Ζήτω ο πατριωτικός - αντιιμπεριαλιστικός αγώνας του λαού της Ουκρανίας

Το πιο πρωτοπόρο τμήμα του λαού της Ουκρανίας δίνει τις τελευταίες εβδομάδες μια μεγάλη μάχη για την αποτίναξη του ρώσικου ζυγού. Του ζυγού της ανερχόμενης υπερδύναμης, του μεγαλύτερου φορέα και εξαγωγέα φασισμού στον πλανήτη, της νεοτσαρικής και νεοχιτλερικής Ρωσίας του Πούτιν.

Αφορμή στάθηκε η μη υπογραφή από πλευράς της μαριονέτας της Ρωσίας και δοτού προέδρου της χώρας τους, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, της συμφωνίας εμπορικής – τελωνειακής σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Την προσπάθεια για αυτή τη σύνδεση είχε αρχίσει η πατριωτική προεδρία του αντιρώσου Βίκτορ Γιούστσενκο, τον οποίο είχε προσπαθήσει να δολοφονήσει υπέρ του Γιανουκόβιτς η Ρωσία με διοξίνη το 2004, σε μια υπόθεση που είχε προκαλέσει σάλο παγκοσμίως και δημοκρατική εξέγερση στην Ουκρανία.

Θερμή επιστολή συνεργασίας στο φυλακισμένο ναζί - φύρερ Μιχαλολιάκο από το σύμβουλο του Πούτιν Αλεξάντερ Ντούγκιν

Σε τούτο τον ιστότοπο έχουμε αναφερθεί ξανά στον Αλεξάντερ Ντούγκιν, σύγχρονο νεοναζιστή θεωρητικό της γεωπολιτικής της «Ευρασίας» και σύμβουλο του προέδρου της σοσιαλιμπεριαλιστικής Ρωσίας Πούτιν.

Μάλιστα είχαμε τοποθετηθεί με άρθρο μας για την παρουσίαση του από τις πανεπιστημιακές αρχές του Παντείου Πανεπιστημίου και του Πανεπιστημίου Πειραιά σε εκδήλωση ωςεγνωσμένης αξίας επιστήμονα, σε εκδήλωση για το ανύποπτο φοιτητικό κοινό.

Ο θαυμαστής των χιτλερικών SS, της τσαρικής αλλά και της «σοβιετικής» (δηλαδή της σοσιαλιμπεριαλιστικής) Ρωσίας του 1964-1991, ο από κοινού με άλλους συντάκτης του προγράμματος του «Κομμουνιστικού» Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας («Κ»ΚΡΟ), αδελφού κόμματος του ψευτοΚΚΕ,  το 1993, έχει κάποιους φίλους στην πατρίδας μας. Ή μάλλον πολλούς φίλους, ίσως περισσότερους από οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη, αφού εδώ όλες ανεξαιρέτως οι ηγεσίες των κοινοβουλευτικών κομμάτων συμφωνάν με την αντιδυτική γεωπολιτική του ανάλυση και θα εύχονταν τα σχέδιά του να γίνουν πράξη.

Συνάντηση Β. Μαρκεζίνη - Τσίπρα: O κοινός φιλορωσικός αγώνας του «σερ» με ΣΥΡΙΖΑ - Χρυσή Αυγή

«Στο γραφείο του στη Bουλή το μεσημέρι της Παρασκευής δέχτηκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας τον sir  Βασίλειο Μαρκεζίνη.

Για το περιεχόμενο της συζήτησής τους δεν γνωρίζουμε κάτι συγκεκριμένο, καθώς καμία πλευρά δεν προχώρησε σε ανακοινώσεις. Αυτό όμως που γνωρίζουμε είναι ότι οι κύριοι Τσίπρας και Μαρκεζίνης έχουν συναντηθεί πολλές φορές τα τελευταία 2 χρόνια».

http://www.topontiki.gr/article/62204/Sunantisi-Tsipra-me-Markezini

Η είδηση προέρχεται από τον ιστότοπο της εφημερίδας «Το Ποντίκι» και δημοσιεύτηκε την Παρασκευή 29 του Νοέμβρη 2013. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ «σκέφτεται» τον «σερ» για μελλοντικό πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ποιος είναι όμως ο κ. Βασίλειος Μαρκεζίνης;

Η δολοφονία των χρυσαυγιτών: ιστορική προβοκάτσια υπέρ των ναζί

Η ΟΑΚΚΕ καταδικάζει αποφασιστικά τη δολοφονία των δύο χρυσαυγιτών. Πρόκειται για μια στρατηγική πολιτική προβοκάτσια, μια προβοκάτσια ιστορικού βεληνεκούς η οποία έχει σαν βασικό πολιτικό στόχο της να μετατρέψει τη ναζιστική συμμορία σε ένα μαζικό, «καθώς πρέπει» και «πατριωτικό» κόμμα.

Για το «Όχι Εχτός Νόμου» - Μια απάντηση στους φιλοχρυσαυγίτες ηγέτες ΣΥΡΙΖΑ - ψευτοΚΚΕ

Ένα μεγάλο ρώτημα που έχει έρθει στα χείλη ή έστω στο μυαλό πολλών προοδευτικών ανθρώπων από το φόνο του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και δώθε είναι το εξής: γιατί τα κόμματα της Βουλής που παρουσιάζονται σαν τα πλέον αριστερά, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το λεγόμενο «ΚΚΕ», δεν πρωτοστατούνε στη μάχη ενάντια στη Χρυσή Αυγή; Γιατί όποτε αυτά τα δύο κόμματα μιλάν για τους ναζιστές, δε το κάνουν ποτέ με γνήσιο πάθος και μίσος, αλλά όλο κοιτάνε να γυρίσουνε την κουβέντα σε άλλα θέματα, στο μνημόνιο, στο ΠΑΣΟΚ, στη ΝΔ, στη Μέρκελ ή σε ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους;

Γιατί δηλαδή δείχνουνε σα να μη νιώθουνε καλά και χαρούμενοι όταν χτυπιέται η ναζιστική συμμορία στις συνειδήσεις του λαού με τις αποκαλύψεις και τις συλλήψεις που γίνονται; Γιατί όλο ψάχνουνε να βρούνε τον πραγματικό εχθρό του λαού κάπου μακριά από τη Χρυσή Αυγή κι έμμεσα να βγάλουνε αυτή την τελευταία λάδι;

Όχι στα ημίμετρα – Διάλυση της Χρυσής Αυγής, φυλακή και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για τα στελέχη της, απαγόρευση των ναζιστικών οργανώσεων

Ο ναζί στη μόνη κατάσταση που πρέπει να βρίσκεται:
με χειροπέδες. Και με αυτό το γλυκό και μειλίχιο ύφος...

Η πίεση της Ευρώπης και του Ισραήλ, σε συνδυασμό με την ανάγκη του ρωσόδουλου καθεστώτος να παραμείνει εντός ευρώ για να το υπονομεύει προς όφελος του Πούτιν, έπιασε τόπο: ο Σαμαράς, λίγο πριν να μεταβεί στις ΗΠΑ και να δεχτεί ορυμαγδό κριτικής για τη σκανδαλώδη από πλευράς του ανοχή της νομιμότητας και ασυδοσίας των ναζιστών, μπουζούριασε τα βασικά «καλόπαιδα» της καθοδήγησης της Χρυσής Αυγής, με πρώτο το γελοίο «φύρερ» της Μιχαλολιάκο.

Κείνο πού ‘ναι χαρακτηριστικό από το πρωί είναι η αγωνιώδης προσπάθεια τόσο της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ να ειπωθεί σε όλους τους τόνους ότι «δεν διώκονται οι ιδέες αλλά οι εγκληματικές πράξεις». Κανείς, ούτε φυσικά οι «δημοκράτες» των ηγεσιών ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ δεν αρνείται τη συγκεκριμένη γραμμή.

Εξ ου και τα γραφεία της ναζιστικής μαφίας σε όλη τη χώρα δεν έκλεισαν ούτε σφραγίστηκαν από την αστυνομία, η οργάνωση δεν διαλύεται, όπως θα έπρεπε, από τον Άρειο Πάγο, ούτε οι ναζιστές βουλευτές έχουν εκπέσει του αξιώματός τους.

Για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα - Ποιοι έφτιαξαν τους όρους για να γιγαντωθεί η Χρυσή Αυγή

Ο αντιφασίστας Παύλος Φύσσας (Killah P)

Τελικά οι ναζιστές πραγμάτωσαν την πολιτική κανιβαλική τους φύση, φτάνοντας στο νομοτελειακό γι’ αυτούς στάδιο της ανοιχτής δολοφονικής βίας και κατά ελλήνων δημοκρατών, ένα μόλις βήμα παραπέρα από τις θρασύδειλες δολοφονίες μεταναστών, τις οποίες, σαν κτήνη που είναι οι ναζί, έκαναν πως «δεν τις γνώριζαν» και τις απέδιδαν σε «ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ των λαθροεισβολέων».

Οι δημοκράτες δε θα ξεχάσουν ποτέ το σεμνό, τίμιο και ηρωικό παλικάρι, τον αντιφασίστα Παύλο Φύσσα, που έβαλε μπροστά το κορμί του για να σώσει τους φίλους και την αγαπημένη του από τους δολοφόνους του Μιχαλολιάκου. Τον ψυχωμένο και βαθύ άνθρωπο, που πρόλαβε να δείξει το φονιά του και να ξετυλίξει το κουβάρι της ναζιστικής κτηνωδίας.

Για την επίθεση των ναζιστών στα μέλη του ψευτοΚΚΕ στο Πέραμα - Να διαλυθεί η Χρυσή Αυγή

Στην παρανομία οι χιτλερικοί δολοφόνοι – Βρώμικο «παιχνίδι» με τη Ζώνη

Η αποθράσυνση των χιτλερικών φονιάδων της συμμορίας της Χρυσής Αυγής έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που επιτίθενται πλέον ανοιχτά και σε μέλη και στελέχη καθ’ όλα καθεστωτικών και «κρατικών» κομμάτων, όπως είναι το ψευτοΚΚΕ.

Η υπερδεξιά σοσιαλφασιστική φύση του τελευταίου το τοποθετεί στο ίδιο ευρύ πολιτικό μπλοκ με τη Χρυσή Αυγή, ωστόσο η συμμορία βρίσκεται εμφατικά στα δεξιά του και δε μπορεί να συγκριθεί με κανέναν άλλο πολιτικό φορέα σε επίπεδο βίας, κτηνωδίας και άρνησης του σύγχρονου ανθρώπινου πολιτισμού.

Η συμπαράσταση, λοιπόν, στα θύματα της επίθεσης των ναζιστών, ακόμη κι αν πρόκειται για τους τραμπούκους - διχτάτορες εργατοπατέρες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος τύπου Πουλικόγιαννη, είναι αυτονόητη.

Κείνο ωστόσο που δεν έχει απαντηθεί με σαφήνεια από κανέναν από όσους έσπευσαν όψιμα να καταδικάσουν «με πάθος» την επίθεση είναι οι αιτίες και η εσωτερική λογική της. Σε τι δηλαδή ενόχλησαν οι κνίτες τους ναζήδες της συμμορίας;

Η Ελλάδα ακυρώνει τη συμμετοχή της σε άσκηση του ΝΑΤΟ κατ' εντολή της Ρωσίας!

Για όσους αναμασάν ατόφια τη θεωρία που πλασάρουν τόσο οι φασίστες ανατολικοί, όσο και οι φιλελεύθεροι δυτικοί ιμπεριαλιστές περί «μονοπολικού κόσμου», «μιας και μόνης υπερδύναμης» και φυσικά περί «δυτικής – δυτικόδουλης Ελλάδας», η παρακάτω είδηση μπορεί να φανεί ιδιαίτερα διδαχτική, στο βαθμό φυσικά που είναι καλοπροαίρετοι και όχι συνειδητοί ρωσόδουλοι ή ρωσόφιλοι αντιδραστικοί.

Η χώρα που ανατίναξε μόνη της τη βιομηχανία της με πάθος Ηρόστρατου από το 1981 και δώθε, η χώρα που κατάφαγε τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις για να φασιστικοποιήσει και εκμαυλίσει το λαό της, η χώρα που δεν τιμώρησε ποτέ τους ταγματαλήτες - συνεργάτες των κατακτητών προδότες της, η χώρα με τους μόνους νόμιμους ναζιστές μαχαιροβγάλτες της υφηλίου μετά το 1945, δε θα μπορούσε παρά είναι εντός του ΝΑΤΟ και ταυτόχρονα εναντίον του ΝΑΤΟ από τα δεξιά, δηλαδή από την πλευρά του φασισμού. Με δυο λόγια, η Ελλάδα κάνει ενότητα με τη χειρότερη πλευρά του ΝΑΤΟ, όταν αυτό ενώνεται με τη Ρωσία ή την εξυπηρετεί με την ιμπεριαλιστική του επεμβατικότητα, ενώ έρχεται σε αντίθεση μαζί του όταν εκείνο παίζει τον δευτερεύοντα αλλά υπαρκτό ρόλο του αναχώματος στη ρωσική επιθετικότητα.

Συρία: Προβοκάτσια στην προβοκάτσια

Τα χημικά και η επαπειλούμενη επίθεση των ΗΠΑ στη Συρία φέρνουν πιο κοντά την «Γενεύη 2». Αν αυτή πραγματοποιηθεί, η Ρωσία θα γίνει ρυθμιστής και πυροδότης των βασικών αντιθέσεων σε όλο τον κόσμο

Ο αρχηγός της παγκόσμιας ιμπεριαλιστικής προβοκάτσιας
Πούτιν και οι φίλοι - αβανταδόροι του

Το φρικτό χτύπημα με χημικά όπλα έξω από τη Δαμασκό, που κόστισε τη ζωή εκατοντάδων αμάχων, ήταν ένας ποιοτικός κρίκος στην αλυσίδα του αντιδραστικού και ατέλειωτου εμφύλιου στη Συρία και προοιωνίζεται ακόμα μεγαλύτερη βαρβαρότητα σε αυτόν. Οι κατοπινές εξελίξεις είναι ακόμα πιο πρωτόγνωρες. Δηλαδή το ότι οι δυτικές δυνάμεις προαναγγέλλουν ένα τραμπούκικο πλήγμα στη Συρία αλλά ταυτόχρονα το αφήνουν αιωρούμενο, με υπαναχωρήσεις χωρών σαν την Μ. Βρετανία, αναβαλλόμενο, «περιορισμένο» και χωρίς σαφή πολιτικό στόχο, το ότι δεν αποδεικνύουν με σαφήνεια την πηγή του χτυπήματος, το ότι το επί τόπου όργανο του ΟΗΕ, που διερευνά το χημικό χτύπημα, επίσης δεν αναζητά την πηγή του χτυπήματος, όλα αυτά δείχνουν ότι κάποιο βρώμικο διπλωματικό παιχνίδι παίζεται στις πλάτες των λαών.

Το ΕΛΑΝ Κορινθιακού

Στα πλαίσια του θερινού κλίματος, το ιστολόγιο ξεφεύγει κάπως από τα στενά όρια της επικαιρότητας (αν και υπάρχουν σοβαρές και σημαντικές εξελίξεις, εσωτερικά και διεθνώς) και αναδημοσιεύει ένα μικρό αφιέρωμα του ιστορικού Ιάσωνα Χανδρινού στο Ελληνικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Ναυτικό (ΕΛΑΝ) και τη δράση του στον Κορινθιακό Κόλπο, μια από τις λιγότερο γνωστές πτυχές του μεγάλου εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος του λαού μας τη δεκαετία του ’40.

«Έφυγε» ο σύντροφος Θόδωρος Παγωμένος - Το τελευταίο αντίο της ΟΑΚΚΕ

Ο Θοδωρής θα ζει για πάντα στην καρδιά μας

Ο Θόδωρος Παγωμένος

Πέθανε τη Δευτέρα το πρωί από ανακοπή καρδιάς ο αγαπημένος μας σύντροφος Θόδωρος Παγωμένος, ιδρυτικό μέλος της ΟΑΚΚΕ.

Ο Θοδωρής ήταν συνταξιούχος εργάτης ανελκυστής στο Πέραμα. Πάλεψε πάντα για τη δημοκρατία, την αριστερά και πάνω απ' όλα για τον επαναστατικό κομμουνισμό και για την ΟΑΚΚΕ ως την τελευταία του πνοή.

Ήταν υπόδειγμα λαϊκού αγωνιστή, ένας σπάνιος άνθρωπος σε πολιτική-ιδεολογική συνέπεια και σε ήθος.

Η αγάπη του για τους ανθρώπους του λαού, η ανθρωπιά του, η σπάνια αυτοθυσία του που συνδυάζονταν με το φυσικό θάρρος, την ευθύτητα και τη σεμνότητα τον έκαναν ξεχωριστά αγαπητό σε όλους τους γύρω του.

Να μην περάσει το φασιστικό κλείσιμο της ΕΡΤ

Να περιφρουρηθεί ο αγώνας των εργαζομένων της από το σοσιαλφασισμό

Λίγο μετά το φασιστικό διάγγελμα Κεδίκογλου

Η φασιστική κλίκα γύρω από το Σαμαρά, με πρώτο τον αρχιρώσο Σίμο Κεδίκογλου, σπουδαγμένο τη δεκαετία του ’80 με τις πλάτες του ψευτοΚΚΕ στη Μόσχα, με μια πρωτοφανώς κτηνώδη και πραξικοπηματική μέθοδο και ένα χουντικού τύπου διάγγελμα κατέβασε ρολά σε ολόκληρη την κρατικής ιδιοχτησίας ραδιοφωνία και τηλεόραση της χώρας, πετώντας σε ένα απόγεμα στο δρόμο πάνω από 2.500 ανθρώπους.

Οι ΠΟΛΑΝίτες, που με επικεφαλής τον «πρωθυπουργό της χώρας μας» είχαν ρίξει τη φιλοευρωπαϊκή (αν και αντιλαϊκή) κυβέρνηση ΝΔ – Μητσοτάκη το 1993 για τον «κρατικό χαραχτήρα του ΟΤΕ» και για το «όνομα της Μακεδονίας» (δηλαδή σαν αντινεοφιλελεύθεροι εθνικοφασίστες) έγιναν ξαφνικά ζηλωτές της πιο ακραίας και αντιλαϊκής πλευράς του δυτικού οικονομικού φιλελευθερισμού, προχωρώντας σε «θεραπεία-σοκ» με κόψιμο χιλιάδων «κεφαλιών» εργαζομένων, στο όνομα τάχα της «ευρωπαϊκού τύπου μείωσης του σπάταλου κράτους».

Για το κίνημα της πλατείας Ταξίμ*

Ο αρχηγός της κεμαλικής αντιπολίτευσης, Κιλιτσντάρογλου, με τον
γκιουλενικό, δεξιότερο του Ερντογάν, πρόεδρο της Τουρκίας
Γκιουλ. 

* Για τα γεγονότα του Ιουνίου, με επίκεντρο την Κωνσταντινούπολη, η Οργάνωση για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ προχώρησε αργότερα και μετά από μελέτη σε νέα εκτίμηση, η οποία ήταν σαφώς πιο αρνητική της αρχικής απέναντι σε όσους εμφανίστηκαν ως ηγεσία του κινήματος της Ταξίμ. 

Επρόκειτο, απ' ό,τι φαίνεται, για τη χειρότερη πτέρυγα του καθεστώτος Ερντογάν, η οποία είναι και η πλέον "αντιεθνικιστική" - φιλορωσική - ευρασιατική, υπό τον αυτοεξόριστο στις ΗΠΑ θρησκευτικό "καθοδηγητή" Γκιουλέν.

Η νέα, ολοκληρωμένη εκτίμηση της ΟΑΚΚΕ, με τίτλο «Η Ταξίμ τελικά ήταν πιο κοντά στην Ταχρίρ» δημοσιεύεται στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.oakke.gr/component/k2/item/224-%CE%B7-%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BC-%CE%B7%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%B1-%CF%80%CE%B9%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%84%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%81

Η αρχική ανακοίνωση της ΟΑΚΚΕ, ώρες μετά το ξέσπασμα του κινήματος, την οποία δημοσιεύουμε παρακάτω, είχε τίτλο «Ζήτω το Δημοκρατικό Αντιφασιστικό Κίνημα της πλατείας Ταξίμ».

Το βρώμικο φαιο-«κόκκινο» παιχνίδι με το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο

Ρουπακιώτης - Μπαλτάκος

Το πρόβλημα με το σοσιαλιμπεριαλισμό είναι ότι ξέρει καλά τα κουσούρια όλων τους ανεξαιρέτως. Κάθε αστικού ρεύματος, είτε κλασσικού είτε προερχόμενου από το στρατόπεδο του λαού που έγινε αντιλαϊκό στην πορεία, ακόμα και μεμονωμένων πολιτικών τους εκπροσώπων.

 

Τούτο αποτυπώνεται ανάγλυφα στο παιχνίδι που παίζεται από τις έξι καθεστωτικές κοινοβουλευτικές ηγεσίες και τη ναζιστική συμμορία γύρω από το λεγόμενο «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο».

Ξαφνικά, δυο ηγεσίες ανοιχτά (ΔΗΜΑΡ – ΠΑΣΟΚ) και μία σε δήθεν επικουρικό ρόλο (ΣΥΡΙΖΑ), οι οποίες ουδέποτε δέχτηκαν και μάλιστα αντιστρατεύονταν τη λογική της δρακόντειας δημοκρατικής αυστηρότητας σε ρατσιστές και ναζήδες, ακόμη κι όταν οι κανίβαλοι αυτοί απλώς «διαδίδουν τις ιδέες τους», πριν ν’ αρχίσουνε το ξύλο, την τρομοκρατία, τα μαχαιρώματα και τις δολοφονίες, έγιναν δήθεν «διαπρύσιοι κήρυκες» της θέσπισης αντιρατσιστικής νομοθεσίας, και μάλιστα εμφανίζονται να θεωρούν το θέμα «ζήτημα αρχής».

Ψευτοαπεργία της ΟΛΜΕ και επιστράτευση των καθηγητών - Μέρος της ίδιας θεατρικής παράστασης του καθεστώτος

Το γεγονός ότι το καθεστώς κορυφής των 6+2 κομμάτων Βουλής και Ευρωβουλής συν τη ναζιστική συμμορία των κανίβαλων έχει ολοκληρωθεί στην αρραγή του ενότητα, πέρα από «μνημονιακές» ή «αντιμνημονιακές» ρητορείες για ξεκάρφωμα, έχει απλοποιήσει εξαιρετικά τα πράγματα σε «συγκρούσεις» όπως εκείνη στο ζήτημα της απεργίας και της επιστράτευσης των καθηγητών.

Τι έχουμε στη συγκεκριμένη περίπτωση;; Μια τρικομματική κυβέρνηση με σαμποταριστές ηγέτες που με τη ΔΕΗ, τους φόρους, τη γραφειοκρατία της και τις τράπεζές της στραγγαλίζει την πραγματική παραγωγή στη χώρα, χρησιμοποιώντας κατάλληλα και το αντιδραστικό στην κύρια πλευρά μνημόνιο των δανειστών.

Αφού λοιπόν τσακίζει την παραγωγή, για να φέρει στη συνέχεια στα ίσα τα ζύγια του κρατικού ελλείμματος, πετσοκόβει επί δικαίων και αδίκων, άμεσα στο δημόσιο τομέα κι έμμεσα σε αυτοαπασχολούμενους, εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα κλπ. Τέτοια περίπτωση αποτελούνε και οι ρυθμίσεις για τους καθηγητές.

ΣΥΡΙΖΑ: Ανοιχτά με τον Καμμένο - ΑΝΕΛ, μουλωχτά με τους ναζήδες - Το φαιο-«κόκκινο» μέτωπο συγκροτείται γοργά

Ο Τσίπρας τελευταία μιλάει ανοιχτά. Δεν χρειάζεται ούτε το τελευταίο φύλλο συκής «αριστεροσύνης» για να καλύπτει τα ανομήματα που σκαρώνει πάνω στην πλάτη του λαού που κατέστρεψαν οι φαιο-«κόκκινοι» σύντροφοί του εδώ και 32 χρόνια. Έτσι, πρόσφατα και με αφορμή κάλεσμα του Καμμένου για πρόταση μομφής κατά του Στουρνάρα, ο παλιός κνίτης και νυν αρχηγός του «όλου ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ», της τελευταίας φορεσιάς της ηγετικής κλίκας του ΣΥΝ, έφτιασε ουσιαστικά στρατηγική συμμαχία με τους Ανεξάρτητους Έλληνες (ΑΝΕΛ).

Λίγες μέρες αργότερα, και σε συνέντευξη Τύπου, η νεαρή «ελπίδα» του σοσιαλφασισμού, δήλωσε ότι «όπως ο Τσάβες χρησιμοποίησε δεξιούς υπουργούς για να σηματοδοτήσει την εθνική ενότητα στην πρώτη του κυβέρνηση», έτσι κι εκείνος θα χρησιμοποιήσει τους ακροδεξιούς και φαιο-«κόκκινους» οικονομικά «αστέρες» του κόμματος του Καμμένου.

Ο ρώσος νεοναζιστής - ευρασιάτης Ντούγκιν στο ελληνικό πανεπιστήμιο !

Την Παρασκευή 12 του Απρίλη 2013, σε μια αίθουσα στην Πλάκα, το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων του Πάντειου Πανεπιστήμιου, σε συνεργασία με το Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Πειραιά (η παλιά Βιομηχανική) διοργανώσανε από κοινού μια εκδήλωση με θέμα «Η Γεωπολιτική της Ρωσίας».

Σε ό,τι αφορά την επιλογή του βασικού εισηγητή για το θέμα, οι «κύριοι» αυτοί -που λυμαίνονται το ελληνικό πανεπιστήμιο και τα λεφτά με τα οποία το χρηματοδοτεί η εργατιά κι ευρύτερα η φτωχολογιά με τους φόρους της- έπεσαν «διάνα»: κάλεσαν τον κατ’ εξοχήν εκπρόσωπο της σύγχρονης ρωσικής νεοναζιστικής, επεκτατικής ιμπεριαλιστικής γεωπολιτικής, το νεοναζιστή και θαυμαστή των Waffen SS «θεωρητικό» Αλεξάντερ Ντούγκιν.

Αυτόν τον κανίβαλο οι ανεκδιήγητοι αυτοί «επιστήμονες» και «διεθνολόγοι» τον ονομάτισαν στην πρόσκληση της εκδήλωσής τους «διεθνούς εμβέλειας θεωρητικό».

Κύπρος - «κούρεμα» : Οι ψευτοαριστεροί αποκαλύπτουν για πρώτη φορά ανοιχτά τη ρωσόδουλη φυσιογνωμία τους

Αποτελεί στέρεη πεποίθηση των μαοϊστών για την μετά το 1989 περίοδο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών που ξέρασε από τις γραμμές του το ενιαίο πραχτορείο της Μόσχας, το ψευτοΚΚΕ του Φλωράκη, δηλαδή -εχτός φυσικά του ίδιου του σημερινού ψευτοΚΚΕ- οι ηγετικές ομάδες των ΝΑΡ - ΣΥΝ και σήμερα ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και «προσωπικότητες» τύπου Δαμανάκη – Ανδρουλάκη - Ν. Μπίστη και σία, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, συνέχισαν κανονικότατα να δουλεύουν πολιτικά και ιδεολογικά για το ίδιο αφεντικό για το οποίο εργάζεται και ο Περισσός: για την ρώσικη υπερδύναμη, δηλαδή για την υπερσυγκεντρωμένη κρατικοφασιστική αστική τάξη του Κρεμλίνου, η οποία από τον Χρουστσόφ έως τον Πούτιν έχει την ίδια ταξική ποιότητα και χαρακτήρα.

Κάτι τέτοιο δεν εδράζεται σε «αστυνομικά» στοιχεία, αν και υπάρχουν και τέτοια, όπως π.χ. η στενότατη σχέση του Ανδρουλάκη με τον πράχτορα της Ρωσίας, «εθνικό» ολιγάρχη Κόκκαλη, η υπερπροβολή από τα κανάλια του καθεστώτος, ειδικά επί Σημίτη αλλά και αργότερα, του γυρολόγου κομμάτων παλιού τραμπούκου της «Κ»ΝΕ Νίκου Μπίστη, που σήμερα προσαράζει στη ΔΗΜΑΡ, δημοσιεύματα για (αργο)μισθίες της Δαμανάκη από εταιρείες συμφερόντων Μπόμπολα, του έτερου ρωσοφτιαγμένου «εθνικού» ολιγάρχη, η αναγωγή του εμφατικά καθεστωτικού και εντελώς ανοιχτά ρωσόδουλου Δελαστίκ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε «εθνικό αναλυτή» και θαμώνα των εκπομπών του Πρετεντέρη, του Χατζηνικολάου κλπ.

Να γίνει το μεταλλείο χρυσού στις Σκουριές - Όχι στο εγκληματικό σαμποτάζ του ΣΥΡΙΖΑ και του καθεστώτος

Το ΚΜ, μέσα στον ορυμαγδό των εξελίξεων από τη νέα ρωσοκίνητη προβοκάτσια κατά της ευρωπαϊκής ενότητας, αλλά και της εθνικής ανεξαρτησίας Ελλάδας και Κύπρου, αναδημοσιεύει το γράμμα μιας κατοίκου της περιοχής των Μαντεμοχωρίων Χαλκιδικής για το θέμα των μεταλλείων χρυσού στις Σκουριές.

Πρόκειται για ένα θέμα το οποίο πιθανότατα θα περάσει πλέον σε δεύτερο πλάνο, ωστόσο απασχόλησε πολύ την κοινή γνώμη το τελευταίο διάστημα. Τα εντελώς εξαρτημένα από το κράτος και την «εθνική» γραμμή κανάλια του καθεστώτος, με επικεφαλής τους Λαζόπουλους, τους Αυτιάδες, τους Σρόιτερ, έδωσαν τα ρέστα τους για να «περάσουν» στο λαό τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ περί «δολοφονικής επένδυσης».

Κι αυτό σε αντίθεση τόσο με τις γνωματεύσεις των ειδικών επιστημόνων οι οποίοι, υπό την πίεση των κατοίκων, έχουν εκπονήσει περιβαλλοντικές μελέτες με αυστηρότατες προδιαγραφές, όσο και με την κοινή λογική.

Δέκα λόγοι για τους οποίους δε θα μας λείψει ο Ούγκο Τσάβες

Οι επαναστάτες ούτε χαίρονται ούτε αγαλλιάζουν μπροστά στο θάνατο, ακόμα και όταν αυτός χτυπά, από φυσικά αίτια, αντιδραστικούς και εχθρούς των λαών και της προόδου. Εξαίρεση αποτελεί ο θάνατος υπεραντιδραστικών από το τιμωρό χέρι του λαού, όταν αυτό συμφωνάει με τις διαθέσεις των πλατιών μαζών και τις εκφράζει, αποτελώντας κορυφαία εκδήλωση της ταξικής και παλλαϊκής οργής για τα εγκλήματά τους, καθώς και μέσο λαϊκής και δημοκρατικής τρομοκρατίας κατά των οπαδών και επίδοξων συνεχιστών τους (π.χ. εκτέλεση Μουσολίνι από τους ιταλούς αντιφασίστες παρτιζάνους).

Ο Ούγκο Τσάβες ήταν ένας αντιδραστικός. Μιλιταριστής, πραξικοπηματιστής, είχε πολεμήσει σαν καραβανάς τη δεκαετία του ’70 ενάντια στο αντάρτικο της «Κόκκινης Σημαίας» (Bandera Roja), αντιρεβιζιονιστικής οργάνωσης η οποία σήμερα, παρά τη γκεβαρική – χοτζική κληρονομιά της, έχει κάνει στροφή, σε ένα βαθμό θεωρητική και σε μεγαλύτερο πρακτική στο μαοϊκό αντισοσιαλφασισμό και συμμετέχει πρωτοπόρα στο δημοκρατικό μέτωπο της αντιπολίτευσης, που λέγεται Unidad (Ενότητα).

Επρόκειτο για έναν Ανδρέα Παπανδρέου επί το λατινοαμερικάνικο, ο οποίος στρατολογήθηκε μέσω του αρχιπράκτορα της Ρωσίας, πρώην επαναστάτη Φιντέλ Κάστρο, μετά την αποφυλάκισή του για το αποτυχημένο πραξικόπημα που επιχείρησε το 1992. Στόχος των Κάστρο – Τσάβες, αυτών των κορδωμένων παγωνιών, δεν ήταν φυσικά η αυτοδύναμη αντιιμπεριαλιστική ανάπτυξη του Τρίτου Κόσμου ενάντια στις δύο υπερδυνάμεις και στον ιμπεριαλισμό συνολικά, αλλά η μετατροπή της «πίσω αυλής» του σε κάθοδο αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, της Λατινικής Αμερικής, σε προκεχωρημένο φυλάκιο του ρώσικου σοσιαλιμπεριαλισμού και των κινέζων συμμάχων του στον Τρίτο Κόσμο.

Για την ανάπτυξη της μαρξιστικής θεωρίας και πράξης στη σημερινή φάση εξέλιξης του ιμπεριαλισμού** (Κείμενο της ΟΑΚΚΕ)

Με την ευκαιρία της δημοσίευσης του φιλοσοφικού δοκιμίου του Μάο Τσε Τουνγκ  

«Για την Πράξη»

Δημοσιεύσαμε σε δύο συνέχειες στα φύλλα 483 και 484 της Νέας Ανατολής το σπουδαίο φιλοσοφικό δοκίμιο «Για την Πράξη» που έγραψε ο Μάο Τσε Τουνγκ το 1937 στη διάρκεια του αντιγιαπωνέζικου εθνικοαπελευθερωτικού πολέμου. Στο κάθε κομμάτι είχαμε γράψει και από ένα μικρό πρόλογο. Τώρα το δημοσιεύουμε όλο μαζί στην ιστοσελίδα της ΟΑΚΚΕ.

Αρχικά είχαμε την πρόθεση να ενοποιήσουμε κάπως τους δύο προλόγους, με έναν τρίτο επίσης ολιγόλογο. Αρχίζοντας όμως να γράφουμε αυτόν τον τελευταίο, αισθανθήκαμε την ανάγκη να διατυπώσουμε κάποιες σκέψεις για το γενικότερο πλαίσιο μέσα στο οποίο κατά τη γνώμη μας εξελίσσεται η σημερινή πάλη για την ανάπτυξη της μαρξιστικής γνώσης και τελικά της πράξης. Δεν είναι τυχαίο ότι από όλα τα θεωρητικά κείμενα του Μάο Τσε Τουνγκ διαλέξαμε αυτό για να δημοσιεύσουμε σε αυτή τη φάση και μάλιστα το μεταφράσαμε και από το γαλλικό πρωτότυπο των παλιών κινέζικων Εκδόσεων του Λαού για να είναι πιο ακριβής η απόδοση στα ελληνικά. Είμαστε στη φάση που η θεωρία του επαναστατικού μαρξισμού ναι μεν εξακολουθεί να είναι θαμμένη κάτω από τόνους άγνοιας, διαστρέβλωσης και λάσπης, όμως έχει αρχίσει να γίνεται πολύ πολυτιμότερη από όσο πριν γιατί πολλοί καταπιεσμένοι άνθρωποι, ιδιαίτερα στη χώρα μας αλλά και παγκόσμια αρχίζουν να βγαίνουν από μια αρκετά μακριά περίοδο πολιτικής αποχαύνωσης στην οποία τους έριξε μια αντίστοιχη περίοδος σχετικής ιμπεριαλιστικής σταθεροποίησης και σχετικής ευημερίας, ιδιαίτερα στο Βορρά. 

Για την κριτική περί «οικονομισμού» και «παραγωγισμού» της ΟΑΚΚΕ

Η αφίσα της ΟΑΚΚΕ στο
Εργατικό Κέντρο Βόλου, η οποία είχε εξοργίσει
τους σοσιαλφασίστες σαμποταριστές του ψευτοΚΚΕ.
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΩΣΤΕ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΑΜΠΟΤΕΡ.

Έχουμε κάποιες ενδείξεις τον τελευταίο καιρό ότι οι θέσεις της ΟΑΚΚΕ προκαλούν όλο και περισσότερο πολιτικό ενδιαφέρον στους αριστερούς και δημοκρατικούς ανθρώπους, ακόμα και μέσα σε αυτό που λέμε «χώρο του κινήματος», δηλαδή στο χώρο εκείνων που συχνά καλόπιστα πιστεύουν ότι κάνουν λαϊκή αντίσταση, ενώ κάνουν καθεστωτική επέλαση για λογαριασμό της σοσιαλφασιστικής ηγεσίας τους.

Τέτοιες τάσεις είχαμε διαπιστώσει πριν 5-6 χρόνια όταν η καραμανλική ΝΔ άρχισε τα πολιτικά ανοίγματα προς μια όλο και πιο ισχυρή και όλο και πιο φασιστική πουτινική Ρωσία και φάνηκε ότι η βασική θέση της ΟΑΚΚΕ για τον ηγεμονικό ρόλο της τελευταίας στα ελληνικά πράγματα δεν ήταν μια φαντασιοπληξία που τόσο εύκολα μπορούσαν να χλευάζουν οι σοσιαλφασίστες.

Για μια κατάπτυστη γκεμπελική δήλωση του ΣΥΡΙΖΑίου προέδρου της ΕΣΗΕΑ

Δεν πρέπει κανείς να κουράζεται να επαναλαμβάνει ότι ο σοσιαλφασισμός είναι η πιο ολοκληρωμένη μορφή αστικής και αντιλαϊκής αντίδρασης, ακόμη κι αν οι «μικρομεσαίοι» υπάλληλοι - φορείς του δεν έχουν πλήρη συνείδηση της φύσης του.

Τα ξημερώματα της Παρασκευής 11 του Γενάρη, συμμορίες του σοσιαλφασιστικού και ψευτοαναρχικού υπόκοσμου στόχευσαν με εμπρηστικές επιθέσεις τα σπίτια πέντε δημοσιογράφων, τους οποίους προφανώς είχαν πολιτογραφήσει «εχθρούς του λαϊκού κινήματος». 

Το χτύπημα είχε το χαρακτήρα δήθεν αλληλεγγύης κατά της εκκένωσης από την κυβέρνηση και την αστυνομία χώρων που τελούσαν υπό κατάληψη από αναρχικές συλλογικότητες.

Οι σοσιαλφασίστες με αναρχική προβιά πολιτογράφησαν τους συγκεκριμένους δημοσιογράφους εχθρούς της «αριστεράς και της αντικαπιταλιστικής προόδου», εχθρούς εκείνων που φέρουν την κύρια ευθύνη για την καταστροφή, την πείνα και το φασισμό που έχουν ήδη βρει και που περιμένουν στο κοντινό μέλλον ετούτο το λαό.

Χρυσή Αυγή: «Συστημική» οργάνωση ή καθεστωτική ναζιστική συμμορία;

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΟΙ ΧΙΤΛΕΡΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ. ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΨΩΜΙ – ΔΟΥΛΕΙΑ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ

Ο ναζιστής Μιχαλολιάκος επιδεικνύει τη χιτλερική μπόχα 
της βρώμικης ψυχής του - Πίσω του όλο το καθεστώς

Η άνοδος, η παρά φύση πολιτική γιγάντωση μιας ναζιστικής συμμορίας δολοφόνων μαχαιροβγαλτών είναι φυσικό να έχει δημιουργήσει όχι μονάχα αποστροφή, αλλά και μεγάλη ανησυχία σε κάθε πατριώτη, σε κάθε δημοκράτη κι ακόμα περισσότερο σε κάθε αριστερό σε τούτη δω τη χώρα.

Αυτά τα συναισθήματα, αυτό το μαύρο σύννεφο που έχει επικαθίσει πάνω από την ψυχή κάθε ελευθερόφιλου ανθρώπου στην Ελλάδα και, σε ένα βαθμό, και στην Ευρώπη, δε μπορεί να τα ελέγξει ούτε να τα αφυδατώσει το διακομματικό καθεστώς κορυφής των υπόλοιπων οκτώ κομμάτων (μαζί με τις προς το παρόν ημιθανείς εφεδρείες του φασιστικού ΛΑΟΣ και των Οικολόγων Πράσινων).

Μπορεί όμως κάλλιστα να προσπαθήσει, και το κάνει ήδη, να τα αφυδατώσει και να τα καναλιζάρει στις δικές του βρώμικες ατραπούς. Τέτοιος υποκριτικός και κάλπικος είναι ο «αντιφασισμός» και ο «αντιχρυσαυγιτισμός» της καθεστωτικής ψευτοαριστεράς ΣΥΡΙΖΑ-ψευτοΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του εντελώς υποταγμένου στην τελευταία ψευτοαναρχισμού (στο μεγαλύτερό του κομμάτι).