ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2011: ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΚΑΙ Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ – Αφίσα της Οργάνωσης για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ (ΟΑΚΚΕ)

Επειδή η βερμπαλιστική φλυαρία των ψεύτικων "φίλων της εργατικής τάξης" θα μας ξεκουφάνει και τούτη την Πρωτομαγιά, κι επειδή οι πρωτομάστορες του αντεργατικού νεοελληνικού αίσχους για άλλη μια φορά θα υποδυθούν τους σωτήρες της εργατιάς και του λαού, τους οποίους οι ίδιοι έριξαν στα τάρταρα της δυστυχίας, δημοσιεύουμε τούτη την αφίσα που κολλήσανε στην Αθήνα αυτές τις μέρες οι συναγωνιστές μας της Οργάνωσης για την Ανασυγκρότηση του ΚΚΕ.

Νομίζουμε πως δένει όμορφα σε λίγες κουβέντες τα άμεσα καθήκοντα της εργατικής τάξης της χώρας μας για να γλιτώσει τώρα δα από την πείνα στην οποία την έχουν ρίξει, κι αυτήν και την υπόλοιπη φτωχολογιά, οι χειρότεροι εχθροί της, με την προοπτική της ανάδειξής της σε πρωτοπόρα, καθοδηγητική δύναμη του έθνους στο δρόμο για το σοσιαλιστικό – κομμουνιστικό μέλλον, που θα αγκαλιάσει αναπόφευκτα, αργά ή γρήγορα, ολάκερη την ανθρωπότητα.


Υ.Γ. Οι φωτογραφίες με τις οποίες επενδύεται η ανάρτηση είναι επιλογής του ΚΜ (όπως και σε όλες τις υπόλοιπες αναρτήσεις) κι όχι κομμάτι του πρωτότυπου της αφίσας...

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2011: ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΚΑΙ Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Η ακήρυχτη χρεωκοπία της χώρας, η πελώρια ανεργία και η αυξανόμενη εξαθλίωση του λαού  δεν οφείλεται στους δανειστές, όπως λένε οι ψευτοαριστεροί και οι εθνικοφασίστες, ούτε οφείλεται κύρια στο μεγάλο και διεφθαρμένο κράτος, όπως  ισχυρίζονται οι φιλελεύθεροι. Η ακήρυχτη χρεοκοπία της χώρας οφείλεται πάνω απ’ όλα στο παρατεταμένο σαμποτάζ που έγινε επί 30 χρόνια στη βιομηχανική ανάπτυξη, στην επιστημονική έρευνα και στη σύγχρονη αγροτική παραγωγή. Αυτό το σαμποτάζ το έκαναν «από τα πάνω», συγκεκριμένες ηγετικές κλίκες στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ,  με προεξέχουσες εκείνες του Α. Παπανδρέου, του Κ. Σημίτη, του Κ. Καραμανλή και του Γ. Παπανδρέου. «Από τα κάτω» έκαναν το σαμποτάζ στο όνομα τάχα του αντικαπιταλισμού, του καθαρού κι όμορφου περιβάλλοντος και των αρχαιοτήτων οι ηγεσίες του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΝ.

Αργότερα προστέθηκαν στους σαμποταριστές, με πιο «διακριτικό και παθητικό» αλλά εντελώς καθοριστικό τρόπο οι Α. Σαμαράς και Γ. Καρατζαφέρης. Αυτό το έγκλημα οι σαμποταριστές το καλύψανε συντηρώντας την κατανάλωση του πληθυσμού με φτηνά ευρωπαϊκά δανεικά με τα οποία αντικαθιστούσαν τα γκρεμισμένα εργοστάσια, αλλά και με τη φτηνή μεταναστευτική εργασία. Με αυτές τις μεθόδους γιγαντώνανε το κρατικό έλλειμμα, το ρατσισμό και τους ναζιστές.

Όλοι οι παραπάνω κάνανε το σαμποτάζ για να τσακίσουν τις μεγάλες επιχειρήσεις που ήταν στα χέρια του ντόπιου κεφάλαιου, κρατικού και ιδιωτικού, καθώς και του δυτικού και φιλοδυτικού. Την ίδια ώρα γιγαντώνανε -με απ’ ευθείας κρατικές ληστρικές συμβάσεις και αναθέσεις- τις επιχειρήσεις  ορισμένων κρατικών ολιγαρχών που είχαν ρώσικη πολιτικοοικονομική προέλευση (Μπόμπολας, Κόκκαλης, Γερμανός, Βγενόπουλος) ή ήταν κρατικά μονοπώλια της Ρωσίας και της Κίνας (GAZPROM, COSCO).

Τώρα παρά τον κίνδυνο της χρεοκοπίας και την ώρα που  ο λαός μας στενάζει κάτω από πρωτοφανή ανεργία, αντί να σταματήσουν το σαμποτάζ το συνεχίζουν με μεγαλύτερη ορμή. Μάλιστα εφαρμόζουν πέρα από τα άλλα και με τον πιο καταστροφικό τρόπο και ό,τι χειρότερο υπάρχει στο κύρια αρνητικό μνημόνιο, και τίποτα από τα θετικά του. Είναι χαρακτηριστικό ότι όλοι οι παραπάνω, είτε ενεργά, είτε με τη σιωπή τους, στέκονται στο πλευρό της αρχισαμποταρίστριας Μπιρμπίλη, υπουργού του ΣΥΝ διορισμένης από τον Παπανδρέου, η οποία μπλοκάρει επενδύσεις δεκάδων δισ., ιδιαίτερα στην ενέργεια και στον ορυκτό πλούτο, κυρίως στον πανάκριβο σήμερα χρυσό (Χαλκιδική, Θράκη).

Όλοι αυτοί θέλουν την ελληνική χρεοκοπία! Ο ένας στόχος τους είναι να οδηγήσουν την ΕΕ σε οικονομική αποσταθεροποίηση και σε πολιτική διάσπαση, πράγμα που διευκολύνει τη ρώσικη διπλωματία, η οποία συμβούλεψε πρώτη εδώ και ένα χρόνο την Ελλάδα να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της. Ο άλλος στόχος τους είναι να εξαθλιώσουν απόλυτα τη χώρα μας κι έτσι να παραδώσουν την εργατική της δύναμη και τον παραγωγικό της πλούτο τζάμπα στους κινέζους και ρώσους νεοναζιστές  κρατικομονοπωλιστές.

Με λίγα λόγια οι διακομματικοί σαμποταριστές ηγέτες λειτουργούν σαν δοσίλογοι νέου τύπου. Σ’ αυτή την ιστορική προδοσία είναι ιδεολογικά ενωμένοι οι φασίστες (κάποτε τσιράκια των αμερικάνων ιμπεριαλιστών και πιο πριν ταγματασφαλίτες στην υπηρεσία των χιτλερικών), οι αποστάτες του  επαναστατικού παλιού ΚΚΕ που έστειλαν τον ηρωικό ηγέτη του Νίκο Ζαχαριάδη στην εξορία και στο θάνατο και η αιωνίως γλοιώδης και δίχως χαρακτήρα απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις ελληνική μεγαλοαστική τάξη.

Εργαζόμενοι και Άνεργοι,

Σας καλούμε σε ταξικό και αντιιμπεριαλιστικό αγώνα για να ξεμπλοκαριστούν οι παραγωγικές επενδύσεις, για να διασωθεί η παραγωγική μηχανή που έχει επιζήσει από τους σαμποταριστές, αλλά και για να υπάρξει αντίσταση στα κάθε λογής αφεντικά που αξιοποιούν την εφιαλτική ανεργία για να μας μετατρέψουν σε δούλους.

Σας καλούμε σε πραγματική ενότητα στη βάση στους χώρους δουλειάς, πάνω στη γραμμή του εργατικού ελέγχου στην κάθε επιχείρηση ενάντια στην παλιά λουφαδόρικη και διασπαστική κομματική συνδικαλιστική γραφειοκρατία, ενάντια στους ρουφιάνους της εργοδοσίας και ενάντια στους ψευτοαριστερούς σαμποταριστές, διακρίνοντας πάντα ανάμεσα στη βάση και την ηγεσία τους.

Ας σταθεί ξανά στα πόδια της η εργατική τάξη κι ας  γίνει ξανά η πρωτοπόρα δύναμη του έθνους! Σαν τέτοια μόνο θα βγάλει τη χώρα από τη σήψη, θα διασώσει τις παραγωγικές δυνάμεις της, τη ζωή του λαού, την πολιτική δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία. Έτσι η εργατική τάξη θα αποκτήσει σε ένα όχι μακρινό μέλλον και το ιστορικό δικαίωμα να εφαρμόσει το επαναστατικό της πολιτικό πρόγραμμα και να χτίσει τη νέα ζωή και το νέο άνθρωπο!






(Όσον αφορά στην τοποθέτηση των συναγωνιστών στα στρατηγικότερα ζητήματα που θέτει από τη σκοπιά του παγκόσμιου προλεταριάτου, της στρατηγικής και της ταχτικής του η Πρωτομαγιά, αναδημοσιεύουμε δω σαν παράρτημα εκτενή αποσπάσματα από προκήρυξη που είχαν μοιράσει στη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ την Πρωτομαγιά του 2008):

Γιορτάζουμε κάθε χρόνο την εργατική πρωτομαγιά αλλά σε γενικές γραμμές η εργατική τάξη δεν συμμετέχει στο γιορτασμό. Συμμετέχουν ασφαλώς κάποιοι εργάτες ή κάποιοι φίλοι της εργατικής τάξης, όμως πιο πολύ συμμετέχουν οι θεωρούμενοι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των εργατών που οι εργάτες συνήθως δεν εκτιμάνε, συμμετέχουν τα εργατικά κόμματα που οι εργάτες γενικά δεν εμπιστεύονται και συμμετέχουν και τα διάφορα επαναστατικά κόμματα που οι εργάτες τα θεωρούν ξένα τους.

Αυτό δεν είναι μόνο ένα ελληνικό, αλλά ένα παγκόσμιο φαινόμενο και έχει την εξήγησή του. Η εργατική πρωτομαγιά έπαψε να ηλεκτρίζει τους εργαζόμενους από την ώρα που τον γιορτασμό της ανέλαβε να τον διοργανώνει η αστική τάξη.

Την τέχνη αυτή της μεταμφίεσης και του σφετερισμού, δηλαδή τη γνώση ότι το κάστρο παίρνεται πιο εύκολα από μέσα παρά απ’ έξω, η αστική τάξη δεν την έμαθε μονομιάς αλλά μετά από πολλά παθήματα και δοκιμές. Τελικά έμαθε όχι μόνο να σηκώνει την εργατική σημαία στα συνδικάτα, αλλά και να αποκτά την ηγεσία εργατικών κομμάτων ακόμα και να φτιάχνει εργατικά κόμματα.

Την τέχνη να σηκώνουν την εργατική σημαία τη δίδαξε στους μονοπωλιστές της Δύσης η πουλημένη εργατική αριστοκρατία, και ο πολιτικός της εκπρόσωπος η σοσιαλδημοκρατία πριν ένα αιώνα.

Την ακόμα ανώτερη τέχνη να ηγούνται σε εργατικά κόμματα, ακόμα και να δημιουργούν εργατικά κόμματα την έχουν διδάξει στους κρατικομονοπωλιστές της Ανατολής οι ψευτοκομμουνιστές δηλαδή οι προδότες των δύο πρώτων μεγάλων προλεταριακών επαναστάσεων, εκείνων της ΕΣΣΔ και της Κίνας πριν μισό αιώνα.

Οι ψευτοκομμουνιστές είναι ανώτεροι προδότες από τους σοσιαλδημοκράτες, γιατί αυτοί έπνιξαν απλά τη σοσιαλιστική επανάσταση στις χώρες τους ενώ οι ψευτοκομμουνιστές κατάφεραν και έριξαν τις εργατικές εξουσίες στις δικές τους χώρες και παλινόρθωσαν τον καπιταλισμό. Γι αυτό και η ανταμοιβή τους υπήρξε τεράστια.

Ενώ οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες έγιναν το πολύ ανώτατοι πολιτικοί υπάλληλοι των μονοπωλιστών της Δύσης, οι ψευτοκομμουνιστές ηγέτες στη Ρωσία και στην Κίνα πήραν στα χέρια τους όλη την εξουσία, πολιτική και οικονομική. Με πρωτοφανή δολιότητα και θράσος μετέτρεψαν τη δικτατορία του προλεταριάτου σε δικιά τους κρατικοφασιστική  δικτατορία και την ιδιοκτησία όλου του λαού σε δικιά τους συλλογική και τελικά ατομική ιδιοκτησία. Έτσι έγιναν σοσιαλφασίστες κρατικομονοπωλιστές. Μάλιστα γλυκάθηκαν τόσο πολύ από αυτόν το σφετερισμό οικονομικού πλούτου που τον πέτυχαν  χάρη στο σφετερισμό της πολιτικής εξουσίας που τώρα σχεδιάζουν να αποσπάσουν με έναν παγκόσμιο πόλεμο, δηλαδή με μια θερμή πολιτική επέλαση τον παγκόσμιο πλούτο από τους οικονομικά ισχυρότερους δυτικούς μονοπωλιστές.

Από τότε που οι σοσιαλδημοκράτες και οι σοσιαλφασίστες ηγεμόνευσαν στο εργατικό κίνημα και δηλητηρίασαν το επαναστατικό πνεύμα της εργατικής τάξης κάνοντας τον εργατικό συνδικαλισμό συνώνυμο με τον πιο παρασιτικό καριερισμό, με τη ρουφιανιά και με τη λούφα ή ακόμα χειρότερα όταν έκαναν  την εργατική επανάσταση να μοιάζει με το φασισμό, τον πραξικοπηματισμό και το μαφιόζικο συμμοριτισμό,  η εργατική πρωτοπορία και η επαναστατική διανόηση παντού στον κόσμο προσπαθούν να καταλάβουν, να οργανωθούν, να μαζέψουν τα συντρίμμια και να στήσουν τα νέα εργατικά κόμματα των νέων επαναστάσεων. Τα νέα κόμματα υποχρεωτικά θα στηθούν πρώτα και κύρια ενάντια στους υπονομευτές και τους προδότες της τάξης (…)

Απέναντι στο  δημοκρατικό και στο επαναστατικό κίνημα και στη χώρα μας, αλλά σε λίγο και παγκόσμια, θα βρίσκεται όλο και περισσότερο ο φασισμός με αριστερό μανδύα, ο ιμπεριαλισμός με το αντιιμπεριαλιστικό κάλεσμα, το κρατικοφασιστικό μονοπώλιο με την αντικαπιταλιστική φρασεολογία, ενωμένος παντού με τους κλασικούς φαιούς  φασίστες και σοβινιστές. Αυτή θα είναι μια θαυμάσια ευκαιρία να τελειώνουμε με κάθε φασισμό, με κάθε ιμπεριαλισμό, με κάθε μορφής καπιταλισμό και με κάθε προσποίηση.

Γιατί αν οι λαοί συγκρουστούν με τους «αντιιμπεριαλιστικούς» φασισμούς της Ανατολής και τους συντρίψουν  δεν θα έχουν πια μπροστά τους κανέναν ψευτοαριστερό για να σώσει τους «φιλελεύθερους» ιμπεριαλισμούς της Δύσης από την διεθνή κατακραυγή που ήδη φέρνει η πελώρια  οικονομική και κοινωνική ανισότητα που σπέρνουν στο διάβα τους και η πολιτική διαρκούς ωμής στρατιωτικής και οικονομικής επέμβασης που ασκούν.

Το κυριότερο είναι ότι μέσα από την πικρή εμπειρία των παλινορθώσεων στην ΕΣΣΔ και στην Κίνα και την πείρα από τις νέες μάχες που έρχονται ενάντια στους φαιοκόκκινους φασισμούς τα νέα εργατικά επαναστατικά κόμματα θα έχουν πλέον μια μεγάλη εντολή από τον κόσμο που θα τα επανδρώνει και θα τα πιστεύει: Να μην γίνουν  οι νέοι μεγάλοι δυνάστες της κοινωνίας και τα στελέχη τους και τα μέλη τους να μη γίνουν οι νέοι εκμεταλλευτές.

Αυτό σημαίνει ότι από τώρα ακόμα και τα πιο μικρά νέα εργατικά κόμματα και οι πιο μικροί εργατικοί επαναστατικοί πυρήνες θα πρέπει να εφαρμόζουν δυο τρεις βασικές αρχές: να μην "απελευθερώνουν" ποτέ τις μάζες ενάντια στη θέλησή τους αλλά να σέβονται τις δικές τους διαθέσεις, να μην επιτρέπουν ποτέ στα μέλη τους να μετατρέπουν τη γνώση τους και τους προηγούμενους αγώνες τους σε αυταρχισμό, έπαρση και υλικά προνόμια αλλά να μπαίνουν πάντα κάτω από την κριτική των μαζών και να ζουν όπως εκείνες, να μην διασπούν τους εργαζόμενους σε «δικούς μας» και σε «όχι δικούς μας» αλλά να τους ενώνουν κάνοντας ανοιχτή και ειλικρινή πολιτική ακόμα και κόντρα στο ρεύμα και όχι λέγοντας στον καθένα αυτό που του αρέσει, και πάνω απ όλα να μην βάζουν ποτέ τα όποια ειδικά ταξικά συμφέροντα πάνω από τα γενικά ταξικά συμφέροντα και τα εθνικά συμφέροντα πάνω από τα παγκόσμια συμφέροντα της εργατικής τάξης.

Νέες πρωτομαγιές θα έρθουν πολλές. Το ζήτημα είναι οι όποιες εργατικές και επαναστατικές πρωτοπορίες να μάθουν από τα παθήματα και να οικοδομήσουν νέες σχέσεις με την τάξη που θέλουν να εκπροσωπήσουν. Αν αυτές οι πρωτοπορίες ανοίξουν το δρόμο η εργατική τάξη θα ξανακατεβεί μαζικά στις πρωτομαγιές της. Ποιος θέλει να  αφήνει τη διοργάνωση της γιορτής του στους εχθρούς του;