«Έφυγε» ο σύντροφος Θόδωρος Παγωμένος - Το τελευταίο αντίο της ΟΑΚΚΕ

Ο Θοδωρής θα ζει για πάντα στην καρδιά μας

Ο Θόδωρος Παγωμένος

Πέθανε τη Δευτέρα το πρωί από ανακοπή καρδιάς ο αγαπημένος μας σύντροφος Θόδωρος Παγωμένος, ιδρυτικό μέλος της ΟΑΚΚΕ.

Ο Θοδωρής ήταν συνταξιούχος εργάτης ανελκυστής στο Πέραμα. Πάλεψε πάντα για τη δημοκρατία, την αριστερά και πάνω απ' όλα για τον επαναστατικό κομμουνισμό και για την ΟΑΚΚΕ ως την τελευταία του πνοή.

Ήταν υπόδειγμα λαϊκού αγωνιστή, ένας σπάνιος άνθρωπος σε πολιτική-ιδεολογική συνέπεια και σε ήθος.

Η αγάπη του για τους ανθρώπους του λαού, η ανθρωπιά του, η σπάνια αυτοθυσία του που συνδυάζονταν με το φυσικό θάρρος, την ευθύτητα και τη σεμνότητα τον έκαναν ξεχωριστά αγαπητό σε όλους τους γύρω του.

Θα μας λείψει πολύ σαν σύντροφος και σαν φίλος αλλά τα μαθήματα ζωής που έδωσε θα μένουν για όλους μας και για πάντα ζωντανά καθώς και η υπέροχη μορφή του.

Η ΚΕ της ΟΑΚΚΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στην οικογένεια του Θοδωρή.

Αθήνα, 5 Αυγούστου 2013

Η κηδεία του σ. Θόδωρου έγινε την Τρίτη 6 Αυγούστου στο Γ΄ νεκροταφείο της Νίκαιας. Τη σορό του συνόδεψε πλήθος φίλων και συντρόφων του, καθώς και συναδέλφων του εργατών της Ζώνης. Ήταν όλοι μέσα στην πιο έντονη συγκίνηση, γιατί δύσκολα μπορούσε κανείς να συναντήσει τόσο καλό και αγαπητό άνθρωπο.

Πριν από την ταφή, στο φέρετρό του τοποθετήθηκε η κόκκινη κορδέλα με την υπογραφή της ΟΑΚΚΕ από το στεφάνι της οργάνωσης, που έγραφε: «Στον υπέροχο άνθρωπο, στο σύντροφο μας Θοδωρή». Πάνω από τον τάφο διάβασε τον παρακάτω επικήδειο ο γραμματέας της ΚΕ της ΟΑΚΚΕ, σ. Ηλίας Ζαφειρόπουλος:

«Δεν έχουν περάσει πολλές ώρες που η μεγάλη καρδιά του Θοδωρή έχει πάψει να χτυπάει και όσοι είμαστε εδώ συγγενείς, φίλοι και σύντροφοι του, νιώθουμε ήδη έντονα το βαθύ κενό που αφήνει.

Γιατί ο Θοδωρής ήταν πάνω απ’ όλα ένας βράχος όπου ο καθένας μπορούσε πάνω του να στηριχθεί. Δεν εγκατέλειπε ποτέ κανέναν από όσους ήταν γύρω του και δεν πρόδιδε ποτέ ούτε αγάπη, ούτε εμπιστοσύνη. Θυσιαζόταν για τους άλλους ακόμα και σε εποχές όπου οι πιο πολλοί πάνε να σώσουν τον εαυτό τους. Συνδύαζε αρετές που φαίνονται σαν αντίθετες και είναι πολύ δύσκολο να τις βρει κανείς στον ίδιο άνθρωπο: συνδύαζε δύναμη με απέραντη τρυφερότητα, συνδύαζε σταθερότητα σε αρχές ζωής και βαθειά κατανόηση για τις ανθρώπινες αδυναμίες. Περιφρονούσε τους κούφιους ισχυρούς και την εξουσία τους, αλλά έσκυβε μπροστά σε ένα μικρό παιδί. Έκανε αθόρυβα τα πιο σπουδαία πράγματα και δεν τον θυμάται κανείς να καυχιέται για τίποτα.

Για μας στο κόμμα όπου πάλεψε ως την τελευταία του πνοή, στην ΟΑΚΚΕ, ήταν  ένα σύμβολο, σύμβολο συνέπειας και ανθρωπιάς. Το πολιτικό και φυσικό θάρρος του μας ενέπνεε, το ίδιο και η αστείρευτη αισιοδοξία του και η πίστη του στην κοινή υπόθεση. Δεν ήταν ούτε θεωρητικός ούτε ρήτορας, αλλά έλεγε λίγα και σταράτα, ό,τι έλεγε το έκανε πράξη, ό,τι έκανε το έλεγε και έμενε σταθερός στις εξωτερικές και εσωτερικές θύελλες. Το πιο σπουδαίο στο Θοδωρή ήταν ότι, ενώ υπεράσπιζε με πάθος τις αντίθετες με το κυρίαρχο ρεύμα θέσεις που είχε το κόμμα μας, ταυτόχρονα είχε την ικανότητα να ενώνεται με όλους τους ανθρώπους του λαού ακόμα κι όταν διαφωνούσαν με αυτά που έλεγε. Μοιραζόταν την καρδιά του, τα χέρια του, ακόμα και το ψωμί του με αυτούς όντας πρώτος στην πολιτική και συνδικαλιστική πάλη. Επίσης ενώ ήταν ξένος σε κάθε είδους μεταφυσική και πίστευε στην άπειρη ικανότητα της επιστημονικής γνώσης και στο ότι οι ίδιοι άνθρωποι γράφουν την ιστορία τους, δεν επέβαλε σε κανέναν με το ζόρι την κοσμοαντίληψη του.

Ήταν με λίγα λόγια ένας βαθύς και ασυμβίβαστος δημοκράτης και γι’ αυτό πραγματικός κομμουνιστής και τίποτα δεν τον εξέγειρε τόσο όσο ο επίσημος ψεύτικος κομμουνισμός και η επίσημη ψεύτικη αριστερά. Το ψέμα γενικά τον αηδίαζε,  ιδιαίτερα το ψέμα των εκμεταλλευτών. Και αφιέρωσε τη ζωή του στο να το αντιπαλεύει για να φτιαχτεί με επαναστατικό τρόπο μια άλλη δίκαιη κοινωνία. Με αυτές τις αντιλήψεις συμμετείχε στην αντιφασιστική εξέγερση του λαού μας στο Πολυτεχνείο, μετά στη μεταπολίτευση στην πάλη για τα νεόκτιστα στο Πέραμα και ύστερα στους αγώνες για το ψωμί και για την υπεράσπιση της βιομηχανικής εργατικής τάξης από τους σαμποτέρ της βιομηχανίας.  

Γι’ αυτά όλα μας λείπει πολύ ο Θοδωρής. Και νιώθουμε ποσό πολύ λείπει από τους δικούς του ανθρώπους.

Δεν μπορούμε να το πιστέψουμε σύντροφε και αγαπημένε μας φίλε ότι δεν θα είσαι πια δίπλα μας στις μεγάλες μάχες που έρχονται. Αλλά μας παρηγορεί ότι θα μείνεις πάντα μέσα στην καρδιά και στο μυαλό μας. Θα μας μείνει η υπέροχη ζεστή μορφή σου και πάνω απ’ όλα θα μας εμπνέουν τα μαθήματα ζωής που μας έχεις δώσει.

Ας είναι για πάντα ελαφρύ, αγαπημένε μας Θοδωρή, το χώμα που σε σκεπάζει».

Μετά την ομιλία οι παριστάμενοι σε κλίμα μεγάλης συγκίνησης αποχαιρέτησαν το νεκρό με ένα παρατεταμένο χειροκρότημα.

http://www.oakke.gr/afises/2013-02-16-20-47-58/item/235-%CE%BF-%CE%B8%CE%BF%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%AE%CF%82-%CE%B8%CE%B1-%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%AC-%CE%BC%CE%B1%CF%82

http://www.oakke.gr/afises/2013-02-16-20-47-58/item/236-%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B1%CE%AF%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%BF-%CE%B8%CF%8C%CE%B4%CF%89%CF%81%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF