Ο ρώσος νεοναζιστής - ευρασιάτης Ντούγκιν στο ελληνικό πανεπιστήμιο !

Την Παρασκευή 12 του Απρίλη 2013, σε μια αίθουσα στην Πλάκα, το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων του Πάντειου Πανεπιστήμιου, σε συνεργασία με το Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Πειραιά (η παλιά Βιομηχανική) διοργανώσανε από κοινού μια εκδήλωση με θέμα «Η Γεωπολιτική της Ρωσίας».

Σε ό,τι αφορά την επιλογή του βασικού εισηγητή για το θέμα, οι «κύριοι» αυτοί -που λυμαίνονται το ελληνικό πανεπιστήμιο και τα λεφτά με τα οποία το χρηματοδοτεί η εργατιά κι ευρύτερα η φτωχολογιά με τους φόρους της- έπεσαν «διάνα»: κάλεσαν τον κατ’ εξοχήν εκπρόσωπο της σύγχρονης ρωσικής νεοναζιστικής, επεκτατικής ιμπεριαλιστικής γεωπολιτικής, το νεοναζιστή και θαυμαστή των Waffen SS «θεωρητικό» Αλεξάντερ Ντούγκιν.

Αυτόν τον κανίβαλο οι ανεκδιήγητοι αυτοί «επιστήμονες» και «διεθνολόγοι» τον ονομάτισαν στην πρόσκληση της εκδήλωσής τους «διεθνούς εμβέλειας θεωρητικό».

Η πρόσκληση αναφέρει συγκεκριμένα:

«Το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (Ι.ΔΙ.Σ.) του Παντείου Πανεπιστημίου και το Κέντρο Διεθνών και Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά σας προσκαλούν σε εκδήλωση με θέμα:

Η Γεωπολιτική της Ρωσίας

με ομιλητή τον διεθνούς εμβέλειας θεωρητικό

κύριο Aleksandr Dugin

Την εκδήλωση εκ μέρους των συνδιοργανωτών θα συντονίσει ο Διευθυντής Ερευνών του Ι.ΔΙ.Σ.

Δρ. Κωνσταντίνος Φίλης.

Η διάλεξη θα πραγματοποιηθεί, στην αγγλική γλώσσα, την Παρασκευή 12 Απριλίου 2013 και ώρα 6.00 μ.μ. στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Ι.ΔΙ.Σ. (Χίλλ 3-5, Πλάκα).

Θα ακολουθήσει συζήτηση.

Η παρουσία σας θα τιμήσει την εκδήλωσή μας.»

Ο σύνδεσμος στο πρωτότυπο: http://www.idis.gr/?p=1266

Για να μην κουράζουμε το δημοκράτη αναγνώστη και για να μάθει αυτός ο τελευταίος πού πηγαίνουν τα λεφτά τα οποία πληρώνει από το πενιχρό -ελέω παραγωγικού σαμποτάζ και καταστροφής της χώρας- εισόδημά του, αντιγράφουμε από τη γενικά ιδιαίτερα αξιόπιστη αγγλική έκδοση της Βικιπαίδειας μερικά στοιχεία για τον δηλωμένο φασίστα και ιδεολογικό «ταγό» της κρατικοφασιστικής αστικής τάξης του Κρεμλίνου.

«Ο Ντούγκιν εργάστηκε σα δημοσιογράφος και ενεπλάκη με την πολιτική λίγο πριν την πτώση του κομμουνισμού (σ.ΚΜ: εννοεί την διάλυση της ΕΣΣΔ το 1991). Το 1988 αυτός και ο φίλος του Γκέινταρ Ντζέμαλ  εντάχθηκαν στην εθνικιστική ομάδα Pamyat. Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν βοήθησε στη συγγραφή του προγράμματος του ανασυσταθέντος «Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας» υπό την ηγεσία του Γκενάντι Ζιουγκάνοφ.

Σε άρθρο του το 1997, με τίτλο «Φασισμός – Κόκκινος και χωρίς σύνορα»,  ο Ντούγκιν ομνύει στην έλευση ενός «αυθεντικού, αληθινού, ριζοσπαστικού και συμπαγούς, φασιστικού φασισμού» (σ.ΚΜ: φασιστικός φασισμός - οποίος νεολογισμός!!!) στη Ρωσία. Ο Ντούγκιν πιστεύει ότι «σε καμία περίπτωση δεν είναι οι ρατσιστικές και σωβινιστικές πλευρές του Εθνικοσοσιαλισμού (Ναζισμού) οι οποίες προσδιόρισαν την πραγματική φύση της ιδεολογίας του. Οι υπερβολές της ιδεολογίας αυτής στη Γερμανία αφορούν αποκλειστικά τους Γερμανούς...ενώ ο ρωσικός φασισμός  είναι μία μίξη του φυσικού εθνικού συντηρητισμού  με την παθιασμένη επιθυμία για ρηξικέλευθες αλλαγές.

Τα Waffen-SS και ειδικά ο επιστημονικής ενασχόλησης κλάδος της οργάνωσης αυτής,  η Ahnenerbe, ήταν κατά το Ντούγκιν μια «όαση διανόησης εντός του πλαισίου του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος».

Ο Ντούγκιν σύντομα εξέδωσε την δική του εφημερίδα με τίτλο «Elementy», η οποία υμνούσε το Γαλλο-Βέλγο Ζαν Φρανσουά Τιριάρ, ο οποίος προπαγάνδιζε το σχέδιο μιας Ευρώπης από το Δουβλίνο ως το Βλαδιβοστόκ.

Αποθεώνοντας με το ίδιο πάθος την τσαρική όσο και τη σοβιετική Ρωσία, η «Elementy» αποκάλυπτε επίσης και το θαυμασμό του Ντούγκιν για τον Julius Evola (σ.ΚΜ γνωστό «ριζοσπάστη» ιταλό φασίστα θεωρητικό, ρατσιστή και αντισημίτη, τον οποίο θαυμάζουν ιδιαίτερα οι έλληνες ναζιστές, Χρυσή Αυγή και Μαύρος Κρίνος). Ο Ντούγκιν συνεργάστηκε επίσης με την εβδομαδιαία εφημερίδα Den, φύλλο – «σημαία» του ρωσικού αντι-κοσμοπολιτισμού το οποίο διεύθυνε ο Αλεξάντερ Προχάνοφ.

Ο ναζιστής - εθνικομπολσεβίκος
ηγέτης Ε. Λιμόνοφ

Ο Ντούγκιν αποτέλεσε ένα από τα πρώτα μέλη του «Εθνικομπολσεβικικού Κόμματος»  και έπεισε τον Έντουαρντ Λιμόνοφ  να εισέλθει στην πολιτική αρένα το 1994. Μέρος των υπερ-εθνικιστών του κόμματος, με την υποστήριξη του Ντούγκιν, αποσπάστηκαν από το κόμμα δημιουργώντας ένα πιο ανοιχτά δεξιό, αντι-φιλελεύθερο, αντι-αριστερό, αντι-Κασπάροφ επιθετικό εθνικιστικό οργανωτικό σχήμα, το «Εθνικομπολσεβικικό Μέτωπο». Μετά τη διάσπαση με το Λιμόνοφ, ο Ντούγκιν πλησίασε περισσότερο τον Γεβγκένι Πριμακόφ και αργότερα τον κύκλο του ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν.»

http://en.wikipedia.org/wiki/Aleksandr_Dugin

Πρόκειται για ένα ξεκάθαρα χιτλερικό υποκείμενο, το οποίο προπαγανδίζει τη θεωρία της Ευρασίας, η οποία θα αποτελέσει τη βασική ιδεολογική προμετωπίδα του ρωσικού νεοναζισμού για την πολεμική επίθεσή του κατά της ελευθερόφιλης ανθρωπότητας και των αντιπάλων του ιμπεριαλιστών.

Η επεξήγηση της θεωρίας Ντούγκιν με μορφή χάρτη

Σύμφωνα με αυτή τη νεοχιτλερική θεωρία του ρωσικού κρατικού ιμπεριαλιστικού μονοπώλιου, «από θέση αρχής, η Ευρασία και ο χώρος μας, η ηπειρωτική Ρωσία, παραμένουν ο βασικός χώρος για τη διεξαγωγή μιας νέας αντι-αστικής, αντι-αμερικανικής επανάστασης... Η νέα Ευρασιατική Αυτοκρατορία θα δημιουργηθεί επάνω στη δομική αρχή της κοινής εχθρότητας προς τον Ατλαντισμό, προς το στρατηγικό έλεγχο των ΗΠΑ, καθώς και στην άρνηση της κυριαρχίας των φιλελεύθερων ιδεών. Αυτό το κοινό πολιτιστικό κάλεσμα θα αποτελέσει τη βάση μιας πολιτικής και στρατηγικής ενότητας» (στο ίδιο λήμμα).

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι κάτω από αυτή την πλατφόρμα χωράει κάθε ισλαμοφασίστας, κάθε πρωτογονιστής, κάθε μεσαιωνιστής υπεραντιδραστικός, φυσικά κάθε ακροδεξιός και σοσιαλφασίστας ψευτοαριστερός ή, για να το πούμε στα καθ’ ημάς, κάθε Κασιδιάρης, Τσίπρας, Καμμένος και Κουτσούμπας.

Ο Ντούγκιν κάνει τον παλικαρά στη Νότια Οσετία...

Ο Ντούγκιν είχε καλέσει το ρωσικό στρατό να καταλάβει ολόκληρη (!) την τριτοκοσμική Γεωργία στον πόλεμο του 2008, ενώ έχει κάνει ανάλογο κάλεσμα και κατά της Ουκρανίας, η οποία τον έχει κηρύξει «ανεπιθύμητο πρόσωπο» στο έδαφός της.

Αξίζει επίσης να ειπωθεί ότι οι ηγεσίες των παλιών και αναντικατάστατων πραχτόρικων πολιτικών αποσπασμάτων της Ρωσίας στην Ελλάδα, ψευτοΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, ουδέποτε έχουν απολογηθεί ή εξηγήσει πώς μπορούν και διατηρούν τόσο αγαστές σχέσεις με το «Κ»ΚΡΟ του Ζιουγκάνοφ.

Πρόκειται για νεοφασιστικό μόρφωμα το οποίο δεν κάνει κριτική στον Πούτιν από οποιαδήποτε έστω και ρεφορμιστική αριστερή ή δημοκρατική μπάντα, αλλά τον καλεί να «συντρίψει τους Αμερικάνους», τη Γεωργία και γενικά τη «δυτική επιρροή» στη Ρωσία, ενώ συμφωνεί ανοιχτά με τη σύμφυση τσαρισμού, «σταλινισμού» και ευρασιατισμού από το Κρεμλίνο, απλώς το καλεί να την κάνει πιο «ριζοσπαστικά» και αντιδυτικά!

Οι ΠαπαρηγοΚουτσούμπες μάλιστα, μπροστά στο φασιστικό πανηγύρι τους που έχουν το θράσος να ονομάζουν «19^ο Συνέδριο του ΚΚΕ» (ολοκληρώθηκε σήμερα), εμφανίσανε με μεγάλη υπερηφάνεια το χαιρετιστήριο των «συντρόφων» του κόμματος Ζιουγκάνοφ, που έχει πρόγραμμα γραμμένο από το χιτλερικό ευρασιάτη Ντούγκιν.

Αλήθεια, η σοσιαλφασιστική αλητεία, οι συμμορίες των ΕΑΑΚ – ΑΡΕΝ – ΜΑΣ, που ξέρουνε να δέρνουνε επιστήμονες και δημοκράτες καθηγητές, να βρίζουνε χυδαία, να διαλύουνε εκλογές πρυτάνεων και γενικά να τσακίζουν κάθε επιστημονική, ερευνητική και γνωστικά παραγωγική δραστηριότητα μέσα στο πανεπιστήμιο, «ξεχάσανε» να ματαιώσουνε την εκδήλωση με ομιλητή το Ντούγκιν;

Μα γιατί να τη διαλύσουν, θα ρωτήσει εύλογα κανείς… Αφού τις «φιλελεύθερες αρχές» και τον «ατλαντισμό» που πολεμάει ο Ντούγκιν πολεμάνε και τα «παιδιά»… Την «παιδεία της αγοράς» και το «ιδιωτικοποιημένο πανεπιστήμιο» που μας μαθαίνει «ό,τι θέλει το κεφάλαιο, η ΕΕ και οι Αμερικάνοι».

Αυτό το πανεπιστήμιο πράγματι θα το καταργήσει η σοσιαλιστική – αντιιμπεριαλιστική επανάσταση και η δημοκρατία του λαού. Θα το καταργήσει όμως από την πλευρά της προόδου, της σύνδεσης εκπαίδευσης – παραγωγής, του χτυπήματος της κούφιας θεωρητικολογίας και της από καθέδρας σάπιας αστικής σκέψης, με τη συμμετοχή εκπαιδευτών και εκπαιδευομένων στη ζωντανή ταξική πάλη. Θα το αρνηθεί δηλαδή από τα αριστερά, διατηρώντας ταυτόχρονα ό,τι προοδευτικό, επιστημονικά έγκυρο και χρήσιμο έχει παραγάγει το πανεπιστήμιο ως οργανισμός στην εποχή του αστισμού.

Δε θα το καταργήσει από την πλευρά του Ντούγκιν και των Μιχαλολιάκου – Τσίπρα – Καμμένου – Κουτσούμπα, δηλαδή από την πλευρά του νεοχιτλερισμού, του απόλυτου ανορθολογισμού, του φασισμού και της μεταφυσικής, της πάλης ενάντια στον αστικό φιλελευθερισμό από τα δεξιά.

Γι΄ αυτό το αίσχος της Παρασκευής, οι δημοκράτες φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενοι στο πανεπιστήμιο πρέπει να ζητήσουνε λόγο: αυτός ο λαός έχει χύσει αίμα για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών μέσα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Αυτοί δεν αγωνίστηκαν για να μιλάει ο Ντούγκιν
κι ο Κασιδιάρης στα πανεπιστήμια... Κι όπως δείχνει και
η φωτογραφία, "κρεμάλα ο ναζισμός"...

Το αίμα των αντι-μοναρχοφασιστικών αγώνων του ’50 και του ’60 και του αντιχουντικού, αντιφασιστικού Πολυτεχνείου, δε χύθηκε για να μιλάνε σήμερα από τις έδρες σαν «διαπρεπείς θεωρητικοί» τα ναζιστικά κατακάθια της πουτινικής Ρωσίας και για να οργιάζουν οι σοσιαλφασίστες τραμπούκοι των ψευτοΚΚΕ – ΣΥΝ – ΝΑΡ, δέρνοντας όποιον τους κάνει κέφι και ανοίγοντας το δρόμο και στους ναζήδες δολοφόνους της «Χρυσής Αυγής» να μπουν σιγά σιγά στα πανεπιστήμια, στην αρχή σαν δήθεν «απάντηση στη βία των αριστερών».

Οι πρυτάνεις Πάντειου και Βιομηχανικής πρέπει να απαντήσουν τώρα τι δουλειά είχε ο ρώσος ναζιστής να κάνει διαλέξεις μέσα στο πανεπιστήμιο, αλλιώτικα είναι συνυπεύθυνοι γι’ αυτό το πρωτοφανές αίσχος.