Ολυμπιακοί Αγώνες: ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΜΕΛΛΟΝ - Ο αθλητικός ανταγωνισμός σκοτώνει την άθληση

Ο αθλητισμός είναι για το λαό - Αφίσα της Μεγάλης
Προλεταριακής Πολιτιστικής Επανάστασης στην Κίνα - 1968

Γενικότερα το κακό των αγώνων και η συνολικά αρνητική τους φύση δεν βρίσκεται σε εκείνο για το οποίο τους κατηγορεί η ψευτοαριστερά, δηλαδή στον εμπορευματικό χαρακτήρα τους και στο ρόλο των μονοπωλιστών που διαφημίζονται μέσα από αυτούς. Ούτε ακόμα περισσότερο στην αστυνόμευσή τους. Αυτά τα στοιχεία δεν είναι συνυφασμένα με τους ολυμπιακούς αγώνες περισσότερο απ’ όσο είναι κάθε άλλη μαζική διαδικασία θεάματος και κάθε άλλη μεγάλης κλίμακας διαδικασία έκθεσης εμπορευμάτων στην εποχή του καπιταλισμού.

Εννοούμε ότι στον καπιταλισμό ακόμα και η πιο υπέροχη συμφωνική συναυλία του πιο υπέροχου έργου μπαίνει στη σφαίρα της κυκλοφορίας του εμπορεύματος και υφίσταται τους νόμους της. Μια τέτοια συναυλία σαν συγκέντρωση ανθρώπων και μάλιστα των πιο εύπορων ή ακόμα και εκείνων που ανήκουν στην κυβερνητική ελίτ προστατεύεται από αστυνομική φύλαξη. Αυτά τα στοιχεία ισχύουν και στις μαζικές εκδηλώσεις στις οποίες το κεφάλαιο παρουσιάζει τα πιο υλικά προϊόντα της παραγωγικής του δραστηριότητας, όπως γίνεται στις μεγάλες εμπορικές εκθέσεις. Και στις συναυλίες και στις εμπορικές εκθέσεις μπορεί κανείς να αρνηθεί όσο θέλει την εμπορευματική μορφή του καλλιτεχνικού ή υλικού προϊόντος, αλλά δεν μπορεί να αρνηθεί αυτό το ίδιο το προϊόν μόνο και μόνο επειδή παίρνει τη μορφή του εμπορεύματος.