Για την κομμουνίστρια, αντιφασίστρια ηρωίδα Ηλέκτρα Αποστόλου

Δημοσιεύουμε σήμερα στο ΚΜ ένα μικρό αρθράκι αφιερωμένο στην Ηλέκτρα Αποστόλου, μια από τις πιο γλυκές μορφές του επαναστατικού ΚΚΕ και του λαού μας στον 20ό αιώνα. Πρόκειται για μια πραγματική ηρωίδα, σεμνή και απέριττη σαν προσωπικότητα, που βασανίστηκε με τον πιο βάρβαρο και απάνθρωπο τρόπο από τα ελληνόφωνα όργανα των ναζιστών κατακτητών της χώρας, λίγο πριν ξεκουμπιστούν από την Ελλάδα, το καλοκαίρι του ΄44. Μέλος της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ) από το 1926, αντιπρόσωπος στα αντιφασιστικά συνέδρια των γυναικών της Ευρώπης στα μέσα της δεκαετίας του '30, στέλεχος της ΕΠΟΝ και από την άνοιξη του 1944 στέλεχος της ΚΟ Αθήνας του ΚΚΕ, πιάστηκε και μέχρι την τελευταία της πνοή δεν έβγαλε λέξη, παρά τα όσα φριχτά υπέστη. Ήταν και τότε τέλη του Ιούλη, όταν τα κτήνη της "Ειδικής Ασφάλειας" πέταξαν το κακοποιημένο πτώμα της στους δρόμους της Αθήνας.

Το άρθρο πρόερχεται από το τεύχος Σεπτεμβρίου του 1944 του θεωρητικού - ιδεολογικού οργάνου της ΚΕ του ΚΚΕ "Κομμουνιστική Επιθεώρηση" - ΚΟΜΕΠ (καμία σχέση με το ομώνυμο περιοδικό που κυκλοφορεί από τους αντικομμουνιστές του Περισσού από το 1974 και δώθε), είναι γραμμένο από την Αύρα Παρτσαλίδου και αναφέρεται με δυο λόγια στο μαρτύριο της Ηλέκτρας, στην ηρωική της στάση απέναντι στα πουλημένα τομάρια του φασίστα καταχτητή, πνευματικούς πατεράδες των Πλεύρηδων, των χρυσαυγιτών, των ηγετών του ΛΑΟΣ και άλλων παρόμοιων υποκειμένων, και στο πώς πλήρωσαν στη συνέχεια οι ράλληδες φασίστες το άναντρο έγκλημά τους.

Είναι ώρα ο λαός και η νεολαία να μάθουν την αλήθεια. Η ψεύτικη ιστορία που διδάσκει ολάκερη η αστική τάξη, κλασσική φασιστική, αστοφιλελεύθερη και σοσιαλφασιστική, και που δηλητηριάζει τα μυαλά των παιδιών αυτού του τόπου, κουβαλάει πολύ λασπουριά και θόλωμα των νερών. Αυτό το θόλωμα θα το διαλύσει, είναι σίγουρο, η επαναστατική προλεταριακή πρωτοπορία και η λαϊκοδημοκρατική πλειοψηφία, που αργά ή γρήγορα θα πάρει στα χέρια της τις τύχες αυτής της χώρας.

Ηλέκτρα Αποστόλου