεκριμένη κατάσταση μιας συγκεκριμένης επιχείρησης, ούτε για την κατάσταση της εθνικής, ούτε για την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας. Το γιατί συμπεριφέρεται έτσι ο συγκεριμένος συνδικαλισμός δεν είναι μόνο για να ευνουχίσει στρατηγικά την τάξη.
Συγκεριμένα καναλιζάρει τους εργάτες επιλεκτικά στο «καμιά απόλυση» σε ό,τι αφορά το ντόπιο ή το δυτικό κεφάλαιο και στο «δυστυχώς καμιά απεργία δεν είναι δυνατή» σε ό,τι αφορά το ανατολικό κεφάλαιο και τους δυτικούς και ντόπιους φίλους του.
Αλλά πέρα από θεωρίες. Το ζουμί είναι ότι ενώ το κλίμα ήταν στραβό τόφαγε και ο γάιδαρος και ο Ασπρόπυργος έκλεισε και οι εργάτες απολύθηκαν, ενώ ο επίσης στραβός Βόλος επέζησε και οι εργάτες κράτησαν την δουλειά τους μέσα στην κρίση. Αν αυτό το πέτυχαν οι «ρουφιάνοι του Μάνεση, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ», τότε κάτι πολύ πιο βρώμικο πρέπει να συμβαίνει με το «ταξικό» ΠΑΜΕ που πρόσφερε στο λεκανοπέδιο ένα ακόμα βιομηχανικό κουφάρι και πέταξε στην κόλαση της ανεργίας τους εργάτες που το εμπιστεύτηκαν.