Ανασκάλεμα

Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Για την κομμουνίστρια, αντιφασίστρια ηρωίδα Ηλέκτρα Αποστόλου

Δημοσιεύουμε σήμερα στο ΚΜ ένα μικρό αρθράκι αφιερωμένο στην Ηλέκτρα Αποστόλου, μια από τις πιο γλυκές μορφές του επαναστατικού ΚΚΕ και του λαού μας στον 20ό αιώνα. Πρόκειται για μια πραγματική ηρωίδα, σεμνή και απέριττη σαν προσωπικότητα, που βασανίστηκε με τον πιο βάρβαρο και απάνθρωπο τρόπο από τα ελληνόφωνα όργανα των ναζιστών κατακτητών της χώρας, λίγο πριν ξεκουμπιστούν από την Ελλάδα, το καλοκαίρι του ΄44. Μέλος της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ) από το 1926, αντιπρόσωπος στα αντιφασιστικά συνέδρια των γυναικών της Ευρώπης στα μέσα της δεκαετίας του '30, στέλεχος της ΕΠΟΝ και από την άνοιξη του 1944 στέλεχος της ΚΟ Αθήνας του ΚΚΕ, πιάστηκε και μέχρι την τελευταία της πνοή δεν έβγαλε λέξη, παρά τα όσα φριχτά υπέστη. Ήταν και τότε τέλη του Ιούλη, όταν τα κτήνη της "Ειδικής Ασφάλειας" πέταξαν το κακοποιημένο πτώμα της στους δρόμους της Αθήνας.

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Μια πρώιμη μαοϊκή άποψη για τα Ιουλιανά του 1965 (και μια αναφορά στο Σωτήρη Πέτρουλα)

Τα Ιουλιανά αποτελέσανε ένα σημαντικό σταθμό στη μάχη του ελληνικού λαού τόσο ενάντια στην αμερικανοκρατία στον τόπο μας, όσο και ενάντια στο βρώμικο αντιδημοκρατικό ρόλο που έπαιζε το  Παλάτι (δεμένο παραδοσιακά κύρια με τον εγγλέζικο ιμπεριαλισμό) στην πολιτική ζωή της χώρας.

Είναι γεγονός πως αφ’ ενός το σοσιαλφασιστικό πραξικόπημα στο ΚΚΕ του 1956 και άρα η ανυπαρξία επαναστατικού, λαϊκοδημοκρατικού φορέα για να καθοδηγήσει τη φτωχολογιά την περίοδο εκείνη (η ρεβιζιονιστική ΕΔΑ ως εκ του χαραχτήρα της δεν μπορούσε να παίξει τέτοιο ρόλο), αφ’ ετέρου η άγνοια του προβοκατόρικου -υπέρ της αστικής πια ΕΣΣΔ- ρόλου του αρχηγού της «αριστερής πτέρυγας» της Ένωσης Κέντρου Αντρέα Παπαντρέου, που θα αποκαλυπτόταν πολλά χρόνια αργότερα, οδήγησαν το λαό σε μια τακτική ήττα και τις μικρές τότε επαναστατικές δυνάμεις σε αδυναμία να συλλάβουν το βάθος των αντιθέσεων και να εκπονήσουν γραμμή μαζών και γραμμή νίκης. Η λαϊκή ήττα επισφραγίστηκε με το φασιστικό κιάσσο του Απρίλη του 1967.

Ωστόσο, η λίγη αυτή δημοκρατία που έχει απομείνει σήμερα στη χώρα και επιτρέπει ακόμη στα δημοκρατικά και επαναστατικά ρεύματα να εκφράζονται, να μιλούν, να εκδίδουν εφημερίδες και έντυπα, και που κατακτήθηκε με κορωνίδα το αντιφασιστικό Πολυτεχνείο, έχει τις ρίζες της στον αντι-μοναρχοφασιστικό αγώνα που έδωσε ο ελληνικός λαός σε όλη την περίοδο μετά την ήττα του ΔΣΕ στα 1949, που μια από τις κορυφώσεις του ήταν και τα λεγόμενα Ιουλιανά, και κυρίως η μεγάλη εβδομάδα 15 έως 22 του Ιούλη του 1965, οπότε και ο λαός αναμετρήθηκε ανοιχτά στο δρόμο με την αντίδραση και τους πάτρονές της.

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Αίσχος στους καθεστωτικούς προστάτες του ναζισμού - Έξω οι χρυσαυγίτες και όλοι οι ναζιστές από τα ΜΜΕ και τη δημόσια ζωή


Εβραιόπουλα σε στρατόπεδο συγκέντρωσης
Παράλληλα με το βύθισμα στο απύθμενο πηγάδι στο οποίο έχει ρίξει τη χώρα το διακομματικό συντονιστικό κορυφής και με το αίσχος της πρωτόγνωρης για τη μεταπολιτευτική περίοδο ανεργίας, πείνας και δυστυχίας, έχει επίσης βαλθεί να μπάσει στη συνείδηση του λαού μας τον νέο ταγματασφαλιτισμό και στη Βουλή τους πιο ανοιχτούς και κτηνώδεις εκπροσώπους του, τα ανθρωποειδή της «Χρυσής Αυγής».

Στις 17 του Ιούλη οι ναζιστές πραγματοποίησαν εκδήλωση στις Θερμοπύλες. Επ’ αφορμή της εκδήλωσης, το «Κανάλι Ένα Κεντρικής Ελλάδας» κάλεσε στο δελτίο ειδήσεών του εκπρόσωπο – μεγαλοστέλεχος της «Χρυσής Αυγής», το γνωστό Η. Κασιδιάρη, παραχωρώντας του 25 λεπτά για να αχτιφάρει -σε συνεργασία με την εξοργιστικά φιλοναζίστρια παρουσιάστρια του δελτίου Λιλή Ντεβενέ- το λαό της Κεντρικής Ελλάδας.

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Η σοσιαλιμπεριαλιστική Ρωσία και η τούρκικη εισβολή στην Κύπρο του 1974 - Ο διαχρονικά βρώμικος ρωσικός ρόλος στο κυπριακό

Τούρκικη κρατική αφίσσα της εισβολής
Συμπληρώνονται σήμερα 37 χρόνια από την τούρκικη εισβολή στη μαρτυρική Κύπρο. Το νησί της Αφροδίτης, που βρέθηκε καταμαχαιρωμένο κατά σειρά από τον εγγλέζικο ιμπεριαλισμό, τον ελληνικό κανιβαλικό εθνοσωβινισμό, το σοβιετικό σοσιαλιμπεριαλισμό, την αμερικάνικη υπερδύναμη και τους Τούρκους επεμβασίες.

Το καθεστώς των συμφωνιών της Ζυρίχης του 1959, που δημιουργούσε επί της ουσίας ένα μη βιώσιμο κρατικό έκτρωμα στη θέση ενός κυρίαρχου κράτους κι έκανε ρυθμιστές της πορείας του τον εγγλέζικο γερομπατίρη ιμπεριαλισμό, τον ελληνικό και τούρκικο εθνικισμό, παραπίσω τις ΕΠΑ μέσω του ΝΑΤΟ και μετά το 1964 και τη φασιστική σοσιαλιμπεριαλιστική Ρωσία, οδήγησε στην προδιαγεγραμμένη καταστροφή.

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΙΩΝ (1938) – Ντολόρες Ιμπάρρουρι (Πασιονάρια)


Με τούτη τη δημοσίεψη το ΚΜ ολοκληρώνει το αφιέρωμά του στην Αντιφασιστική Ισπανία και στα 75 χρόνια από την έναρξη του τρίχρονου αντιφασιστικού πολέμου της. Πρόκειται για το σύντομο αποχαιρετιστήριο λόγο της Πασιονάρια (μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Ισπανίας που εκτελούσε χρέη αρχηγού του κόμματος, καθώς ο Χοσέ Δίαθ βρισκόταν άρρωστος στη Μόσχα) το Νοέμβρη του 1938 προς τους ήρωες μαχητές των Διεθνών Ταξιαρχιών, τους εθελοντές αντιφασίστες όλου του πλανήτη που με ανιδιοτέλεια και πνεύμα ανείπωτης αυτοθυσίας, πρόσφεραν το αίμα τους για την υπόθεση της Ισπανίας. Η αποχώρησή τους ήταν μια τελευταία προσπάθεια του δημοκρατικού στρατοπέδου να πειστούν οι δυτικοί χοντρόπετσοι μονοπωλιστές της Βρετανίας, της Αμερικής και της Γαλλίας (ακόμα και οι σοσιαλδημοκρατικές ηγεσίες, που κράτησαν άθλια κεντριστική στάση, σε αντίθεση με τους απλούς σοσιαλδημοκράτες της βάσης) να άρουν το εμπάργκο όπλων στη Δημοκρατική Ισπανία. Κι όλα αυτά, την ίδια ώρα που αυτοί οι αντιδραστικοί άφηναν ασύδοτη τη δράση του Χίτλερ και του Μουσολίνι στο πλευρό του Φράνκο.

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Ένας απολογισμός της δράσης του ΚΚ Ισπανίας στον εθνικοεπαναστατικό πόλεμο 1936-1939 (José Díaz - 1940)



Συνεχίζοντας το μικρό μας αφιέρωμα στον αγώνα της Αντιφασιστικής Ισπανίας του 1936-1939, αναδημοσιεύουμε σήμερα έναν σχετικά σύντομο απολογισμό της δράσης του ΚΚ Ισπανίας στη διάρκεια του εθνικοεπαναστατικού πολέμου κατά του γερμανοϊταλικού φασισμού και της ισπανικής φασιστικής αντίδρασης, την οποία ο τελευταίος στήριζε.


Το κείμενο είναι γραμμένο στα 1940, γι’ αυτό και υπάρχουν κάποιες αναφορές που συνδέονται με την τότε εκτίμηση της Γ’ ΚΔ για το χαραχτήρα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου (δες την πρώτη υποσημείωση*). Ο συγγραφέας του, ο επαναστάτης αρχηγός του ΚΚ Ισπανίας Χοσέ Δίαθ, πέθανε δυο χρόνια αργότερα, το 1942, από καρκίνο στην Τιφλίδα της Γεωργίας.

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Για τη φύση της ισπανικής αντιφασιστικής επανάστασης - Κείμενο του Π. Τολιάττι (Έρκολι) - 1936


Η σημαία του ισπανικού Λαϊκού Μετώπου
Λίγες μέρες πριν τη συμπλήρωση 75 χρόνων από την έναρξη του  ένοπλου αντιφασιστικού αγώνα στην Ισπανία, αποτέλεσμα του φασιστικού πραξικοπήματος της 17ης του Ιούλη του 1936 κατά της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης του Λαϊκού Μετώπου , το ΚΜ αναδημοσιεύει (από τη Βιβλιοθήκη του αθηναϊκού Ιντυμήντια) την παρακάτω πραγμάτεια του τότε ηγετικού στελέχους του ΚΚ Ιταλίας και μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής της Γ’ Κομμουνιστικής Διεθνούς Παλμίρο Τολιάττι (ψευδώνυμο Μ. Έρκολι) με τίτλο "Η Ισπανική Επανάσταση". Πρόκειται για μια αρκετά περιεκτική ανάλυση της ταξικής φύσης του αντιφασιστικού Λαϊκού Μετώπου της Ισπανίας του 1936, σε συνθήκες ένοπλης πάλης με το φασισμό και τη γερμανοϊταλική επέμβαση.

Ο Τολιάττι στέκεται στη θέση που παίρνει κάθε τάξη και ταξική μερίδα απέναντι στο Μέτωπο, ενώ επισημαίνει (αν και το κείμενο διαπνέεται από υπερβολική αλλά δικαιολογημένη το 1936 αισιοδοξία) και κάποια τρωτά στον τρόπο που εντάσσονταν οι μάζες –ειδικά της αγροτιάς- στον επαναστατικό αγώνα, τρωτά που σε συνδυασμό με το πούλημα της Ισπανικής Δημοκρατίας από τους δυτικούς ιμπεριαλιστές της «μη επέμβασης» και του εξευμενισμού του Χίτλερ οδήγησαν στην ήττα και σε ανείπωτες συμφορές για το ισπανικό λαϊκό – δημοκρατικό κίνημα.

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Πώς δημιουργήθηκε το δημόσιο χρέος και ποιοι είναι υπεύθυνοι γι' αυτό* (Κείμενο εργαζόμενων στην ΕΑΒ)


Το πελώριο δημόσιο χρέος της χώρας μας, που την έχει φέρει μια ανάσα από την επίσημη ομολογία της χρεοκοπίας της, οφείλεται στο τεράστιο ελλειμματικό Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών (ΙΤΣ).

Το ΙΤΣ κάθε χρονιάς είναι το άθροισμα των συναλλαγών της χώρας με το εξωτερικό (εκτός των λεγόμενων λογαριασμών κεφαλαίου που περιλαμβάνουν τις αγορές και πωλήσεις περιουσιών) και είναι ίσο με το άθροισμα των ελλειμμάτων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.

Το έλλειμμα του ΙΤΣ κάθε χρονιάς προστίθεται στο έλλειμμα της προηγούμενης χρονιάς. Ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία το έλλειμμα του ΙΤΣ κάθε χρονιάς ήταν πολύ μεγάλο γιατί η χώρα μας δανειζόταν πολλά λεφτά επειδή είχαμε μπει στο Ευρώ και τα επιτόκια  ήταν πολύ χαμηλά. Έτσι όλα μαζί τα ελλείμματα των χρονιάτικων ΙΤΣ, δηλαδή το εξωτερικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό έφτασαν  στα 610 δις ευρώ.