Ανασκάλεμα

Κυριακή 8 Ιουνίου 2014

Οι Γκέμπελς του ψευτοΡιζοσπάστη – ψευτοΚΚΕ ανοιχτά στο πλευρό των Ρώσων ναζί - διαμελιστών της Ουκρανίας


Το ψευτοΚΚΕ υποδύεται, όλο και περισσότερο από το 2000 και δώθε, το απόλυτα «αντικαπιταλιστικό» κόμμα, που δεν «μασάει» από ενδοκαπιταλιστικές και ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, αλλά επιδίδεται μονάχα σε «καθαρή» αντικαπιταλιστική πάλη, χωρίς τάχα να λαμβάνει θέση στις μεταξύ αστών και ιμπεριαλιστών διαμάχες, στη χώρα και διεθνώς.

Φυσικά, αυτά τα παραμύθια στέκουνε μονάχα για άγουρα από άποψη πολιτικοϊδεολογικής γνώσης και ωριμότητας μέλη και οπαδούς του. Το ψευτοΚΚΕ λαμβάνει ξεκάθαρα θέση σε όλα τα μεγάλα ζητήματα που ανακύπτουν στην Ελλάδα και στον πλανήτη, σταθερά και με φανατική προσήλωση στο πλευρό των χειρότερων, πιο εκμεταλλευτικών και πιο φασιστικών μερίδων τόσο του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού, όσο και της «ντόπιας» (ρωσοφτιαγμένης και κρατικο-ολιγαρχικής) αστικής τάξης.

Προ λίγων μηνών, όταν άρχισε η φασιστική απόπειρα διαμελισμού της Ουκρανίας από τη σοσιαλιμπεριαλιστική Ρωσία του Πούτιν (με τη βοήθεια των προβοκατόρων, αντιευρωπαίων ναζί και φιλοναζί, τάχα αντιρώσων του Κιέβου), η «αριστερή» τάση Λαφαζάνη του ΣΥΡΙΖΑ και η «δεξιά» τάση Δελαστίκ – Π. Παπακωνσταντίνου του ΝΑΡ – ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχαν «επιτεθεί» δήθεν στο ψευτοΚΚΕ για το γεγονός ότι εμφανιζόταν με μια γραμμή - στη μορφή – ίσων αποστάσεων από Μόσχα και Κίεβο.


Αυτό φυσικά είναι ένα μεγάλο ψέμα, αφού ολάκερη η ψευτοΑριστερά στρουγγίστηκε πίσω από το Κρεμλίνο και την «αντιναζιστική» διαμελιστική της Ουκρανίας γραμμή του, ήδη ακόμη από την προσάρτηση της κατεχόμενης ουκρανικής Κριμαίας. Το ψευτοΚΚΕ έστειλε μάλιστα, παρέα με ναζιφασιστικά κόμματα από όλη την Ευρώπη, τον ευρωβουλευτή του Μπ. Αγγουράκη (ο οποίος στο μεταξύ πέθανε) σαν «παρατηρητή» στο «δημοψήφισμα» που οργάνωσαν οι ρωσικές αρχές κατοχής στην χερσόνησο στις 16 Μαρτίου.

Ο Αγγουράκης βρέθηκε μαζί με Βρετανούς, Ούγγρους, Αυστριακούς ναζιστές, Ισπανούς νοσταλγούς του Φράνκο, Βούλγαρους φασίστες που τα παίρνουν από τη ρωσική πρεσβεία («Ατάκα»), Ιταλούς ακροδεξιούς, στελέχη της Λεπέν και άλλα καθιζήματα από ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο να δίνουν κοινές συνεντεύξεις Τύπου, στις οποίες μιλούσαν σαν εκπρόσωποι του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, με γραμμή Ντούγκιν ενάντια στην αμερικανική (!) ηγεμονία στην Ευρώπη.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πλην του ψευτοΚΚΕ, το μόνο έστω και στα λόγια «αριστερό» κόμμα το οποίο τόλμησε να στείλει παρατηρητές στο χιτλερικό «δημοψήφισμα» των Ρώσων στην Κριμαία είναι το γερμανικό αδελφό κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το σταζίτικο κόμμα των βασανιστών Die Linke («Η Αριστερά»), που αποτελεί τον πολιτικό συνεχιστή του κτηνώδους σοσιαλφασιστικού καθεστώτος που επιβλήθηκε στην Ανατολική Γερμανία μετά το 1960 και μέχρι το 1990.

Δεν πρέπει λοιπόν οι Λαφαζάνηδες και οι Δελαστίκ να μαλώνουν τους κρυφοσυντρόφους τους του Περισσού ότι δεν είναι αρκετά «Ρώσοι» στη μάχη με τους «Ουκρανούς ναζί» (που στις προεδρικές εκλογές πήραν, Σβόμποντα και Δεξιός Τομέας αντάμα, κάτω από 3%). Φυσικά, όποιος ξέρει τι σημαίνει το τρικέφαλο τέρας ψευτοΚΚΕ – ΣΥΝ – ΝΑΡ και πόσο πιστά αφοσιωμένα στη Ρωσία είναι όλα τα ηγετικά στελέχη αυτού του καθεστωτικού, φασιστικού συρφετού, δεν παίρνει ποτέ στα σοβαρά τις μεταξύ τους κόντρες. Αυτές είναι πάντα ή σχεδόν πάντα για ξεκάρφωμα στους οπαδούς τους και για τη συγκράτηση φυγόκεντρων δυνάμεων που αυθόρμητα γεννιούνται σε μια βάση τους που, όσο κι αν την έχουν σαπίσει, έχει μέσα της και ανθρώπους με προοδευτικές ανησυχίες, αν και όλο και λιγότερο.

Το ΚΜ, πάντως, για να «καθησυχάσει» τους υπαλλήλους της Μόσχας σε ΠΡΙΝ και iskra.gr για το γεγονός ότι οι συνάδελφοί τους του ψευτοΚΚΕ δεν έχουν παρεκκλίνει από τη γραμμή που όλοι μαζί διδάσκονταν στις καγκεμπίτικες «μαρξιστικές» σχολές της μπρεζνιεφικής Μόσχας, πριν επιστρέψουν στην Ελλάδα για να δέρνουν δημοκράτες εργάτες και φοιτητές σαν ΚΝΑΤάδες, αναδημοσιεύει αποσπάσματα από δημοσιεύματα του ψευτοΡιζοσπάστη της Παρασκευής 6 Ιουνίου και του Σαββάτου – Κυριακής 7-8 Ιουνίου, όπου ξεχνάει κανείς ότι διαβάζει «ελληνική εφημερίδα» και μεταφέρεται σε ένα «μαγικό κόσμο», φτιαγμένο στα υπόγεια της FSB.

Εμείς δεν έχουμε παρά να προτείνουμε την ενοποίηση του εβδομαδιαίου ΠΡΙΝ με τον ψευτοΡιζοσπάστη, καθώς και του 902.gr με το iskra.gr, υπό την κοινή σκέπη και τίτλο, για έντυπα και διαδικτυακά μέσα, «Η Φωνή της Ρωσίας». Αυτό θα βοηθούσε πολύ στην εφαρμογή οικονομιών κλίμακας, θα ενίσχυε πολύ τόσο το έντυπο όσο και τις διαδικτυακές σελίδες και θα προκαλούσε μεγάλο ενθουσιασμό, μεταξύ άλλων στους χρυσαυγίτες μαχαιροβγάλτες φίλους της ψευτοΑριστεράς, που επίσης στηρίζουν τον «αντιναζιστικό» αγώνα του Πούτιν στην Ουκρανία.

Ακολουθούν τα «απολαυστικά» δημοσιεύματα του σοσιαλφασιστικού οχετού, που έχει το θράσος να χρησιμοποιεί τον τίτλο της εφημερίδας του παλιού, ηρωικού ΚΚΕ.

Η «αντίσταση» στην ανατολική Ουκρανία, στην οποία αναφέρεται το ψευτοΚΚΕ στα παρακάτω κείμενα, είναι οι μαφιόζικες ναζιστικές συμμορίες Ρώσων μισθοφόρων που έχουν εισέλθει παράνομα στην πολύπαθη χώρα από τη Ρωσία και τους οποίους μισούν και οι ίδιοι οι Ρώσοι και ρωσόφωνοι Ουκρανοί της Ουκρανίας. Αυτοί - με μάσκες - περιδιαβαίνουν τις ανατολικές επαρχίες, βρίζουν, σκοτώνουν, τρομοκρατούν, καταρρίπτουν ελικόπτερα (!) και πολεμικά αεροσκάφη (!!!!) με υπερσύγχρονα όπλα που τους παρέχει ο Πούτιν, ενώ περιλαμβάνουν στις τάξεις τους, ως αρχηγούς τους μάλιστα, ανοιχτούς ναζιστές.

«Οι χώρες των G7, από κοινού με τη νέα αντιδραστική κυβέρνηση της Ουκρανίας, κλιμακώνουν την επίθεση σε βάρος του ουκρανικού λαού και στηρίζουν τη σφαγή στην Ανατολική Ουκρανία, προκειμένου να υπηρετήσουν τα συμφέροντά τους στον ανταγωνισμό τους με τη Ρωσία».

«Εντείνονται οι πιέσεις των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, αλλά και της λεγόμενης ομάδας των G7 (ΗΠΑ, Καναδάς, Γερμανία, Βρετανία, Ιαπωνία, Γαλλία, Ιταλία και ΕΕ ως σύνολο) να καμφθεί διά της βίας η αντίσταση στις ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας όσων αντιδρούν στην κυβέρνηση του Κιέβου, των εθνικιστών και φασιστών».

«Στην ίδια την Ανατολική Ουκρανία και τις επαρχίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ συνεχίζονται οι μάχες και οι βομβαρδισμοί κατά αμάχων, ενώ έγινε γνωστό ότι στην προχθεσινή επίθεση σε νοσοκομείο στο Κράσνι Λιμάν στην επαρχία του Λουγκάνσκ ενδέχεται να έχουν σκοτωθεί πολύ περισσότεροι από τους 25 τραυματισμένους πολιτοφύλακες που είχε αναφερθεί αρχικά. Πάντως και στις δύο ανατολικές επαρχίες, παρά το σφυροκόπημα, οι πολιτοφύλακες που έχουν συγκροτήσει οι κάτοικοι όχι μόνο αντιστέκονται, αλλά και καταλαμβάνουν νέες βάσεις του ουκρανικού στρατού και αποκτούν και τον εξοπλισμό τους. Οι αρχές του Κιέβου γι' αυτό το λόγο σκέφτονται να επιβάλουν στρατιωτικό νόμο (κάτι όμως που δεν θα έχει καμία πρακτική διαφορά, αφού όλα δείχνουν ότι δεν μπορούν να ελέγξουν την περιοχή). Κατά τα άλλα ο μεγαλοβιομήχανος «βασιλιάς της σοκολάτας», Πέτρο Ποροσένκο, θα αναλάβει τα καθήκοντά του το Σάββατο παρουσία ιμπεριαλιστών ηγετών».

«Γενοκτονία ενός λαού στο φόντο ενδοϊμπεριαλιστικών παζαριών

(Λεζάντα φωτογραφίας) Οι ιμπεριαλιστές ηγέτες των G7 στις Bρυξέλλες σχεδιάζουν την τακτική τους έναντι της Ρωσίας
Παρόλο που τα φώτα της δημοσιότητας ρίχνονται στα διπλωματικά παζάρια που συνεχίζονται (βλέπε συνεδριάσεις ΝΑΤΟ, 7 πιο αναπτυγμένων καπιταλιστικών κρατών - G7, συναντήσεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων στη Γαλλία), με την Ουκρανία πάντα να βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδοϊμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, η κατάσταση στις ανατολικές περιοχές Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ αποκτάει όλο και περισσότερο χαρακτηριστικά γενοκτονίας. Η δράση της αντιδραστικής κυβέρνησης του Κιέβου, των εθνικιστών και των φασιστών, θυμίζει καθημερινά τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς που διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία, όταν από χιλιόμετρα ψηλά ερχόταν ο θάνατος και η καταστροφή ή τις επιχειρήσεις του κράτους-τρομοκράτη του Ισραήλ ενάντια στους Παλαιστινίους. Η κυβέρνηση του Κιέβου, που έχει την πλήρη στήριξη των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, χρησιμοποιεί μαχητικά αεροσκάφη, ελικόπτερα, πυροβολικό και τη λεγόμενη Εθνοφρουρά, που αποτελείται από τους φασίστες του «Δεξιού Τομέα», για να εξαπολύει επιθέσεις σε κατοικημένες περιοχές.
Κανένας φραγμός στα εγκλήματα
Μόνο το τελευταίο δεκαήμερο είχαμε χτύπημα από μαχητικά αεροσκάφη της ουκρανικής αεροπορίας Δημοτικού Σχολείου στην πόλη Σλαβιάνσκ, χτύπημα σε παιδιατρική κλινική και το νοσοκομείο της ίδιας πόλης (χωρίς ευτυχώς θύματα νοσηλευόμενα παιδιά, επειδή το βλήμα χτύπησε διάδρομο και όχι θάλαμο νοσηλείας), χτύπημα επίσης του ορφανοτροφείου, που είχε εκκενωθεί από τις 19 του Μάη. Στα εγκλήματα ακόμα περιλαμβάνεται χτύπημα σε νοσοκομείο του Λουγκάνσκ όπου βρήκαν το θάνατο πολλοί ασθενείς, ανάμεσά τους και τουλάχιστον 25 τραυματισμένοι πολιτοφύλακες. Επίσης χτυπήθηκε το κτίριο της έδρας της Τοπικής Διοίκησης του Λουγκάνσκ ενώ ήταν γεμάτο κόσμο, με τουλάχιστον 8 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Για το συγκεκριμένο χτύπημα έχει γίνει καταγγελία από τον απεσταλμένο της Ρωσίας Αντρέι Κελίν στη λεγόμενη Οργάνωση για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), με έδρα τη Βιέννη, ότι χρησιμοποιήθηκαν απαγορευμένα από τις διεθνείς συνθήκες όπλα και συγκεκριμένα βόμβες διασποράς, που πρέπει να αντιμετωπισθούν ως εγκλήματα πολέμου.

(Λεζάντα φωτογραφίας) Ο φασίστας «πρόεδρος» Ο. Τουρτσίνοφ (στο κέντρο της φωτ., με το κράνος), που θα δώσει τη θέση του στον Ποροσένκο, επιθεωρεί τις δυνάμεις που χτυπάνε τις κατοικημένες περιοχές στην Ανατολή
Παρά το σφυροκόπημα, οι ένοπλοι ρωσόφωνοι πολιτοφύλακες προξενούν φθορές στις δυνάμεις του Κιέβου (μέσα στη βδομάδα κατέρριψαν δυο μαχητικά και δύο ελικόπτερα) ενώ κατέλαβαν και νέες βάσεις της ουκρανικής εθνοφρουράς, καταφέρνοντας να αποκτήσουν σημαντικές ποσότητες πυρομαχικών και εξοπλισμού. Ενδιαφέρον επίσης έχει η κίνηση που σημειώθηκε στην Οδησσό, όπου ρωσικής καταγωγής, ρωσόφωνοι και άλλοι κάτοικοι, που αντιδρούν στη χούντα του Κιέβου, ανακήρυξαν την περιοχή «Λαϊκή Δημοκρατία της Οδησσού» ως κίνηση αλληλεγγύης στους ρωσόφωνους της Ανατολικής Ουκρανίας.»

Τι παραπάνω να ζητήσει ο Αδόλφος Πούτιν από τα μαύρα σκυλιά του στην Ελλάδα;

Αυτοί που δολοφόνησαν το Ζαχαριάδη, διέλυσαν το ΚΚΕ και έστελναν στη Σιβηρία τους γίγαντες μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος θα μπορούσαν να είναι κάτι περισσότερο από απόλυτοι διαστρεβλωτές της αλήθειας, αρχιψεύτες και αρχιπράκτορες μιας φασιστικής υπερδύναμης;

9 σχόλια:

  1. Φίλε ΚΜ,
    Θα ήθελα,αν θέλεις και εσύ φυσικά,να μου γράψεις συνοπτικά την άποψη σου για τους εξής θεωρητικούς:Αλτουσέρ,Λούκατς,Μαρκουζέ,Ιλλιένκοφ,Βαζιούλιν,Μπιτσάκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλε Ανώνυμε,

      Δεν έχω ξεχάσει το αίτημα που ευγενικά έθεσες. Και παρά το γεγονός ότι για κάποιους από τους θεωρητικούς που παραθέτεις δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη (π.χ. Ιλιένκοφ), θα κάνω μια προσπάθεια να σου απαντήσω όσο το δυνατό συνοπτικότερο (εδώ γελάνε), το συντομότερο δυνατό. Να βρω λίγο χρόνο μοναχά...

      Διαγραφή
    2. Όποτε μπορέσεις...Μια μικρή υποσημείωση μόνο:Το "συνοπτικά" φυσικά και δεν είναι για να σε περιορίσει αλλά με την έννοια ότι δεν θα μπορούσε να περιμένω, νομίζω,μια ολοκληρωμένη αναίρεση των απόψεων ορισμένων από αυτών σε μια απάντηση σε ένα ιστολόγιο παρά μόνο έναν μικρό μπούσουλα,που τους κατατάσουν οι μαρξιστές (πιστεύω) της Ελλάδας,ποιοι θα μπορούσε να είναι κάπως χρησιμοι κτλ.Όποτε τα σχόλια σου μπορέι να είναι όσο πιο μακροσκελή γίνεται

      Διαγραφή
  2. Λοιπόν λοιπόν, μακάρι πραγματικά να είχα το χρόνο να κάτσω να κάνω μελέτη ολάκερη κριτικής αποτίμησης του έργου τούτων κι άλλων τόσων, ωστόσο αυτό για εντελώς αντικειμενικούς λόγους μου είναι δύσκολο αυτή την περίοδο, οπότε αναγκαστικά θα γράψω λιγάκι πρόχειρα, όσο δε πιο συγκεκριμένα μπορώ μια άποψη για τους παραπάνω θεωρητικούς, η οποία φυσικά δεσμεύει μονάχα το ΚΜ.

    Ο Αλτουσέρ ανήκει χοντρικά στο ρεύμα του "αριστερού" ευρωρεβιζιονισμού, δηλαδή της πτέρυγας εκείνας του λεγόμενου "ευρωκομμουνισμού" που ήθελε να ενώσει κάτω από την ίδια σκέπη τον παλιό σοσιαλδημοκρατικό ρεφορμισμό της κατάκτησης του αστικού κράτους (και όχι της συντριβής του) με την "αντικαπιταλιστική" - τροτσκοειδή γραμμή. Στην Ελλάδα βασικός εκπρόσωπος αυτής της γραμμής ήταν το περιοδικό Θέσεις του Μηλιού, σήμερα μεγαλοστελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι τραμπουκοειδείς σοσιαλφασίστες των ΑΡΑΝ - ΑΡΑΣ, που δράνε κυρίως μέσα στην ΕΑΑΚ στα πανεπιστήμια και στα σωματεία της μισοδιανόησης.

    Ο Αλτουσέρ ήταν στρουκτουραλιστής, άρα αντιδιαλεκτικός και έχει προχωρήσει σε αναθεώρηση του μαρξισμού - λενινισμού σε σειρά ζητημάτων, με την οποία δεν αποδείκνυε μόνο το ρεβιζιονισμό, αλλά και την ημιμάθειά του, μολονότι οι οπαδοί του τον θεωρούσαν "μέγα θεωρητικό". Θεωρούσε την επιστήμη και τη φιλοσοφία εξ ορισμού αντικρουόμενες, αρνούμενος ότι ο μαρξισμός οδηγεί σε μια νέα φιλοσοφία (διαλεκτικός υλισμός). Χοντρικά, για να μην κουράζω, είναι μαζί με τον Πουλατζά, οι βασικοί διαστρεβλωτές του Γκράμσι (ή καλύτερα οι βασικοί προωθητές κάποιων δεξιών λαθών στη σκέψη του μεγάλου Ιταλού επαναστάτη σχετικά με τον "πόλεμο ελιγμών" στη Δύση), θεωρητικά βάθρα του "μαλακού" σοσιαλφασισμού, ο οποίος ευδοκίμησε στο δυτικό πανεπιστήμιο και ονειρεύεται να γίνει κυρίαρχη πολιτικά αστική τάξη στη θέση των παραδοσιακών αστών, έχοντας ως κεφάλαιο της τη "γνώση" (ειδικά στην Ελλάδα δε, αυτό το τμήμα της πανεπιστημιακής μισοδιανόησης δεν έχει καν αυτό, μιας και πρόκειται για ολόπλευρη σαπίλα, ηθική, επιστημονική και πολιτική).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Αλτουσέρ μάλιστα στην Αυτοβιογραφία του παραδέχεται ότι είχε σχεδόν πλήρη άγνοια του μαρξισμού και είχε διαβάσει μόνον μία φορά και μόνο τον πρώτο τόμο του Κεφαλαίου...

    Σε ό,τι αφορά τον Λούκατς: αυτός αγωνίστηκε μέσα στις γραμμές του επαναστατικού κινήματος και είναι σημαντικός στοχαστής, ωστόσο υπέπεσε σε βαρύ λάθος αναθεώρησης των φιλοσοφικών βάθρων του μαρξισμού. Στο έργο του Ιστορία και Ταξική Συνείδηση, πέφτει σε τρομερές ιδεαλιστικές, ουσιαστικά εγελιανές "γλίστρες", ταυτίζει το Είναι με τη Συνείδηση, ενώ συμπληρώνει ότι η διαλεκτική δεν είναι σύμφυτο στοιχείο της εξέλιξης φύσης και κοινωνίας, αλλά εμφανίζεται μόνο στις αλληλεπιδράσεις υποκειμένου - αντικειμένου. Έχει πετάξει και άλλα μαργαριτάρια, όπως ότι ο Λένιν δεν ήταν «ειδικός στα οικονομικά ζητήματα», όπως ο Χίλφερντινγκ και η Ρ. Λούξεμπουργκ (!!!!), ενώ μετά το θάνατο του Στάλιν φυσικά (πριν κάνανε όλοι οι "θεωρητικοί" τις πάπιες) έγραψε ότι Στάλιν δεν ήταν μαρξιστής κλπ. Η κατάληξή του ήταν να λάβει μέρος στην αντεπαναστατική κυβέρνηση του Ίμρε Νάγκι του 1956 στην ουγγαρέζικη αντεπανάσταση, ενώ στη συνέχεια πήρε χάρη και γύρισε στην υπό τον ρεβιζιονιστή Κάνταρ Ουγγαρία, όπου μέχρι να πεθάνει το 1971 έκατσε σαν καλό παιδί στη γωνιά του. Τις θέσεις του Λούκατς λίγο ως πολύ μηρύκασαν και ο Καρλ Κορς, οι τιτοϊκοί ρεβιζιονιστές και ο Άγγλος Τζον Λιούις. Αξιόλογες θεωρούνται οι μελέτες του Λούκατς για τον ευρωπαϊκό ρεαλισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο Μαρκούζε, άλλος γενάρχης κι αυτός του λεγόμενου "δυτικού μαρξισμού", είναι από τους βασικούς θιασώτες των "αριστερών" αναθεωρήσεων του μαρξισμού, οι οποίες καταλήγουν νομοτελειακά στις απόψεις τύπου Γκυ Ντεμπόρ - "κοινωνία του θεάματος" κλπ. Κοινή συνισταμένη η θέση περί ενσωμάτωσης του δυτικού προλεταριάτου στις επιδιώξεις των μητροπολιτικών αστικών τάξεων και η ανάδειξη της μικροαστικής τάξης ως νεολαίας, εξεγερμένων κλπ. σε επαναστατικό υποκείμενο. Ρίχνοντας στην κατσαρόλα φροϋδισμό και υπαρξισμό, οι μικροαστικές θεωρίες του, όπως και ολάκερης της Σχολής της Φρανκφούρτης έγιναν, άθελα ίσως, όπλο στα χέρια του σοσιαλφασισμού για να φτιάχνει τους αντιλαϊκούς στρατούς του κατά του "αλλοτριωμένου λαού, του εθελόδουλου σκλάβου του κεφάλαιου". Οι θεωρίες αυτές έχουν ασκήσει μεγάλη επίδραση μεταξύ άλλων και στις χειρότερες πλευρές του αναρχισμού και της αναρχοαυτονομίας. Μπορείς να τις βρεις σαν βάση στο ακραίο μίσος των Πυρήνων της Φωτιάς για το "συμβιβασμένο εργάτη και μικροαστό". Βέβαια, ο Μαρκούζε δεν ήταν Πυρήνας ούτε ευθύνεται για τους σοσιαλναζί δολοφόνους, δεν πρέπει να προχωράμε σε τέτοια άλματα, ωστόσο η σκέψη και η θεωρία του μόνο κακό έκανε στο επαναστατικό και ριζοσπαστικό κίνημα στη Δύση (γιατί στον Τρίτο Κόσμο οι θεωρίες αυτές, ολωσδιόλου ξένες με την εκεί πραγματικότητα, όχι μόνο στην ουσία αλλά και στη μορφή, δεν άσκησαν καμία απολύτως επίδραση).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το έργο του Βαζιούλιν δεν το χω μελετήσει. Ξέρω όμως ότι οι εν Ελλάδι μελετητές και οπαδοί του, με κέντρο τη Θεσσαλονίκη, είναι ένα μάτσο υπεραντιδραστικοί, κνιτοειδείς και ΕΠΑΜίτες. Ο Πατέλης, αρχηγέτης των Βαζιουλινικών, είναι στέλεχος του κατάμαυρου φασίστα - κνίτη Καζάκη. Ο Βαζιούλιν δημιούργησε ένα ρεύμα, το λεγόμενο της "Επίστήμης της Λογικής της Ιστορίας" αν δεν κάνω λάθος, μέσω του οποίου υποτίθεται ότι αίρει την αντινομία ανάμεσα στον Υλισμό και τον Ιδεαλισμό. Φυσικά, ο λενινισμός όχι μόνο δεν έθετε ποτέ ως στόχο μια τέτοια άρση, αλλά επέμενε πάντα στην ανάγκη της πολεμικής, το ίδιο και ο μαοϊσμός, η φυσική του ανάπτυξη. Ο κύριος αυτός θεωρούσε ότι ο σοσιαλισμός στη Ρωσία ηττήθηκε το 1990, το βιβλίο - μανιφέστο του εκδόθηκε από τη Σύγχρονη Εποχή του σοσιαλφασισμού το 1988, ενώ μετά το 1991 έκανε "φιλικές συντροφικές" κριτικές στον εθνικο-κομμουνιστή ναζί Ζιουγκάνοφ, επικεφαλής του "Κ"ΚΡΟ, από γραμμή ΚΕΚΡ (σα να λέμε ΝΑΡίτικη κριτική στο ψευτοΚΚΕ). Φυσικά ούτε λέξη για ρώσικο ιμπεριαλισμό, τα γνωστά, η Δύση που "έριξε" το σοσιαλισμό κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Για τον Μπιτσάκη δεν μπορώ να εκφράσω άποψη ως προς το θεωρητικό του έργο, έχω διαβάσει μονάχα αποσπάσματα από κείμενά του τα οποία διακρίνονται για τον παθολογικό, εμμονικό αντισταλινισμό τους. Σε θέματα φιλοσοφίας και φυσικής, έχω διαβάσει ότι έχει διατυπώσει κάποιες ενδιαφέρουσες και γενικά ορθές απόψεις, αλλά μην το πάρεις και ως θέσφατο. Ήταν πάντως στέλεχος του ρεβιζιονιστικού ψευτοΚΚΕ στην πιο φασιστική περίοδό του, καθώς και του ΝΑΡ στη συνέχεια, ενώ τώρα ζητάει "παναριστερή" σοσιαλφασιστική ενότητα ΣΥΡΙΖΑ - ψευτοΚΚΕ - ΝΑΡ. Του Ιλένκοφ έχω ένα βιβλίο για τη διαλεκτική του λένιν και τη μεταφυσική του θετικισμού, ωστόσο ούτε το έχω μελετήσει ενδελεχώς, ούτε μπορώ να εκφράσω άποψη. Ξέρω μόνον ότι ανέπτυξε το θεωρητικό του έργο την εποχή της ρεβιζιονιστικής αποχαλίνωσης στην ΕΣΣΔ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ευχαριστούμε το ΚΜ για τον χρόνο που μας αφιέρωσε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή