«Οι ταξικοί αγώνες στην εποχή του ιμπεριαλισμού και του σοσιαλιμπεριαλισμού θα παίρνουν όλο και περισσότερο τη μορφή Κόκκινη Σημαία ενάντια σε Κόκκινη Σημαία»
Μάο Τσε Τουνγκ
Διάβασα μερικά άρθρα του site της ΟΑΚΚΕ, η πολιτική της οποίας προπαγανδίζεται από αυτό το ιστολόγιο, και η αλήθεια είναι ότι βρήκα τον αιρετικό της λόγο ενδιαφέρον. Μοιραία όμως μου δημιουργήθηκαν πολλές απορίες τις οποίες και παραθέτω καθότι βλέπω ότι απαντάς αναλυτικά στα σχόλια των αναγνωστών σου.
1. Κομβικό κομμάτι των θέσεων της ΟΑΚΚΕ αποτελεί η πεποίθηση ότι διεξάγεται στην Ελλάδα ένας βρώμικος πόλεμος από τους κρατικούς θεσμούς (κυβέρνηση, δικαιοσύνη, τοπική αυτοδιοίκηση, κόμματα κτλ) εναντίον δυτικόφιλων ή έστω μη ρωσόφιλων επιχειρηματικών παραγόντων με στόχο την εξόντωσή τους. Ταυτόχρονα, οι ίδιοι θεσμοί πριμοδοτούν και διευκολύνουν συγκεκριμένους ολιγάρχες οι οποίοι είχαν σχέσεις με ρώσικα ή κινέζικα κεφάλαια. Υπάρχουν απτές αποδείξεις για αυτό ή αποτελεί απλά εικασία; Επίσης, πως εξηγείται πως για κάθε ρωσόφιλο επιχειρηματία υπάρχουν άλλοι 100 φιλοδυτικοί και για κάθε ανατολικό κεφάλαιο που επενδύεται άλλα 100 προερχόμενα από ΗΠΑ και ΕΕ;
2. Η ΟΑΚΚΕ θεωρεί ότι η πελώρια ανεργία καθώς και τα χαμηλά μεροκάματα οφείλονται ακριβώς στην παραπάνω πρακτική του "παραγωγικού σαμποτάζ". Παρόλα αυτά τέτοια και μεγαλύτερου μεγέθους ανεργία η οποία συνήθως συνοδεύεται με μεροκάματα πολύ μικρότερα από τα ελληνικά παρατηρείται και σε άλλες χώρες, όπως πχ στις περισσότερες χώρες του τρίτου κόσμου αλλά και της νότιας και ανατολικής Ευρώπης. Πως εξηγείται αυτό; Γίνεται και εκεί σαμποτάζ;
3. Μια άλλη γεωστρατηγικής υφής ανάλυση της ΟΑΚΚΕ είναι το ότι στην ΕΣΣΔ του Μπρέζνιεφ το 1975 εκπονήθηκε ένα φιλόδοξο σχέδιο για στρατιωτική κατάκτηση της Δ. Ευρώπης. Από τότε έχουν περάσει 40 χρόνια και πλην της απόσχισης της Κριμαία δεν έχουμε δει κάποια επιθετική κίνηση της Ρωσίας εναντίον ευρωπαϊκού εδάφους. Είναι δυνατόν η ηγεσία της ΕΣΣΔ να έχει κάνει τέτοια είδους μεγαλόπνοα σχέδια που να έχουν χρονοδιάγραμμα πάνω από 40 χρόνια εφόσον μακροπρόθεσμα θα είμαστε όλοι νεκροί; Μήπως δεν ισχύει τελικά;
4. Κατηγορεί σχεδόν όλους τους πολιτικούς της Δύσης ως πράκτορες της Ρωσίας. Σε αυτούς συγκαταλέγει, εκτός από όλους τους Έλληνες, και τους ηγέτες των ΗΠΑ, ΗΒ, Ιταλίας, Γερμανίας αλλά και υπουργούς των χωρών αυτών όπως και επιτρόπων της ΕΕ, στελεχών διεθνών οργανισμών κτλ. Είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο;
5. Ως αρχιπράκτορες και αιχμή του δόρατος στη Ελλάδα θεωρεί την ηγεσία του ΚΚΕ. Από ότι φαίνεται όμως από τα πόθεν έσχες σχεδόν όλοι οι βουλευτές του είναι κατά μέσο όρο φτωχότεροι από ένα μέσο μικροαστό εργαζόμενο. Πώς πληρώνονται λοιπόν για τις υπηρεσίες που προσφέρουν;
5. Εκτιμά πως μέσω της προπαγάνδας των ΜΜΕ οι σοσιαλφασιστικές ιδέες έχουν γίνει σχεδόν πλειοψηφικές στον κόσμο. Σε πολιτικές συζητήσεις παρατηρώ να συμβαίνει το αντίθετο. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών κρίνει αναγκαία την παραμονή μας στην ΕΕ και το ευρώ, πιστεύει με ένα σχεδόν μεταφυσικό τρόπο στην ανάγκη να υπάρξουν νέες ιδιωτικές επενδύσεις, αντιπαθούν τον παμίτικο συνδικαλισμό και θεωρούν αστείες ως και χυδαίες τις πολιτικάντικες εξαγγελίες του ΚΚΕ για 1400ε κατώτατο μισθό.
Φίλε ανώνυμε, είναι πολύ ενδιαφέρουσες και στο "ψητό" οι ερωτήσεις σου, αλλά όπως καταλαβαίνεις θέλουν και ιδιαίτερα εκτεταμένη απάντηση. Θα προσπαθήσω να το κάνω μέσα στο σαββατοκύριακο, καθ' ότι σήμερα έχει μεροκάματο και ο χρόνος πιέζει!!!
1. Η απόδειξη για την ορθότητα αυτής της επισήμανσης είναι το γεγονός ότι αποκλειστικά ρωσοφτιαγμένοι επιχειρηματίες είχαν πλήρη κρατική στήριξη και πρωτοφανή ασυλία από το διακομματικό καθεστώς κορυφής να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους σε πλατιά κλίμακα, ενώ ήταν πλήρως στο απυρόβλητο από τη ρώσικη - σοσιαλφασιστική τρομοκρατία (τη "17Ν" και τα παραπαίδια της). Ο Κόκκαλης, πράκτορας της Στάζι, άρα τελικά της Ρωσίας, ήρθε στην Ελλάδα κι έστησε την Ιντρακόμ για να κλέβει δυτική τεχνολογία και να την πασάρει στη Σοβιετική Ένωση, όταν κάτι τέτοιο ήταν παράνομο. Οι πρώτοι υπάλληλοι της Ιντρακόμ ήταν όλοι τους κνίτες, μέλη του ψευτοΚΚΕ (αυτό δικαιολογιόταν τότε από το κομμουνιστικό παρελθόν της οικογένειας Κόκκαλή). Ο Αντρέας Παπανδρέου τότε σαμπόταρε την ΕΛΒΗΛ, ελληνική βιομηχανία ηλεκτρονικών κι έτσι έκανε τον Κόκκαλη μονοπώλιο στο χώρο των ηλεκτρονικών. Τελικά η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ενιαίου ΣΥΝ το 1990 έκανε το πάντρεμα Siemens - Κόκκαλη και του έδωσε όλες τις ψηφιακές παροχές του ΟΤΕ. Όταν ο δυτικόφιλος Μητσοτάκης πήγε να ανατρέψει αυτή την πολιτική, ο ρώσος Σαμαράς με την ΠΟΛΑΝ του τον έριξε υπέρ του Παπανδρέου. Ο Κόκκαλης δεν ξέχασε και χρηματοδότησε τον "αγώνα" του Σαμαρά κατά της Μπακογιάννη για την ηγεσία της ΝΔ το 2009 ενάντια στη Μπακογιάννη.
Ο δε Μπόμπολάς, κι αυτός παλιός ΕΠΟΝίτης, άρχισε την επιχειρηματική του δραστηριότητα σαν αντιπρόσωπος της σοβιετικής εγκυκλοπαίδειας, ενώ το Έθνος, η εφημερίδα του, είχε κατηγορηθεί ανοιχτά από τον Economist τη δεκαετία του '80 σαν πρακτόρικο σοβιετικό φύλλο, κάτι που είχε επιβεβαιώσει πρώην πράχτορας των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών. Στη συνέχεια, και ειδικά επί του "δυτικού σοσιαλδημοκράτη" - ρώσου Σημίτη, ο Μπόμπολας έγινε αυτό που σήμερα αποκαλούμε "εθνικός εργολάβος", πήρε τα πάντα και γιγαντώθηκε, ειδικά μέσω μεγάλων έργων και ακόμα πιότερο μέσω Ολυμπιάδας, Αττικής Οδού κλπ.
Ο Κοπελούζος κουμπαριάστηκε με τους Ρώσους από τον ίδιο το μοιραία τυφλό Μητσοτάκη το 1991 κι έγινε ο επιχειρηματίας - ιμάντας της Ρωσίας, με προσωπικές σχέσεις με τον Πούτιν, με εμπλοκή και στα του φυσικού αερίου κλπ. Πρόσφατα, σε κολεγιά με Γερμανούς, για κάλυψη, πήρε τα αεροδρόμια της χώρας.
Ο παλιός κνίτης Γερμανός πούλησε τα μαγαζιά του στον ΟΤΕ με καπέλο - χασούρα για το Δημόσιο πάνω από 1 δισ. ευρώ, ο πρώην αναπλ. ΠΓ του ψευτοΚΚΕ Καραγκουλές, σαν επιχειρηματίας πια, πήρε ανεμογεννήτριες στη νότια Πελοπόννησο, οι Ρώσοι ελέγχουν πια με τον ολιγάρχη Νέσις την τράπεζα Πειραιώς, ο Σαββίδης (βουλευτής της ρώσικης Κρατικής Δούμας με το κόμμα του Πούτιν) έχει αγοράσει Δωδώνη και ΣΕΚΑΠ, καθώς και τη μισή Θεσσαλονίκη, οι Κινέζοι έχουν πια το λιμάνι του Πειραιά, ο Βγενόπουλος πέταξε το κλασσικό δυτικό κεφάλαιο του Βαρδινογιάννη από τον ΠΑΟ (άλλο που μετά, λόγω οικονομικών προβλημάτων, χάθηκε από το προσκήνιο) κλπ.
Την ίδια ώρα, η 17Ν εξόντωνε κλασσικούς παλαιο-δεξιούς βιομήχανους όλη τη δεκαετία του '80 (ενώ εξουσία ήταν το φιλορώσικο ΠΑΣΟΚ, δηλαδή δε χτύπαγε την κυβέρνηση αλλά την αντιπολίτευση!), ο Βαρδινογιάννης, αλλά και οι δυτικόφιλοι Μάνος - Παλαιοκρασάς της ΝΔ τρώγανε ρουκέτες, ο Βωβός που πήγε να φτιάσει εμπορικό κέντρο δίπλα στο γήπεδο του ΠΑΟ που ετοίμαζε ο Βαρδινογιάννης είναι τώρα φυλακή για χρέη, οι επενδύσεις του κλασσικού δυτικού τύπου κεφάλαιου αραχνιάζουν στα συρτάρια, αιμορραγούν και τελικά ματαιώνονται.
Όταν λες για 100 "δυτικούς", μάλλον εννοείς το μέσο, μεσαίο έλληνα κεφαλαιοκράτη. Αυτόν, όπως και τις κρατικές μεσαίου μεγέθους κρατικές βιομηχανίες, τις χτυπάει επίσης το καθεστώς, αλλά δεν αποτελούν προτεραιότητά του, καθώς λόγω μεγέθους δεν έχουν μεγάλο πολιτικό βάρος ώστε να επηρεάσουν τη γεωπολιτική πορεία της χώρας. Πάντως, οι Ρώσοι έκλεισαν τα Λιπάσματα Αθήνας και Θεσσαλονίκης, τη ΧΡΩΠΕΙ, μια σειρά εργοστάσια στον Πειραιά, τη Γιούλα με τα ποτήρια, επέτρεψαν την επέκταση της Πετρόλα μετά από πάρα πολλά χρόνια όταν την ανέλαβε (την επέκταση) ο Μπόμπολας, γενικώς το μεν μεγάλο και ογκώδες κεφάλαιο όταν είναι δυτικό ή δυτικόφιλο το σκοτώνουν, το κλείνουν, το καταστρέφουν ενάντια σε κάθε μαρξισμό, όταν δε είναι μεσαίο το χτυπάν ώστε είτε να κλείσει είτε να συνεχίσει να υπάρχει, αλλά υπό τους δικούς τους, "ρώσικους" όρους, να είναι δηλαδή πολιτικά ακίνδυνο για το καθεστώς τους.
2. «Η ΟΑΚΚΕ δεν υποστηρίζει ωστόσο ότι η ανεργία, η εξαθλίωση και η ταξική καταπίεση του ελληνικού προλεταριάτου θα τελειώσουν αν χτυπηθεί το σαμποτάζ και αναπτυχθεί η βιομηχανία.
Υποστηρίζει μόνο ότι υπάρχει μια ειδική ανεργία, μια ειδική πτώση του μεροκάματου, μια ειδική ταξική καταπίεση στη χώρα μας που έχει τη βαθύτερη εξήγησή της στο γεγονός ότι η βιομηχανία, η σύγχρονη επιχείρηση και η επιστημονικοτεχνική έρευνα στη χώρα αυτή βομβαρδίζονται συστηματικά για πολιτικούς λόγους. Αυτή η ειδική εξαθλίωση του ελληνικού προλεταριάτου μέσα σε ένα παγκόσμιο προλεταριάτο του βορρά που φτωχαίνει αλλά πολύ λιγότερο από όσο το ελληνικό, πραγματικά θα σταματήσει αν απελευθερωθεί η ελληνική βιομηχανία από τους σοσιαλφασίστες σαμποταριστές».
Με δυο λόγια, το γενικό ζήτημα της ανεργίας, της φτώχειας και της σχετικής ή απόλυτης χειροτέρευσης της θέσης της εργατικής τάξης, το οποίο είναι παγκόσμια και έχει να κάνει με την έλλειψη, τα τελευταία 40 χρόνια, πραγματικά ταξικού εργατικού και μαζί και πολιτικού επαναστατικού κινήματος σε όλο τον πλανήτη, θα λυθεί στη σφαίρα της παγκόσμιας ταξικής πάλης, με τη μορφή που θα παίρνει σε κάθε χώρα. Αυτό έχει να κάνει με την ίδια την πάλη της εργατιάς και των σύμμαχων στρωμάτων της, της πλατιάς φτωχολογιάς, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στην ντόπια αστική τάξη. Η ΟΑΚΚΕ απλώς ξεκινάει από την ΕΙΔΙΚΗ ανεργία και εξαθλίωση που φέρνει το ρώσικο και κνίτικο σαμποτάζ για να ξηλώσει ΟΛΟ ΤΟ ΠΟΥΛΟΒΕΡ της αντεργατικής πολιτικής των ανατολικών ολιγαρχών, αλλά και των δυτικοφιλελεύθερων στη χώρα μας (σ' αυτό το σημείο οι δυο τους τα βρίσκουν μια χαρά).
3. Αν μου επιτρέπεις, θα σου πρότεινα τις στρατηγικές στοχεύσεις αστικών τάξεων και δη ιμπεριαλιστικών, μάλιστα φασιστικών με σχέδια παγκόσμιας ηγεμονίας και με 20.000 πυρηνικούς πυραύλους, να μην τις αντιμετωπίζεις στενά σαν φιλοδοξίες ΑΤΟΜΩΝ, με την έννοια του φυσικού προσώπου. Η ιμπεριαλιστική, κρατικομονοπωλιακή υπερσυγκεντρωμένη αστική τάξη της Ρωσίας στέκεται πάνω ακόμη κι απ' τον εκάστοτε πολιτικό ηγέτη της (μέχρι στιγμής είχε τους Χρουστσόφ, Μπρέζνιεφ, Γκορμπατσόφ, Γέλτσιν, Πούτιν, ενώ είχε κι έναν μεγάλο - βαθύ ιδεολογικό καθοδηγητή, τον Σουσλόφ). Οι στοχεύσεις αυτής της ιμπεριαλιστικής φασιστικής μπουρζουαζίας άλλωστε δεν ξεδιπλώνονται σε κενό αέρος. Έχει και τους αντιπάλους της, οι οποίοι με τις κινήσεις τους την καθυστερούν, την αναγκάζουν να αλλάζει τακτικές, να αναθεωρεί, να υποχωρεί για να ξαναεπιτεθεί κλπ.
Για παράδειγμα, οι Ρίγκαν - Θάτσερ, κλασσικού τύπου αντιδραστικοί και εχθροί των λαών από στρατηγική άποψη, τη δεκαετία του '80 αντιστάθηκαν σθεναρά στην επέκταση της σοβιετικής επιρροής (και αυτό αντικειμενικά βοήθησε τους λαούς, π.χ. το λαό του Αφγανιστάν). Επειδή όμως σαν ιμπεριαλιστές δεν είχαν αρχές, χρησιμοποίησαν κάθε παλαιού τύπου ακροδεξιό και φασιστικό κατακάθι ενάντια στο σοβιετικό ψευτοκομμουνισμό, τον κάθε Πινοσέτ, τον κάθε "Βορίδη", τον κάθε απαρτχάιντ λευκό Νοτιοαφρικάνο φονιά.
Η Μόσχα λοιπόν, και με δεδομένο ότι η Κίνα είχε γίνει πια ήδη ρεβιζιονιστική και παλινόρθωνε ήδη σε απέραντη κλίμακα τις καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις, άρα δεν υπήρχε κίνδυνος να αποκαλυφτεί η ρώσικη πολιτική από κομμουνιστική επαναστατική πλευρά, αποφάσισε να πετάξει την κόκκινη φορεσία και να βάλει την τσαρική, κρατώντας όμως κάτι από το παλιό "κόκκινο", στη μορφή μονάχα. Έτσι μπορεί να έχει και το ψευτοΚΚΕ και τους ναζήδες της Χρυσής Αυγής, κάτι που το 85 θα ήταν ακατόρθωτο. Ο Λεπέν δε θα μπορούσε ποτέ να πάει με την κόκκινη αρκούδα, η κόρη του κι ο ίδιος όμως πάνε εύκολα με το δικέφαλο αετό του τσάρου.
Ουσιαστικά η μεταμόρφωση της Ρωσίας έφερε τον υφεσιασμό στη Δύση, που έπαψε να θεωρεί τη Ρωσία εχθρό ("αφού έγινε καπιταλιστική σαν κι εμάς, γιατί να τη φοβόμαστε;", λέγαν οι ηλίθιοι δυτικοί φιλελεύθεροι), έμπασε τη Ρωσία σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της Δύσης σε ρόλο μεσάζοντα μεταξύ θύτη - θύματος (Σερβία '99, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη κλπ.) και της απέφερε απίστευτα γεωπολιτικά κέρδη (π.χ. όλη η Λατινική Αμερική είναι πλέον ρώσικη και δευτερευόντως κινέζικη).
Όλα αυτά λοιπόν δε μπορούσαν να έχουν ως κύριο γνώμονα το πότε θα αρρώσταινε ο Μπρέζνιεφ ή πότε θα ασπρίσουν τα μαλλιά του Πούτιν. Οι τάξεις στέκονται πάνω από τους μεμονωμένους εκπροσώπους τους. Κι οι ίδιοι μάλιστα, ειδικά οι μεγάλοι επαναστάτες, αλλά και οι μεγάλοι αντεπεναστάτες, έχουν μια αίσθηση ιστορικής αποστολής που ξεπερνάει το στενό ατομικό τους συμφέρο. Όταν ο Πούτιν κλαίει στην ομιλία του για την προσάρτηση της Κριμαίας, δεν το κάνει στα ψέματα. Πιστεύει στ αλήθεια στο πεπρωμένο της μεγάλης νεοτσαρικής - νεοναζιστικής Ρωσίας. Δικιά μας δουλειά είναι να τον συντρίψουμε και να φυτέψει μια σφαίρα στο κρανίο του μονάχος του, όπως ο ιδεολογικός μπαμπάς του, ο Αδόλφος (ή να τον κρεμάσουμε τανάποδα, όπως οι Ιταλοί παρτιζάνοι τον Μουσολίνι).
4. Η ΟΑΚΚΕ είναι επαναστατική κομμουνιστική οργάνωση, δεν είναι υπηρεσία πληροφοριών για να ξέρει ποιος ηγέτης είναι πράχτορας και χαφιές και ποιος όχι. Κρίνει παγκόσμιες γραμμές και συμπεραίνει, με βάση τον μαρξισμό - λενινισμό - μαοϊσμό.
Όταν ο Τσίπρας βγαίνει Ρώσος στην Ουκρανία και ο Ομπάμα τον παίρνει τηλέφωνο και του λέει τι καλό παιδί που είσαι και πρόσεξε μη σου ασπρίσουν τα μαλλιά, βλέπουμε μία πολιτική γραμμή η οποία έρχεται σε αντίθεση ακόμη και με την ίδια τη διακηρυγμένη πολιτική των ΗΠΑ στο ουκρανικό. Όταν ο Ολάντ και οι Σαρκοζί - Φιγιόν λένε, εν μέσω εισβολής στην Ουκρανία, "δώστε τα πολεμικά πλοία Μιστράλ που μας είχε παραγγείλει η Ρωσία πριν το ουκρανικό στον Πούτιν", δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: ή εκπροσωπούν το χοντρόπετσο δυτικό μονοπώλιο, που μπροστά στα φράγκα του, δεν καταλαβαίνει τίποτε (όπως πιστεύω ισχύει για τους Σαρκοζί - Φιγιόν) ή είναι ανοιχτοί λακέδες του Βλαδίμηρου (όπως μάλλον ισχύει για τον "σοσιαλδημοκράτη - αντιλιτότητα" φίλο του Τσίπρα, Ολάντ).
Όταν ο Ομπάμας, την ώρα που ο Πούτιν σκίζει την Ουκρανία, θυμάται να πάει να κυνηγάει τα φαντάσματα του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία και το Ιράκ και οι Αμερικάνοι αναλυτές τραβάν τα μαλλιά τους, τότε πρέπει κανείς να ψάχνει τι κρύβεται πίσω από αυτή την τακτική. Όταν ο Κάμερον λέει ότι το Πακιστάν είναι ο μεγαλύτερος σπόνσορας της τρομοκρατίας παρουσία του Πακιστανού πρωθυπουργού, ενώ το Πακιστάν έχει κρατήσει μια σκληρά φιλοδυτική στάση κι έχει θύματα από την ισλαμοφασιστική τρομοκρατία στο εσωτερικό του, αυτό είναι έμμεση στήριξη στο Ιράν, στη Χεζμπολάχ, σε όλο το σκυλολόι των φασιστών στη Μ. Ανατολή.
Και για να σε πάω στην Ελλάδα, όταν ο Σαμαράς, ο τάχα μου "σκληρός δεξιός αντιΣΥΡΙΖΑϊστής" κάνει μια προεκλόγική καμπάνια που ουσιαστικά τσακίζει τη ΝΔ προς όφελος του ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρέπει κανείς να κοιτάξει αν αυτό έχει σχέση με το γεγονός ότι ο ίδιος ο "Αντώνης" είναι τσιράκι του Κόκκαλη, δηλαδή της Ρωσίας, από το 1992; Είναι τυχαίο που παρέδωσε την εξουσία στους Κοτζιάδες κι ακόμα και τώρα δε λέει ανοιχτά ότι είναι κακό να είμαστε με τη Ρωσία; Το μόνο που λέει η ΝΔ είναι "η κυβέρνηση με αυτά που κάνει σχετικά με τη Ρωσία θα μας απομονώσει από την Ευρώπη στο θέμα του χρέους και θα μας εκθέσει και στη Μόσχα". Το γεγονός ότι όλα τα κόμματα, ακόμη και οι τάχα μου "ευρωπαίοι φιλελεύθεροι σοσιαλδημοκρατίζοντες" του Ποταμιού είναι φιλοπουτινικοί, δεν πρέπει να επισημανθεί;
5. Για το ψευτοΚΚΕ και τα λεφτά των μελών του: εδώ έχουμε να κάνουμε με δύο ζητήματα. Το πρώτο είναι ότι, όπως λέει και η ΟΑΚΚΕ στην πρώτη της ανακοίνωση για τη νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, πράχτορες - χαφιέδες είναι γενικά λίγοι και έμπιστοι (π.χ. ο Δραγασάκης για μένα είναι σίγουρα, γι' αυτό έχει αυτό τον ρόλο αντιπροέδρου - "μπαμπά" του νεαρού πρωθυπουργού).
Οι υπόλοιποι, οι Κατρούγκαλοι ας πούμε, είναι φιλόδοξοι μικροαστοί - μεσοαστοί, ιδεολογικά κνίτες αντιδραστικοί, οι οποίοι έχουν τη λύσσα να αναγνωριστούν και να εξουσιάζουν τους κλασσικούς, μορφωμένους και κάπως ικανούς διαχειριστικά γόνους της κλασσικής αστικής τάξης (τους "μπούληδες του κολλεγίου" ας πούμε). Θέλουν να είναι κι αυτοί "κάτι", όπως λέει η ΟΑΚΚΕ, καθοδηγητές του λαού παρά τη θέλησή του και φόβητρο για την παλιά αριστοκρατία.
Στην περίπτωση των στελεχών του ψευτοΚΚΕ του σήμερα, που είναι ακόμη πιο βαθιά κομπλεξικοί και "αστικά" μηδαμινοί, η ψυχολογία είναι αντίστοιχη με εκείνη των ταγμάτων εφόδου στην προχιτλερική και πρώιμη χιτλερική Γερμανία. Αυτοί επιθυμούν όσο τίποτε άλλο να γίνουν γραφειοκράτες γκαουλάιτερ της φτωχολογιάς, να γίνουν αστοί κυβερνήτες καταλαμβάνοντας απόλυτα και ολοκληρωτικά το κράτος και οργανώνοντάς το σε μια μορφή "στρατιωτικού κομμουνισμού" - εθνικομπολσεβικισμού. Γι' αυτό είναι και τόσο ερωτευμένοι με τον Πούτιν και καθόλου δε τους ενοχλεί η ακροδεξιά αντιδημοκρατία του.
Πρέπει δηλ. να ξεφύγεις, αν θέλεις την άποψή μου, από την εικόνα του πράχτορα που αποζητεί μοναχά "φράγκα", χρηματική ανταμοιβή. Αυτή την θέλουν φυσικά κάποια στιγμή όλα αυτά τα καθάρματα, αλλά κυρίως διψάν για εξουσία, να δημιουργούν φόβο και υποταγή.
Η ιστορία των στελεχών του NSDAP στη Γερμανία είναι διδακτική: ο Χίτλερ κι όλο το σκυλολόι του ανάγκασαν το γερμανικό μονοπώλιο να τους κάνει συνιδιοκτήτες σε μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους. Γίναν κι αυτοί "κάτι", μεγαλοαστοί με το ζόρι μέσω της κρατικής επιβολής πάνω στην παλιά αστική τάξη. Ωστόσο, αν το θέμα ήταν μόνο τα λεφτά, δε θα κινάγαν έναν πόλεμο ολοκληρωτικής εξόντωσης για την παγκόσμια κυριαρχία. Θα τους έφτανε μια πλούσια ζωή μέσα στη Γερμανία.
Ε, αν οι Γερμανοί μικροαστοί ναζιστές ηγέτες σκέφτονταν έτσι, σκέψου πόσο λιγότερα ζητάν σαν αντάλλαγμα οι "απελπισμένοι" κνιτοναζήδες στην εξαρτημένη Ελλάδα. Του Κατσώτη του ψευτοΚΚΕ, κι ένα εργοστάσιο με 100 εργάτες να του δώσεις να διοικεί και να βλέπει οι εργάτες να τον τρέμουν και να τον γλείφουν όπως τους αστούς διευθυντάδες, ολοκλήρωσε την αποστολή του, το "είναι" του γέμισε από υπερηφάνεια. (Η αναφορά είναι τυχαία, απλώς ο συγκεκριμένος είναι και γνωστό μικροαστικό παλιανθρωπάκι, τυπικό δείγμα μεσαίου στελέχους του ψευτοΚΚΕ).
6. Αυτό είναι μια πολύ όμορφη και ενδιαφέρουσα ερώτηση, Ταλαιπωρημένε μου φίλε.
Οι ιδέες των μαζών διαμορφώνονται από δύο πηγές: από την άμεση εμπειρία τους και από την ιδεολογική προπαγάνδα/επιρροή της άρχουσας τάξης.
Εξ ου κι αυτή η αντινομία/αντίφαση που σημειώνεις. Δηλ. οι μάζες ενστικτωδώς αναγνωρίζουν την Ευρώπη ως χώρο σχετικής έστω, αστικής μισοδημοκρατίας, ανάπτυξης, ελευθερίας διακίνησης ιδεών (μπορείς ρε παιδί μου να φτιάνεις εφημερίδα να βρίζεις την κυβέρνηση χωρίς να σε πιάνει η αστυνομία, να φτιάνεις συνδικάτο χωρίς να στο διαλύει σε μια μέρα το δικαστήριο κλπ.), τους αρέσει το Erasmus, που τα παιδιά τους, ακόμη και φτωχά να είναι, πάνε στη Γαλλία ή στην Ιταλία και γνωρίζουν λαούς και πολιτισμούς, βλέπουν ότι στον πλανήτη η Ε.Ε. είναι ο γεωπολιτικός χώρος με το ψηλότερο βιοτικό επίπεδο στον πλανήτη (μαζί με την υπόλοιπη μονοπωλιακή "Δύση", ΗΠΑ, Καναδά, Αυσραλία, Ιαπωνία κλπ.).
Τον ΠΑΜΕίτικο συνδικαλισμό και τις δημαγωγίες του ψευτοΚΚΕ για 1400 δε τις γουστάρει ο λαός όχι επειδή είναι "ραγιάς", όπως διαδίδουν οι τραμπούκοι του Περισσού, αλλά γιατί πρώτον οι ΠΑΜΕίτες δρουν έξω από την έγκριση και επιδοκιμασία των μαζών και τις ταλαιπωράνε, με "αγώνες" στους οποίους δε συμμετέχουν ούτε οι εργάτες των κλάδων που τάχα "κάνουν την απεργία" (π.χ. ναυτεργάτες). Πάνε οι φοιτητές της ΠΚΣ - ΜΑΣ με ρόπαλα και σου λεν "δεν ταξιδεύεις, έχει απεργία". Εντελώς αλλιώτικα θα αντιδρούσανε οι μάζες άμα βλέπαν τον ίδιο το ναυτεργάτη να παλεύει για το ψωμί του, να τους εξηγεί τι συμβαίνει, να τους ζητάει τη συμπαράστασή του.
Τα δε 1400 πολλοί άνθρωποι ξέρουν ότι στη μικροαστική Ελλάδα της μικρής επιχείρησης, αν εφαρμόζονταν, θα οδηγούσαν την ανεργία από το 1,5 στα 5 εκατομμύρια. Απλώς γιατί δεν αντιστοιχούν ούτε στην παραγωγικότητα, ούτε στην οργανική σύνθεση του κεφάλαιου στη χώρα. Αν δεν υπήρχε το σαμποτάζ και δεν είχαν διαλύσει τα κνιτοειδή τα συνδικάτα και τις λαϊκές οργανώσεις από το 1981 και δώθε, πιθανά να μπορούσαμε κι εδώ νά χαμε κατώτατο στα 1100 π.χ. (η μονοπωλιακή Γαλλία έχει 1300 σήμερα). Αλλά, εδώ παλεύουμε να εφαρμόζεται ο κατώτατος των 586 μιχτά και να μην μας παίρνει το αφεντικό μαύρα και με μπλοκάκι, πώς ο λαός να πειστεί ότι τα 1400 είναι επαίσχυντη ναζιστικού τύπου δημαγωγία;
Το ίδιο και για τις ιδιωτικές επενδύσεις: δεν αγαπάει κανείς τον κεφαλαιοκράτη (πλην ίσως κάποιων ιδεολογικά κλασσικών δεξιών και φιλελεύθερων - ούτε καν όλων αυτών).
Απλώς οι άνθρωποι ξέρουν ότι το κράτος είναι μπαταχτσής και σπάταλος καπιταλιστής, που πα να κάνει μια δουλειά και στο τέλος φαλιρίζει (ειδικά στην πασοκοκνίτικη Ελλάδα). Σου λέει λοιπόν ας επενδύσει ο άλλος, αυτός το κάνει για το κέρδος του, αλλά κοντά στο βασιλικό, ποτίζεται κι η γλάστρα, θα φτιάσει καμιά δουλειά να δουλέψουμε κι εμείς, να φάμε λίγο γλυκό ψωμί, να μη μας τρώει η ανεργία και η μιζέρια, η κατάθλιψη, η ψυχική παγωμάρα. Κι έννοια σου, άμα λάχει του σενιάρουμε κι ένα συνδικάτο κι άμα μας κουνηθεί και πάει να μας λιώσει, εδώ είμαστε εμείς. Έτσι σκέφτονται, όχι οι μαρξιστές, οι απλοί προοδευτικοί άνθρωποι.
Υ.Γ. Η επιρροή της άρχουσας τάξης αφορά κυρίως τα ζητήματα για τα οποία ο λαός δεν έχει άμεση εμπειρία: π.χ. το δόγμα ότι στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας, η επιθετική πλευρά είναι η Άγκυρα. Το δόγμα - συνέχεια του προηγούμενου - ότι οι Αμερικάνοι από θέση αρχής επιβουλέυονται την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας. Ότι π.χ. το μνημόνιο έφερε την πείνα για να μας αγοράσουνε οι νεοφιλελέδες της Γερμανίας και της Δύσης κλπ. Ότι η Ρωσία είναι ιστορικά φίλη μας κ.ο.κ.
Αρα τα τελευταία 40 χρόνια και μέχρι άγνωστο ποιού έτους,το προλεταριάτο δεν πρέπει να παλεύει για την επαναστατική δικτατοριά του και τον σοσιαλισμο,παρά υπερ του δυτικού ιμπεριαλισμού. Φανταστική ανάλυση.
Ανώνυμε, διάβασε τα άρθρα αναφοράς της οργάνωσης. Εν πάση περιπτώσει, φίλε ΚΜ, είναι αρκετά διαφωτιστικά τα όσα γράφεις. Δεδομένου μάλιστα ότι στη κυβέρνηση βρίσκονται καραμπινάτοι ρωσόφιλοι (κατά ΟΑΚΚΕ πάντα) λογικά δεν θα αργήσει να αποκαλυφτεί στον λαό η αλήθεια.
Ποια η άποψή σου για την θεωρούμενη ως μαοική άποψη ότι στις ανεπτυγμένες δυτικές χώρες σχεδόν το σύνολο του εργαζόμενου πληθυσμού (αλλά και των μικροαστών ανέργων) αποτελεί μέρος της αστικής τάξης καθώς καρπώνεται μέρος της υπεραξίας που παράγουν οι βιομηχανικοί εργάτες του τρίτου κόσμου; Σύμφωνα με το παραπάνω κάθε μισθολογική διεκδίκηση στον "πρώτο κόσμο" στρέφεται και εναντίον των φτωχών λαών και συνιστά πρωτοκοσμικό ρεβιζιονισμό. Δηλαδή ο υπάλληλος ενός mall των ΗΠΑ λόγω του ότι αμείβεται περισσότερο από τον μέσω μισθό παγκοσμίως είναι ταξικά στον αντίποδα της πλειοψηφίας των λαών του κόσμου.
Πρόκειται για "αριστερή" παραφθορά της σωστής θέσης ότι τα ιμπεριαλιστικά κέρδη του μονοπωλιακού κεφάλαιου στις ιμπεριαλιστικές χώρες του επιτρέπουν να φτιάνει ένα στρώμα εργατικής αριστοκρατίας (κι ένα ακόμη ευρύ αστικών μεσοστρωμάτων, ανώτερης και μεσαίας κρατικής υπαλληλίας) που δρα σαν στήριγμα του καπιταλισμού στις μονοπωλιακές χώρες.
Ε, αυτή η θεωρία ονοματίζει έτσι στο όνομα των "άνισων ανταλλαγών" μητρόπολης - περιφέρειας όλους τους λαούς του ιμπεριαλιστικού κόσμου "εκμεταλλευτές", άρα αντεπαναστάτες και συλλήβδην εχθρούς της παγκόσμιας αντιιμπεριαλιστικής επανάστασης.
Πρόκειται για αλτουσερική - μπετελεμική παραφθορά, δομισμό, στο βάθος είναι δεξιά αναθεώρηση με υπεραριστερό λούστρο. Δεν ξέρω αν ανθοφόρησε μέσα στην "αριστερή" σοσιαλφασιστική γραμμή Λιν Πιάο ή στην αριστερίστική ρεβιζιονιστική των "Τεσσάρων" μέσα στην Πολιτιστική Επανάσταση στην Κίνα, αλλά ειδικά στη Δύση όλοι οι οπαδοί της έχουν γίνει οι χειρότεροι "μεταμοντέρνοι" αποστάτες και οι πιο σιχαμεροί σοσιαλφασίστες.
Τελευταίο κρούσμα των απόνερων αυτής της θεωρίας είναι οι κνίτες, οι χοτζικοί τύπου Κόντρα και οι τροτσκιστές σοσιαλφασίστες που χάρηκαν με τη σφαγή στη Charlie Hebdo.
Δεν είναι βέβαια το κύριο ζήτημα, αλλά γιατί γράψατε το σύνθημα πάνω σε γκραφίτι κάποιων νεολαίων, αυτό δεν συνιστά έμμεση καταστολή της νεολαίας στο όνομα της προπαγάνδισης Δηλαδή αν εκεί είχαν κάνει ένα έργο με πολιτιστικό μήνυμα κάποιοι εργοστασιακοί εργάτες (και έστω όχι κατ' ανάγκη επαναστατικό) θα γράφατε πάλι από πάνω με τόση άνεση
Το μόνο για το οποίο δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς την ΟΑΚΚΕ είναι ότι δε σέβεται τις αφίσες/γκράφιτι/ο,τιδήποτε τέλος πάντων άλλων πολιτικών χώρων ή συλλογικοτήτων.
Και στα Εξάρχεια και σε όλες της τις αφισοκολλήσεις και προπαγανδιστικές ενέργειες, πάντα κοιτάει να μη σκεπάζει άλλες φωνές κι όταν αναγκαστικά το κάνει, κοιτάζει πάντα με σχολαστικότητα να παραμένει η αφίσσα που σκέπασε δίπλα ή κοντά στο σημείο εκείνο.
Αυτό το κάνει και με τις αφίσσες των χώρων που θεωρεί σοσιαλφασιστικούς, καθώς πιστεύει ότι ακόμη ένα κομμάτι του λαού τους θεωρεί αριστερούς και δεν πρέπει να φιμώνονται. Αυτό το έχω ζήσει και το έχω δει με τα μάτια μου.
Συγχαρητήρια για τον αγώνα σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα μερικά άρθρα του site της ΟΑΚΚΕ, η πολιτική της οποίας προπαγανδίζεται από αυτό το ιστολόγιο, και η αλήθεια είναι ότι βρήκα τον αιρετικό της λόγο ενδιαφέρον. Μοιραία όμως μου δημιουργήθηκαν πολλές απορίες τις οποίες και παραθέτω καθότι βλέπω ότι απαντάς αναλυτικά στα σχόλια των αναγνωστών σου.
1. Κομβικό κομμάτι των θέσεων της ΟΑΚΚΕ αποτελεί η πεποίθηση ότι διεξάγεται στην Ελλάδα ένας βρώμικος πόλεμος από τους κρατικούς θεσμούς (κυβέρνηση, δικαιοσύνη, τοπική αυτοδιοίκηση, κόμματα κτλ) εναντίον δυτικόφιλων ή έστω μη ρωσόφιλων επιχειρηματικών παραγόντων με στόχο την εξόντωσή τους. Ταυτόχρονα, οι ίδιοι θεσμοί πριμοδοτούν και διευκολύνουν συγκεκριμένους ολιγάρχες οι οποίοι είχαν σχέσεις με ρώσικα ή κινέζικα κεφάλαια.
Υπάρχουν απτές αποδείξεις για αυτό ή αποτελεί απλά εικασία; Επίσης, πως εξηγείται πως για κάθε ρωσόφιλο επιχειρηματία υπάρχουν άλλοι 100 φιλοδυτικοί και για κάθε ανατολικό κεφάλαιο που επενδύεται άλλα 100 προερχόμενα από ΗΠΑ και ΕΕ;
2. Η ΟΑΚΚΕ θεωρεί ότι η πελώρια ανεργία καθώς και τα χαμηλά μεροκάματα οφείλονται ακριβώς στην παραπάνω πρακτική του "παραγωγικού σαμποτάζ". Παρόλα αυτά τέτοια και μεγαλύτερου μεγέθους ανεργία η οποία συνήθως συνοδεύεται με μεροκάματα πολύ μικρότερα από τα ελληνικά παρατηρείται και σε άλλες χώρες, όπως πχ στις περισσότερες χώρες του τρίτου κόσμου αλλά και της νότιας και ανατολικής Ευρώπης. Πως εξηγείται αυτό; Γίνεται και εκεί σαμποτάζ;
3. Μια άλλη γεωστρατηγικής υφής ανάλυση της ΟΑΚΚΕ είναι το ότι στην ΕΣΣΔ του Μπρέζνιεφ το 1975 εκπονήθηκε ένα φιλόδοξο σχέδιο για στρατιωτική κατάκτηση της Δ. Ευρώπης. Από τότε έχουν περάσει 40 χρόνια και πλην της απόσχισης της Κριμαία δεν έχουμε δει κάποια επιθετική κίνηση της Ρωσίας εναντίον ευρωπαϊκού εδάφους. Είναι δυνατόν η ηγεσία της ΕΣΣΔ να έχει κάνει τέτοια είδους μεγαλόπνοα σχέδια που να έχουν χρονοδιάγραμμα πάνω από 40 χρόνια εφόσον μακροπρόθεσμα θα είμαστε όλοι νεκροί; Μήπως δεν ισχύει τελικά;
4. Κατηγορεί σχεδόν όλους τους πολιτικούς της Δύσης ως πράκτορες της Ρωσίας. Σε αυτούς συγκαταλέγει, εκτός από όλους τους Έλληνες, και τους ηγέτες των ΗΠΑ, ΗΒ, Ιταλίας, Γερμανίας αλλά και υπουργούς των χωρών αυτών όπως και επιτρόπων της ΕΕ, στελεχών διεθνών οργανισμών κτλ. Είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο;
5. Ως αρχιπράκτορες και αιχμή του δόρατος στη Ελλάδα θεωρεί την ηγεσία του ΚΚΕ. Από ότι φαίνεται όμως από τα πόθεν έσχες σχεδόν όλοι οι βουλευτές του είναι κατά μέσο όρο φτωχότεροι από ένα μέσο μικροαστό εργαζόμενο. Πώς πληρώνονται λοιπόν για τις υπηρεσίες που προσφέρουν;
5. Εκτιμά πως μέσω της προπαγάνδας των ΜΜΕ οι σοσιαλφασιστικές ιδέες έχουν γίνει σχεδόν πλειοψηφικές στον κόσμο. Σε πολιτικές συζητήσεις παρατηρώ να συμβαίνει το αντίθετο. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών κρίνει αναγκαία την παραμονή μας στην ΕΕ και το ευρώ, πιστεύει με ένα σχεδόν μεταφυσικό τρόπο στην ανάγκη να υπάρξουν νέες ιδιωτικές επενδύσεις, αντιπαθούν τον παμίτικο συνδικαλισμό και θεωρούν αστείες ως και χυδαίες τις πολιτικάντικες εξαγγελίες του ΚΚΕ για 1400ε κατώτατο μισθό.
Ευχαριστώ!
Ταλαιπωρημένος
Φίλε ανώνυμε, είναι πολύ ενδιαφέρουσες και στο "ψητό" οι ερωτήσεις σου, αλλά όπως καταλαβαίνεις θέλουν και ιδιαίτερα εκτεταμένη απάντηση. Θα προσπαθήσω να το κάνω μέσα στο σαββατοκύριακο, καθ' ότι σήμερα έχει μεροκάματο και ο χρόνος πιέζει!!!
ΔιαγραφήΑρχίζουμε λοιπόν...
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Η απόδειξη για την ορθότητα αυτής της επισήμανσης είναι το γεγονός ότι αποκλειστικά ρωσοφτιαγμένοι επιχειρηματίες είχαν πλήρη κρατική στήριξη και πρωτοφανή ασυλία από το διακομματικό καθεστώς κορυφής να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους σε πλατιά κλίμακα, ενώ ήταν πλήρως στο απυρόβλητο από τη ρώσικη - σοσιαλφασιστική τρομοκρατία (τη "17Ν" και τα παραπαίδια της). Ο Κόκκαλης, πράκτορας της Στάζι, άρα τελικά της Ρωσίας, ήρθε στην Ελλάδα κι έστησε την Ιντρακόμ για να κλέβει δυτική τεχνολογία και να την πασάρει στη Σοβιετική Ένωση, όταν κάτι τέτοιο ήταν παράνομο. Οι πρώτοι υπάλληλοι της Ιντρακόμ ήταν όλοι τους κνίτες, μέλη του ψευτοΚΚΕ (αυτό δικαιολογιόταν τότε από το κομμουνιστικό παρελθόν της οικογένειας Κόκκαλή). Ο Αντρέας Παπανδρέου τότε σαμπόταρε την ΕΛΒΗΛ, ελληνική βιομηχανία ηλεκτρονικών κι έτσι έκανε τον Κόκκαλη μονοπώλιο στο χώρο των ηλεκτρονικών. Τελικά η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ενιαίου ΣΥΝ το 1990 έκανε το πάντρεμα Siemens - Κόκκαλη και του έδωσε όλες τις ψηφιακές παροχές του ΟΤΕ. Όταν ο δυτικόφιλος Μητσοτάκης πήγε να ανατρέψει αυτή την πολιτική, ο ρώσος Σαμαράς με την ΠΟΛΑΝ του τον έριξε υπέρ του Παπανδρέου. Ο Κόκκαλης δεν ξέχασε και χρηματοδότησε τον "αγώνα" του Σαμαρά κατά της Μπακογιάννη για την ηγεσία της ΝΔ το 2009 ενάντια στη Μπακογιάννη.
Ο δε Μπόμπολάς, κι αυτός παλιός ΕΠΟΝίτης, άρχισε την επιχειρηματική του δραστηριότητα σαν αντιπρόσωπος της σοβιετικής εγκυκλοπαίδειας, ενώ το Έθνος, η εφημερίδα του, είχε κατηγορηθεί ανοιχτά από τον Economist τη δεκαετία του '80 σαν πρακτόρικο σοβιετικό φύλλο, κάτι που είχε επιβεβαιώσει πρώην πράχτορας των σοβιετικών μυστικών υπηρεσιών. Στη συνέχεια, και ειδικά επί του "δυτικού σοσιαλδημοκράτη" - ρώσου Σημίτη, ο Μπόμπολας έγινε αυτό που σήμερα αποκαλούμε "εθνικός εργολάβος", πήρε τα πάντα και γιγαντώθηκε, ειδικά μέσω μεγάλων έργων και ακόμα πιότερο μέσω Ολυμπιάδας, Αττικής Οδού κλπ.
Ο Κοπελούζος κουμπαριάστηκε με τους Ρώσους από τον ίδιο το μοιραία τυφλό Μητσοτάκη το 1991 κι έγινε ο επιχειρηματίας - ιμάντας της Ρωσίας, με προσωπικές σχέσεις με τον Πούτιν, με εμπλοκή και στα του φυσικού αερίου κλπ. Πρόσφατα, σε κολεγιά με Γερμανούς, για κάλυψη, πήρε τα αεροδρόμια της χώρας.
Ο παλιός κνίτης Γερμανός πούλησε τα μαγαζιά του στον ΟΤΕ με καπέλο - χασούρα για το Δημόσιο πάνω από 1 δισ. ευρώ, ο πρώην αναπλ. ΠΓ του ψευτοΚΚΕ Καραγκουλές, σαν επιχειρηματίας πια, πήρε ανεμογεννήτριες στη νότια Πελοπόννησο, οι Ρώσοι ελέγχουν πια με τον ολιγάρχη Νέσις την τράπεζα Πειραιώς, ο Σαββίδης (βουλευτής της ρώσικης Κρατικής Δούμας με το κόμμα του Πούτιν) έχει αγοράσει Δωδώνη και ΣΕΚΑΠ, καθώς και τη μισή Θεσσαλονίκη, οι Κινέζοι έχουν πια το λιμάνι του Πειραιά, ο Βγενόπουλος πέταξε το κλασσικό δυτικό κεφάλαιο του Βαρδινογιάννη από τον ΠΑΟ (άλλο που μετά, λόγω οικονομικών προβλημάτων, χάθηκε από το προσκήνιο) κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ίδια ώρα, η 17Ν εξόντωνε κλασσικούς παλαιο-δεξιούς βιομήχανους όλη τη δεκαετία του '80 (ενώ εξουσία ήταν το φιλορώσικο ΠΑΣΟΚ, δηλαδή δε χτύπαγε την κυβέρνηση αλλά την αντιπολίτευση!), ο Βαρδινογιάννης, αλλά και οι δυτικόφιλοι Μάνος - Παλαιοκρασάς της ΝΔ τρώγανε ρουκέτες, ο Βωβός που πήγε να φτιάσει εμπορικό κέντρο δίπλα στο γήπεδο του ΠΑΟ που ετοίμαζε ο Βαρδινογιάννης είναι τώρα φυλακή για χρέη, οι επενδύσεις του κλασσικού δυτικού τύπου κεφάλαιου αραχνιάζουν στα συρτάρια, αιμορραγούν και τελικά ματαιώνονται.
Όταν λες για 100 "δυτικούς", μάλλον εννοείς το μέσο, μεσαίο έλληνα κεφαλαιοκράτη. Αυτόν, όπως και τις κρατικές μεσαίου μεγέθους κρατικές βιομηχανίες, τις χτυπάει επίσης το καθεστώς, αλλά δεν αποτελούν προτεραιότητά του, καθώς λόγω μεγέθους δεν έχουν μεγάλο πολιτικό βάρος ώστε να επηρεάσουν τη γεωπολιτική πορεία της χώρας. Πάντως, οι Ρώσοι έκλεισαν τα Λιπάσματα Αθήνας και Θεσσαλονίκης, τη ΧΡΩΠΕΙ, μια σειρά εργοστάσια στον Πειραιά, τη Γιούλα με τα ποτήρια, επέτρεψαν την επέκταση της Πετρόλα μετά από πάρα πολλά χρόνια όταν την ανέλαβε (την επέκταση) ο Μπόμπολας, γενικώς το μεν μεγάλο και ογκώδες κεφάλαιο όταν είναι δυτικό ή δυτικόφιλο το σκοτώνουν, το κλείνουν, το καταστρέφουν ενάντια σε κάθε μαρξισμό, όταν δε είναι μεσαίο το χτυπάν ώστε είτε να κλείσει είτε να συνεχίσει να υπάρχει, αλλά υπό τους δικούς τους, "ρώσικους" όρους, να είναι δηλαδή πολιτικά ακίνδυνο για το καθεστώς τους.
2. «Η ΟΑΚΚΕ δεν υποστηρίζει ωστόσο ότι η ανεργία, η εξαθλίωση και η ταξική καταπίεση του ελληνικού προλεταριάτου θα τελειώσουν αν χτυπηθεί το σαμποτάζ και αναπτυχθεί η βιομηχανία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποστηρίζει μόνο ότι υπάρχει μια ειδική ανεργία, μια ειδική πτώση του μεροκάματου, μια ειδική ταξική καταπίεση στη χώρα μας που έχει τη βαθύτερη εξήγησή της στο γεγονός ότι η βιομηχανία, η σύγχρονη επιχείρηση και η επιστημονικοτεχνική έρευνα στη χώρα αυτή βομβαρδίζονται συστηματικά για πολιτικούς λόγους. Αυτή η ειδική εξαθλίωση του ελληνικού προλεταριάτου μέσα σε ένα παγκόσμιο προλεταριάτο του βορρά που φτωχαίνει αλλά πολύ λιγότερο από όσο το ελληνικό, πραγματικά θα σταματήσει αν απελευθερωθεί η ελληνική βιομηχανία από τους σοσιαλφασίστες σαμποταριστές».
Με δυο λόγια, το γενικό ζήτημα της ανεργίας, της φτώχειας και της σχετικής ή απόλυτης χειροτέρευσης της θέσης της εργατικής τάξης, το οποίο είναι παγκόσμια και έχει να κάνει με την έλλειψη, τα τελευταία 40 χρόνια, πραγματικά ταξικού εργατικού και μαζί και πολιτικού επαναστατικού κινήματος σε όλο τον πλανήτη, θα λυθεί στη σφαίρα της παγκόσμιας ταξικής πάλης, με τη μορφή που θα παίρνει σε κάθε χώρα. Αυτό έχει να κάνει με την ίδια την πάλη της εργατιάς και των σύμμαχων στρωμάτων της, της πλατιάς φτωχολογιάς, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στην ντόπια αστική τάξη. Η ΟΑΚΚΕ απλώς ξεκινάει από την ΕΙΔΙΚΗ ανεργία και εξαθλίωση που φέρνει το ρώσικο και κνίτικο σαμποτάζ για να ξηλώσει ΟΛΟ ΤΟ ΠΟΥΛΟΒΕΡ της αντεργατικής πολιτικής των ανατολικών ολιγαρχών, αλλά και των δυτικοφιλελεύθερων στη χώρα μας (σ' αυτό το σημείο οι δυο τους τα βρίσκουν μια χαρά).
3. Αν μου επιτρέπεις, θα σου πρότεινα τις στρατηγικές στοχεύσεις αστικών τάξεων και δη ιμπεριαλιστικών, μάλιστα φασιστικών με σχέδια παγκόσμιας ηγεμονίας και με 20.000 πυρηνικούς πυραύλους, να μην τις αντιμετωπίζεις στενά σαν φιλοδοξίες ΑΤΟΜΩΝ, με την έννοια του φυσικού προσώπου. Η ιμπεριαλιστική, κρατικομονοπωλιακή υπερσυγκεντρωμένη αστική τάξη της Ρωσίας στέκεται πάνω ακόμη κι απ' τον εκάστοτε πολιτικό ηγέτη της (μέχρι στιγμής είχε τους Χρουστσόφ, Μπρέζνιεφ, Γκορμπατσόφ, Γέλτσιν, Πούτιν, ενώ είχε κι έναν μεγάλο - βαθύ ιδεολογικό καθοδηγητή, τον Σουσλόφ). Οι στοχεύσεις αυτής της ιμπεριαλιστικής φασιστικής μπουρζουαζίας άλλωστε δεν ξεδιπλώνονται σε κενό αέρος. Έχει και τους αντιπάλους της, οι οποίοι με τις κινήσεις τους την καθυστερούν, την αναγκάζουν να αλλάζει τακτικές, να αναθεωρεί, να υποχωρεί για να ξαναεπιτεθεί κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια παράδειγμα, οι Ρίγκαν - Θάτσερ, κλασσικού τύπου αντιδραστικοί και εχθροί των λαών από στρατηγική άποψη, τη δεκαετία του '80 αντιστάθηκαν σθεναρά στην επέκταση της σοβιετικής επιρροής (και αυτό αντικειμενικά βοήθησε τους λαούς, π.χ. το λαό του Αφγανιστάν). Επειδή όμως σαν ιμπεριαλιστές δεν είχαν αρχές, χρησιμοποίησαν κάθε παλαιού τύπου ακροδεξιό και φασιστικό κατακάθι ενάντια στο σοβιετικό ψευτοκομμουνισμό, τον κάθε Πινοσέτ, τον κάθε "Βορίδη", τον κάθε απαρτχάιντ λευκό Νοτιοαφρικάνο φονιά.
Η Μόσχα λοιπόν, και με δεδομένο ότι η Κίνα είχε γίνει πια ήδη ρεβιζιονιστική και παλινόρθωνε ήδη σε απέραντη κλίμακα τις καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις, άρα δεν υπήρχε κίνδυνος να αποκαλυφτεί η ρώσικη πολιτική από κομμουνιστική επαναστατική πλευρά, αποφάσισε να πετάξει την κόκκινη φορεσία και να βάλει την τσαρική, κρατώντας όμως κάτι από το παλιό "κόκκινο", στη μορφή μονάχα. Έτσι μπορεί να έχει και το ψευτοΚΚΕ και τους ναζήδες της Χρυσής Αυγής, κάτι που το 85 θα ήταν ακατόρθωτο. Ο Λεπέν δε θα μπορούσε ποτέ να πάει με την κόκκινη αρκούδα, η κόρη του κι ο ίδιος όμως πάνε εύκολα με το δικέφαλο αετό του τσάρου.
Ουσιαστικά η μεταμόρφωση της Ρωσίας έφερε τον υφεσιασμό στη Δύση, που έπαψε να θεωρεί τη Ρωσία εχθρό ("αφού έγινε καπιταλιστική σαν κι εμάς, γιατί να τη φοβόμαστε;", λέγαν οι ηλίθιοι δυτικοί φιλελεύθεροι), έμπασε τη Ρωσία σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της Δύσης σε ρόλο μεσάζοντα μεταξύ θύτη - θύματος (Σερβία '99, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη κλπ.) και της απέφερε απίστευτα γεωπολιτικά κέρδη (π.χ. όλη η Λατινική Αμερική είναι πλέον ρώσικη και δευτερευόντως κινέζικη).
Όλα αυτά λοιπόν δε μπορούσαν να έχουν ως κύριο γνώμονα το πότε θα αρρώσταινε ο Μπρέζνιεφ ή πότε θα ασπρίσουν τα μαλλιά του Πούτιν. Οι τάξεις στέκονται πάνω από τους μεμονωμένους εκπροσώπους τους. Κι οι ίδιοι μάλιστα, ειδικά οι μεγάλοι επαναστάτες, αλλά και οι μεγάλοι αντεπεναστάτες, έχουν μια αίσθηση ιστορικής αποστολής που ξεπερνάει το στενό ατομικό τους συμφέρο. Όταν ο Πούτιν κλαίει στην ομιλία του για την προσάρτηση της Κριμαίας, δεν το κάνει στα ψέματα. Πιστεύει στ αλήθεια στο πεπρωμένο της μεγάλης νεοτσαρικής - νεοναζιστικής Ρωσίας. Δικιά μας δουλειά είναι να τον συντρίψουμε και να φυτέψει μια σφαίρα στο κρανίο του μονάχος του, όπως ο ιδεολογικός μπαμπάς του, ο Αδόλφος (ή να τον κρεμάσουμε τανάποδα, όπως οι Ιταλοί παρτιζάνοι τον Μουσολίνι).
4. Η ΟΑΚΚΕ είναι επαναστατική κομμουνιστική οργάνωση, δεν είναι υπηρεσία πληροφοριών για να ξέρει ποιος ηγέτης είναι πράχτορας και χαφιές και ποιος όχι. Κρίνει παγκόσμιες γραμμές και συμπεραίνει, με βάση τον μαρξισμό - λενινισμό - μαοϊσμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ο Τσίπρας βγαίνει Ρώσος στην Ουκρανία και ο Ομπάμα τον παίρνει τηλέφωνο και του λέει τι καλό παιδί που είσαι και πρόσεξε μη σου ασπρίσουν τα μαλλιά, βλέπουμε μία πολιτική γραμμή η οποία έρχεται σε αντίθεση ακόμη και με την ίδια τη διακηρυγμένη πολιτική των ΗΠΑ στο ουκρανικό. Όταν ο Ολάντ και οι Σαρκοζί - Φιγιόν λένε, εν μέσω εισβολής στην Ουκρανία, "δώστε τα πολεμικά πλοία Μιστράλ που μας είχε παραγγείλει η Ρωσία πριν το ουκρανικό στον Πούτιν", δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: ή εκπροσωπούν το χοντρόπετσο δυτικό μονοπώλιο, που μπροστά στα φράγκα του, δεν καταλαβαίνει τίποτε (όπως πιστεύω ισχύει για τους Σαρκοζί - Φιγιόν) ή είναι ανοιχτοί λακέδες του Βλαδίμηρου (όπως μάλλον ισχύει για τον "σοσιαλδημοκράτη - αντιλιτότητα" φίλο του Τσίπρα, Ολάντ).
Όταν ο Ομπάμας, την ώρα που ο Πούτιν σκίζει την Ουκρανία, θυμάται να πάει να κυνηγάει τα φαντάσματα του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία και το Ιράκ και οι Αμερικάνοι αναλυτές τραβάν τα μαλλιά τους, τότε πρέπει κανείς να ψάχνει τι κρύβεται πίσω από αυτή την τακτική. Όταν ο Κάμερον λέει ότι το Πακιστάν είναι ο μεγαλύτερος σπόνσορας της τρομοκρατίας παρουσία του Πακιστανού πρωθυπουργού, ενώ το Πακιστάν έχει κρατήσει μια σκληρά φιλοδυτική στάση κι έχει θύματα από την ισλαμοφασιστική τρομοκρατία στο εσωτερικό του, αυτό είναι έμμεση στήριξη στο Ιράν, στη Χεζμπολάχ, σε όλο το σκυλολόι των φασιστών στη Μ. Ανατολή.
Και για να σε πάω στην Ελλάδα, όταν ο Σαμαράς, ο τάχα μου "σκληρός δεξιός αντιΣΥΡΙΖΑϊστής" κάνει μια προεκλόγική καμπάνια που ουσιαστικά τσακίζει τη ΝΔ προς όφελος του ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρέπει κανείς να κοιτάξει αν αυτό έχει σχέση με το γεγονός ότι ο ίδιος ο "Αντώνης" είναι τσιράκι του Κόκκαλη, δηλαδή της Ρωσίας, από το 1992; Είναι τυχαίο που παρέδωσε την εξουσία στους Κοτζιάδες κι ακόμα και τώρα δε λέει ανοιχτά ότι είναι κακό να είμαστε με τη Ρωσία; Το μόνο που λέει η ΝΔ είναι "η κυβέρνηση με αυτά που κάνει σχετικά με τη Ρωσία θα μας απομονώσει από την Ευρώπη στο θέμα του χρέους και θα μας εκθέσει και στη Μόσχα". Το γεγονός ότι όλα τα κόμματα, ακόμη και οι τάχα μου "ευρωπαίοι φιλελεύθεροι σοσιαλδημοκρατίζοντες" του Ποταμιού είναι φιλοπουτινικοί, δεν πρέπει να επισημανθεί;
5. Για το ψευτοΚΚΕ και τα λεφτά των μελών του: εδώ έχουμε να κάνουμε με δύο ζητήματα. Το πρώτο είναι ότι, όπως λέει και η ΟΑΚΚΕ στην πρώτη της ανακοίνωση για τη νέα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, πράχτορες - χαφιέδες είναι γενικά λίγοι και έμπιστοι (π.χ. ο Δραγασάκης για μένα είναι σίγουρα, γι' αυτό έχει αυτό τον ρόλο αντιπροέδρου - "μπαμπά" του νεαρού πρωθυπουργού).
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι υπόλοιποι, οι Κατρούγκαλοι ας πούμε, είναι φιλόδοξοι μικροαστοί - μεσοαστοί, ιδεολογικά κνίτες αντιδραστικοί, οι οποίοι έχουν τη λύσσα να αναγνωριστούν και να εξουσιάζουν τους κλασσικούς, μορφωμένους και κάπως ικανούς διαχειριστικά γόνους της κλασσικής αστικής τάξης (τους "μπούληδες του κολλεγίου" ας πούμε). Θέλουν να είναι κι αυτοί "κάτι", όπως λέει η ΟΑΚΚΕ, καθοδηγητές του λαού παρά τη θέλησή του και φόβητρο για την παλιά αριστοκρατία.
Στην περίπτωση των στελεχών του ψευτοΚΚΕ του σήμερα, που είναι ακόμη πιο βαθιά κομπλεξικοί και "αστικά" μηδαμινοί, η ψυχολογία είναι αντίστοιχη με εκείνη των ταγμάτων εφόδου στην προχιτλερική και πρώιμη χιτλερική Γερμανία. Αυτοί επιθυμούν όσο τίποτε άλλο να γίνουν γραφειοκράτες γκαουλάιτερ της φτωχολογιάς, να γίνουν αστοί κυβερνήτες καταλαμβάνοντας απόλυτα και ολοκληρωτικά το κράτος και οργανώνοντάς το σε μια μορφή "στρατιωτικού κομμουνισμού" - εθνικομπολσεβικισμού. Γι' αυτό είναι και τόσο ερωτευμένοι με τον Πούτιν και καθόλου δε τους ενοχλεί η ακροδεξιά αντιδημοκρατία του.
Πρέπει δηλ. να ξεφύγεις, αν θέλεις την άποψή μου, από την εικόνα του πράχτορα που αποζητεί μοναχά "φράγκα", χρηματική ανταμοιβή. Αυτή την θέλουν φυσικά κάποια στιγμή όλα αυτά τα καθάρματα, αλλά κυρίως διψάν για εξουσία, να δημιουργούν φόβο και υποταγή.
Η ιστορία των στελεχών του NSDAP στη Γερμανία είναι διδακτική: ο Χίτλερ κι όλο το σκυλολόι του ανάγκασαν το γερμανικό μονοπώλιο να τους κάνει συνιδιοκτήτες σε μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους. Γίναν κι αυτοί "κάτι", μεγαλοαστοί με το ζόρι μέσω της κρατικής επιβολής πάνω στην παλιά αστική τάξη. Ωστόσο, αν το θέμα ήταν μόνο τα λεφτά, δε θα κινάγαν έναν πόλεμο ολοκληρωτικής εξόντωσης για την παγκόσμια κυριαρχία. Θα τους έφτανε μια πλούσια ζωή μέσα στη Γερμανία.
Ε, αν οι Γερμανοί μικροαστοί ναζιστές ηγέτες σκέφτονταν έτσι, σκέψου πόσο λιγότερα ζητάν σαν αντάλλαγμα οι "απελπισμένοι" κνιτοναζήδες στην εξαρτημένη Ελλάδα. Του Κατσώτη του ψευτοΚΚΕ, κι ένα εργοστάσιο με 100 εργάτες να του δώσεις να διοικεί και να βλέπει οι εργάτες να τον τρέμουν και να τον γλείφουν όπως τους αστούς διευθυντάδες, ολοκλήρωσε την αποστολή του, το "είναι" του γέμισε από υπερηφάνεια. (Η αναφορά είναι τυχαία, απλώς ο συγκεκριμένος είναι και γνωστό μικροαστικό παλιανθρωπάκι, τυπικό δείγμα μεσαίου στελέχους του ψευτοΚΚΕ).
6. Αυτό είναι μια πολύ όμορφη και ενδιαφέρουσα ερώτηση, Ταλαιπωρημένε μου φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ιδέες των μαζών διαμορφώνονται από δύο πηγές: από την άμεση εμπειρία τους και από την ιδεολογική προπαγάνδα/επιρροή της άρχουσας τάξης.
Εξ ου κι αυτή η αντινομία/αντίφαση που σημειώνεις. Δηλ. οι μάζες ενστικτωδώς αναγνωρίζουν την Ευρώπη ως χώρο σχετικής έστω, αστικής μισοδημοκρατίας, ανάπτυξης, ελευθερίας διακίνησης ιδεών (μπορείς ρε παιδί μου να φτιάνεις εφημερίδα να βρίζεις την κυβέρνηση χωρίς να σε πιάνει η αστυνομία, να φτιάνεις συνδικάτο χωρίς να στο διαλύει σε μια μέρα το δικαστήριο κλπ.), τους αρέσει το Erasmus, που τα παιδιά τους, ακόμη και φτωχά να είναι, πάνε στη Γαλλία ή στην Ιταλία και γνωρίζουν λαούς και πολιτισμούς, βλέπουν ότι στον πλανήτη η Ε.Ε. είναι ο γεωπολιτικός χώρος με το ψηλότερο βιοτικό επίπεδο στον πλανήτη (μαζί με την υπόλοιπη μονοπωλιακή "Δύση", ΗΠΑ, Καναδά, Αυσραλία, Ιαπωνία κλπ.).
Τον ΠΑΜΕίτικο συνδικαλισμό και τις δημαγωγίες του ψευτοΚΚΕ για 1400 δε τις γουστάρει ο λαός όχι επειδή είναι "ραγιάς", όπως διαδίδουν οι τραμπούκοι του Περισσού, αλλά γιατί πρώτον οι ΠΑΜΕίτες δρουν έξω από την έγκριση και επιδοκιμασία των μαζών και τις ταλαιπωράνε, με "αγώνες" στους οποίους δε συμμετέχουν ούτε οι εργάτες των κλάδων που τάχα "κάνουν την απεργία" (π.χ. ναυτεργάτες). Πάνε οι φοιτητές της ΠΚΣ - ΜΑΣ με ρόπαλα και σου λεν "δεν ταξιδεύεις, έχει απεργία". Εντελώς αλλιώτικα θα αντιδρούσανε οι μάζες άμα βλέπαν τον ίδιο το ναυτεργάτη να παλεύει για το ψωμί του, να τους εξηγεί τι συμβαίνει, να τους ζητάει τη συμπαράστασή του.
Τα δε 1400 πολλοί άνθρωποι ξέρουν ότι στη μικροαστική Ελλάδα της μικρής επιχείρησης, αν εφαρμόζονταν, θα οδηγούσαν την ανεργία από το 1,5 στα 5 εκατομμύρια. Απλώς γιατί δεν αντιστοιχούν ούτε στην παραγωγικότητα, ούτε στην οργανική σύνθεση του κεφάλαιου στη χώρα. Αν δεν υπήρχε το σαμποτάζ και δεν είχαν διαλύσει τα κνιτοειδή τα συνδικάτα και τις λαϊκές οργανώσεις από το 1981 και δώθε, πιθανά να μπορούσαμε κι εδώ νά χαμε κατώτατο στα 1100 π.χ. (η μονοπωλιακή Γαλλία έχει 1300 σήμερα). Αλλά, εδώ παλεύουμε να εφαρμόζεται ο κατώτατος των 586 μιχτά και να μην μας παίρνει το αφεντικό μαύρα και με μπλοκάκι, πώς ο λαός να πειστεί ότι τα 1400 είναι επαίσχυντη ναζιστικού τύπου δημαγωγία;
Το ίδιο και για τις ιδιωτικές επενδύσεις: δεν αγαπάει κανείς τον κεφαλαιοκράτη (πλην ίσως κάποιων ιδεολογικά κλασσικών δεξιών και φιλελεύθερων - ούτε καν όλων αυτών).
Απλώς οι άνθρωποι ξέρουν ότι το κράτος είναι μπαταχτσής και σπάταλος καπιταλιστής, που πα να κάνει μια δουλειά και στο τέλος φαλιρίζει (ειδικά στην πασοκοκνίτικη Ελλάδα). Σου λέει λοιπόν ας επενδύσει ο άλλος, αυτός το κάνει για το κέρδος του, αλλά κοντά στο βασιλικό, ποτίζεται κι η γλάστρα, θα φτιάσει καμιά δουλειά να δουλέψουμε κι εμείς, να φάμε λίγο γλυκό ψωμί, να μη μας τρώει η ανεργία και η μιζέρια, η κατάθλιψη, η ψυχική παγωμάρα. Κι έννοια σου, άμα λάχει του σενιάρουμε κι ένα συνδικάτο κι άμα μας κουνηθεί και πάει να μας λιώσει, εδώ είμαστε εμείς. Έτσι σκέφτονται, όχι οι μαρξιστές, οι απλοί προοδευτικοί άνθρωποι.
Υ.Γ. Η επιρροή της άρχουσας τάξης αφορά κυρίως τα ζητήματα για τα οποία ο λαός δεν έχει άμεση εμπειρία: π.χ. το δόγμα ότι στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας, η επιθετική πλευρά είναι η Άγκυρα. Το δόγμα - συνέχεια του προηγούμενου - ότι οι Αμερικάνοι από θέση αρχής επιβουλέυονται την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας. Ότι π.χ. το μνημόνιο έφερε την πείνα για να μας αγοράσουνε οι νεοφιλελέδες της Γερμανίας και της Δύσης κλπ. Ότι η Ρωσία είναι ιστορικά φίλη μας κ.ο.κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρα τα τελευταία 40 χρόνια και μέχρι άγνωστο ποιού έτους,το προλεταριάτο δεν πρέπει να παλεύει για την επαναστατική δικτατοριά του και τον σοσιαλισμο,παρά υπερ του δυτικού ιμπεριαλισμού. Φανταστική ανάλυση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλαράκο μου, αφού αυτό από ολάκερο το περιεχόμενο του μπλογκ κατάλαβες τούτο, κάθε περαιτέρω κουβέντα περιττεύει...
ΔιαγραφήΑνώνυμε, διάβασε τα άρθρα αναφοράς της οργάνωσης.
ΔιαγραφήΕν πάση περιπτώσει, φίλε ΚΜ, είναι αρκετά διαφωτιστικά τα όσα γράφεις. Δεδομένου μάλιστα ότι στη κυβέρνηση βρίσκονται καραμπινάτοι ρωσόφιλοι (κατά ΟΑΚΚΕ πάντα) λογικά δεν θα αργήσει να αποκαλυφτεί στον λαό η αλήθεια.
Ταλαιπωρημένος
Ποια η άποψή σου για την θεωρούμενη ως μαοική άποψη ότι στις ανεπτυγμένες δυτικές χώρες σχεδόν το σύνολο του εργαζόμενου πληθυσμού (αλλά και των μικροαστών ανέργων) αποτελεί μέρος της αστικής τάξης καθώς καρπώνεται μέρος της υπεραξίας που παράγουν οι βιομηχανικοί εργάτες του τρίτου κόσμου; Σύμφωνα με το παραπάνω κάθε μισθολογική διεκδίκηση στον "πρώτο κόσμο" στρέφεται και εναντίον των φτωχών λαών και συνιστά πρωτοκοσμικό ρεβιζιονισμό. Δηλαδή ο υπάλληλος ενός mall των ΗΠΑ λόγω του ότι αμείβεται περισσότερο από τον μέσω μισθό παγκοσμίως είναι ταξικά στον αντίποδα της πλειοψηφίας των λαών του κόσμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαλαιπωρημένος
Πρόκειται για "αριστερή" παραφθορά της σωστής θέσης ότι τα ιμπεριαλιστικά κέρδη του μονοπωλιακού κεφάλαιου στις ιμπεριαλιστικές χώρες του επιτρέπουν να φτιάνει ένα στρώμα εργατικής αριστοκρατίας (κι ένα ακόμη ευρύ αστικών μεσοστρωμάτων, ανώτερης και μεσαίας κρατικής υπαλληλίας) που δρα σαν στήριγμα του καπιταλισμού στις μονοπωλιακές χώρες.
ΔιαγραφήΕ, αυτή η θεωρία ονοματίζει έτσι στο όνομα των "άνισων ανταλλαγών" μητρόπολης - περιφέρειας όλους τους λαούς του ιμπεριαλιστικού κόσμου "εκμεταλλευτές", άρα αντεπαναστάτες και συλλήβδην εχθρούς της παγκόσμιας αντιιμπεριαλιστικής επανάστασης.
Πρόκειται για αλτουσερική - μπετελεμική παραφθορά, δομισμό, στο βάθος είναι δεξιά αναθεώρηση με υπεραριστερό λούστρο. Δεν ξέρω αν ανθοφόρησε μέσα στην "αριστερή" σοσιαλφασιστική γραμμή Λιν Πιάο ή στην αριστερίστική ρεβιζιονιστική των "Τεσσάρων" μέσα στην Πολιτιστική Επανάσταση στην Κίνα, αλλά ειδικά στη Δύση όλοι οι οπαδοί της έχουν γίνει οι χειρότεροι "μεταμοντέρνοι" αποστάτες και οι πιο σιχαμεροί σοσιαλφασίστες.
Τελευταίο κρούσμα των απόνερων αυτής της θεωρίας είναι οι κνίτες, οι χοτζικοί τύπου Κόντρα και οι τροτσκιστές σοσιαλφασίστες που χάρηκαν με τη σφαγή στη Charlie Hebdo.
Δεν είναι βέβαια το κύριο ζήτημα, αλλά γιατί γράψατε το σύνθημα πάνω σε γκραφίτι κάποιων νεολαίων, αυτό δεν συνιστά έμμεση καταστολή της νεολαίας στο όνομα της προπαγάνδισης
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή αν εκεί είχαν κάνει ένα έργο με πολιτιστικό μήνυμα κάποιοι εργοστασιακοί εργάτες (και έστω όχι κατ' ανάγκη επαναστατικό) θα γράφατε πάλι από πάνω με τόση άνεση
Το μόνο για το οποίο δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς την ΟΑΚΚΕ είναι ότι δε σέβεται τις αφίσες/γκράφιτι/ο,τιδήποτε τέλος πάντων άλλων πολιτικών χώρων ή συλλογικοτήτων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι στα Εξάρχεια και σε όλες της τις αφισοκολλήσεις και προπαγανδιστικές ενέργειες, πάντα κοιτάει να μη σκεπάζει άλλες φωνές κι όταν αναγκαστικά το κάνει, κοιτάζει πάντα με σχολαστικότητα να παραμένει η αφίσσα που σκέπασε δίπλα ή κοντά στο σημείο εκείνο.
Αυτό το κάνει και με τις αφίσσες των χώρων που θεωρεί σοσιαλφασιστικούς, καθώς πιστεύει ότι ακόμη ένα κομμάτι του λαού τους θεωρεί αριστερούς και δεν πρέπει να φιμώνονται. Αυτό το έχω ζήσει και το έχω δει με τα μάτια μου.