Αναδημοσιεύουμε στο ιστολόγιο την παρέμβαση των συναγωνιστών της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας στη δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο του νέου νόμου κατά των ρατσιστικών διακρίσεων του Υπουργείου Δικαιοσύνης, που θα αντικαταστήσει τον Ν.927/1979. Ένα νόμο που καταπατήθηκε από την ίδια την ελληνική δικαιοσύνη με την κάλυψη και προτροπή του κρυφοφασιστικού πολιτικού καθεστώτος, στην υπόθεση - σκανδαλώδη αθώωση του ναζιστή Κωνσταντίνου Πλεύρη για τον κανιβαλικό, εμετικό αντισημιτικό - ναζιστικό του λίβελο "Εβραίοι, Όλη η Αλήθεια". Μάλιστα, για όσους δεν παρακολούθησαν τότε τα γεγονότα, ήταν τέτοια η αποχαλίνωση του ναζιστή από την ανοχή και την κάλυψη που έλαβε από το καθεστώς, που υπέβαλε και μήνυση κατά της "Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας", σέρνοντας τους αντιναζιστές στα δικαστήρια, όπου το καθεστώς αναγκάστηκε, για να καλυφτεί ο κρυφοφασισμός του και για να μη δυναμώσει και συγκροτηθεί παραπέρα το αντιφασιστικό στρατόπεδο, να τους αθωώσει.
Η αρχική δημοσίεψη από την Αντιναζιστική Πρωτοβουλία
http://www.antinazi.gr/articles/antira_nomos.html
Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία έκανε παρέμβαση στη διαβούλευση για το σχέδιο του νέου αντιρατσιστικού νόμου που ετοιμάζει το υπουργείο δικαιοσύνης. Στο προοίμιο του νόμου αναφέρεται ότι σκοπός του είναι να συμμορφωθεί η χώρα μας με την Απόφαση-Πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης της 28/11/2008 και τη Διεθνή Σύμβαση για την κατάργηση κάθε μορφής φυλετικών διακρίσεων του ΟΗΕ του 1966 που έχει κυρωθεί από την Ελλάδα.
Ο στόχος της παρέμβασης της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας ήταν να τονίσει ότι για να εφαρμοστεί οποιοσδήποτε αντιρατσιστικός νόμος πρέπει να διασφαλιστούν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του, και η πιο βασική από αυτές είναι η ανατροπή της αντισημιτικής απόφασης 913/27-3-2009 του Α΄ Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών και της απόφασης 3/2010 του Αρείου Πάγου που την επικύρωσε. Με αυτές τις αποφάσεις τα ελληνικά δικαστήρια όχι μόνο αθώωσαν έναν ανοιχτό ναζιστή, αλλά κυρίως δικαιολόγησαν τη ρατσιστική βία ενάντια στους εβραίους και τη ναζιστική γενοκτονία.
Με την παρέμβαση της η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία σχολιάζει και επιμέρους ελλείψεις του νόμου με πιο σημαντική τη μη συμμόρφωση με τη διεθνή αντιρατσιστική σύμβαση που προβλέπει την απαγόρευση των ναζιστικών οργανώσεων.
Στην παραπάνω διεύθυνση, δημοσιεύτηκε η εξής παρέμβαση:
Υποβάλουμε τις παρατηρήσεις μας στα πλαίσια της διαβούλευσης για το πιο πάνω θέμα εκ μέρους της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας μίας εθελοντικής οργάνωσης πολιτών που δραστηριοποιείται κατά του ρατσισμού, του αντισημιτισμού και του νεοναζισμού. Συγκεκριμένα ζητούμε να εξετάσετε τα εξής:
- Για να εφαρμοστεί ο νέος αντιρατσιστικός νόμος πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε να ανατραπούν η υπ’ αριθμ. 913/27-3-2009 αντισημιτική απόφαση του Α΄ Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών και η υπ’ αριθμ. 3/2010 απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου που την επικύρωσε. Οι αποφάσεις αυτές παραβιάζουν τον υπάρχοντα αντιρατσιστικό νόμο, το κοινοτικό δίκαιο και τη διεθνή αντιρατσιστική σύμβαση
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου που έχετε θέσει σε διαβούλευση, ο νέος νόμος θα αντικαταστήσει τον Ν. 927/1979 επειδή αυτός «έχει εφαρμοστεί ελάχιστα και ήδη κρίνεται ανεπαρκής, ενόψει των σοβαρών προκλήσεων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας κατά τη μετάβαση της σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία». Ο νόμος αυτός όμως ήταν υπερεπαρκής για να μπορέσουν τα δικαστήρια να επιβάλουν τις προβλεπόμενες από αυτόν ποινές της πιο ακραίας γενοκτονικής αντισημιτικής προπαγάνδας όπως αυτή εκτίθεται στο βιβλίο του Κ. Πλεύρη «Εβραίοι, όλη η αλήθεια». (Το κατηγορητήριο περιλάμβανε μεταξύ άλλων τα αποσπάσματα: «Έτσι θέλουν οι Εβραίοι. Διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα», «Ξυπνήστε οι επίβουλοι Εβραίοι σκάπτουν τον τάφον των Εθνών. Ξυπνήστε και ρίξατέ τους μέσα, διότι τους αξίζει…», «Εβραίος (στο θρήσκευμα) και άνθρωπος είναι έννοιαι αντιφατικαί, δηλαδή η μία αποκλείει την άλλην», «Ο Χίτλερ κατηγορήθη για κάτι που αληθώς δεν συνέβη. Αργότερα η ιστορία της ανθρωπότητος θα τον κατηγορήσει διότι ενώ ηδύνατο να απαλλάξει την Ευρώπην από τους Εβραίους, δεν το έκανε…» )
Και όμως τα ελληνικά δικαστήρια όχι μόνο αρνήθηκαν να τον εφαρμόσουν, αλλά τον κατάργησαν στην πράξη.
Συγκεκριμένα με την υπ’ αριθμ. 913/2009 απόφαση του Α΄ Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών που κυρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 3/2010 απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου αθωώθηκε ο κατηγορούμενος για την παραβίαση του Ν. 927/1979 συγγραφέας του πιο πάνω βιβλίου. Σύμφωνα με το σκεπτικό των αποφάσεων αυτών μπορεί οποιοσδήποτε να προπαγανδίζει σήμερα την εξόντωση των Ελλήνων Εβραίων και των Εβραίων όλης της Ευρώπης εφόσον υιοθετεί τη χιτλερική γενοκτονική συκοφαντία της συνωμοσίας των Εβραίων για την παγκόσμια κυριαρχία με δόλια μέσα. Ειδικότερα τα ελληνικά δικαστήρια αποφάσισαν ότι ο κατηγορούμενος έπρεπε να αθωωθεί γιατί «δεν στρέφεται κατά των Εβραίων, μόνο λόγω της φυλετικής και εθνικής καταγωγής τους αλλά κυρίως λόγω των επιδιώξεών τους για παγκόσμια κυριαρχία, των μεθόδων που χρησιμοποιούν για την ευόδωση αυτών και τη συνωμοτική τους δράση». Αυτό το σκεπτικό που υιοθετήθηκε και από το ανώτατο δικαστήριο της χώρας, δικαιολογεί τη ρατσιστική βία ενάντια στους εβραίους και τη ναζιστική γενοκτονία και συνεπάγεται την καταπάτηση των πιο θεμελιωδών δημοκρατικών αρχών σε εσωτερικό, κοινοτικό και διεθνές επίπεδο. Έτσι ανοίγει ο δρόμος για τη νομιμοποίηση κάθε ρατσιστικής προπαγάνδας που προκαλεί σε μίσος και βία.
Κατά τη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας, συγκεκριμένοι δικαστές και εισαγγελείς που ασχολήθηκαν με την εκδίκαση της υπόθεσης αυτής έκφρασαν με έγγραφα τους ή από την έδρα μία σειρά αντισημιτικές και φιλοναζιστικές θέσεις χωρίς να αντιμετωπίσουν τη δημόσια αποδοκιμασία και τις προβλεπόμενες κυρώσεις από τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα και από τις προϊστάμενες αρχές.
Όσο η πολιτεία δεν κάνει καμία ενέργεια για την ανατροπή των πιο πάνω αποφάσεων και για την απομάκρυνση των συγκεκριμένων δικαστών, η θέσπιση οποιουδήποτε νέου αντιρατσιστικού νόμου δεν μπορεί παρά να είναι τουλάχιστον προσχηματική και αναποτελεσματική.
Η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία έχει επανειλημμένα καταγγείλει τα πιο πάνω τόσο στη σημερινή κυβέρνηση όσο και στην προηγούμενη. Έχουν επίσης τεθεί σχετικά ερωτήματα στην ελληνική κυβέρνηση από την επιτροπή του ΟΗΕ για τον έλεγχο της εφαρμογής της Διεθνούς Σύμβασης για την κατάργηση κάθε μορφής φυλετικών διακρίσεων που κυρώθηκε με το Ν.Δ. 494/1970 (διεθνής αντιρατσιστική σύμβαση).
Πέρα όμως από τα πιο πάνω μέτρα που πρέπει να συνοδεύσουν το νέο αντιρατσιστικό νόμο, για να εφαρμοστεί αυτός αποτελεσματικά πρέπει να γίνουν ουσιώδεις τροποποιήσεις. Συγκεκριμένα:
1. Πρέπει να ενσωματωθεί στο νέο αντιρατσιστικό νόμο το άρθρο 4 παράγραφος β ώστε να απαγορευθούν οι νεοναζιστικές οργανώσεις που λειτουργούν στη χώρα, και συγκεκριμένα η «Χρυσή Αυγή». Πρέπει να εφαρμοστεί η συγκεκριμένη σύσταση που απεύθυνε η Επιτροπή του ΟΗΕ στην Ελλάδα το 2009. Σημειώνουμε ότι η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία έχει απευθύνει από το 1998 το συγκεκριμένο αίτημα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης χωρίς να έχει λάβει καμία συγκεκριμένη απάντηση. Δεκατρία χρόνια μετά οι ναζιστές έχουν αποθρασυνθεί τόσο πολύ ώστε ο αρχηγός της «Χρυσής Αυγής» να χαιρετάει ναζιστικά μέσα στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας. Είναι απαράδεκτη η συνεχιζόμενη κρατική ανοχή απέναντι στις ναζιστικές συμμορίες.
2. Πρέπει να κατοχυρώνεται ρητά στο νέο νόμο η απαγόρευση της ρατσιστικής και νεοναζιστικής προπαγάνδας σε συμμόρφωση με την απόφαση – πλαίσιο του 2008/913/ΔΕΥ του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπως και τη διεθνή αντιρατσιστική σύμβαση που παρακάμπτονται με το νομοσχέδιο. Στο άρθρο 1 του νομοσχεδίου προβλέπεται η απαγόρευση της πρόκλησης ή διέγερσης σε βιαιοπραγίες ή «εχθροπάθεια» με ρατσιστικό χαρακτήρα αντί για την πολύ πιο σαφή ρύθμιση για απαγόρευση της δημόσιας υποκίνησης σε ρατσιστική βία ή ρατσιστικό μίσος που αναφέρεται στην απόφαση-πλαίσιο. Ακόμα πιο ξεκάθαρη είναι η ρύθμιση της πρώτης παραγράφου του άρθρου 4 της διεθνούς αντιρατσιστικής σύμβασης που αναφέρει ότι τα κράτη μέλη αναλαμβάνουν μεταξύ άλλων την υποχρέωση: «Να δηλώσουν κολάσιμη κατά νόμο παράβαση, κάθε διάδοση ιδεών που βασίζεται στη φυλετική ανωτερότητα και μίσος, την παρότρυνση για φυλετική διάκριση, όπως και τις πράξεις βίας ή παρότρυνση σε διάπραξη τέτοιων πράξεων εναντίον οποιασδήποτε φυλής, ή ομάδας προσώπων άλλου χρώματος ή εθνολογικής προελεύσεως και επίσης τη χορήγηση κάθε βοήθειας για φυλετικής δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδοτήσεως τους».
3. Πρέπει να προστατευθούν αποτελεσματικά τα θύματα της ρατσιστικής βίας και προπαγάνδας με τη ρητή νομοθετική κατοχύρωση του δικαιώματος τους σε παράσταση πολιτικής αγωγής. Το δικαίωμα για παράσταση πολιτικής αγωγής πρέπει να αναγνωριστεί και για τις αντιρατσιστικές οργανώσεις.
Υπάρχει ήδη το προηγούμενο της αποβολής της πολιτικής αγωγής των θυμάτων της ρατσιστικής προπαγάνδας και βίας που διατάχθηκε από τις διάφορες δικαστικές συνθέσεις στη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης Κ. Πλεύρη στο όνομα της «δημόσιας τάξης». Είναι ντροπή ο νέος νόμος να αποδέχεται αυτή τη νομολογία. Πρέπει να τροποποιηθεί ανάλογα το άρθρο 8 του νομοσχεδίου που κατοχυρώνει ρητά το δικαίωμα παράστασης πολιτικής αγωγής μόνο για τα νομικά πρόσωπα που έχουν συμβουλευτικό ρόλο στον ΟΗΕ.
Για την Αντιναζιστική Πρωτοβουλία ( www.antinazi.gr , info@antinazi.gr)
Άννα Στάη
Ρένα Κούτελου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου